Ik heb je nodig // Bankzitters

Hoofdstuk 1

Ik word wakker en ik hoor dat mijn wekker afgaat. Piep piep piep. Ik strek mijn arm uit en ik voel waar mijn wekker op mijn nachtkastje staat. Als ik op mijn wekker sta stopt het met piepen. Ik ben heel erg moe. Gisteren heb ik het laat gemaakt, wat niet echt handig was. Ik heb vandaag best veel te doen. Ik wrijf in mijn ogen en ik voel mijn hoofd bonken. Gister heb ik niet eens gedronken maar het voelt alsof mijn hoofd ontploft. Toen ik gister naar huis ging was ik niet meer in staat om me nog om te kleden. Mijn blauwe spijker flared broek en mijn blauw witte topje. Het is 06:00 maar ik moet echt opstaan. Om 07:00 moet ik al op mijn werk zijn, ik werk namelijk in een bakkerij en de broodjes moeten wel op tijd klaar zijn. Ook heb ik nog een college om 15:00. Ik studeer interieurstylist, wat ik een erg leuke studie vind. Later wil ik het graag ook mijn beroep maken, maar voor nu verdien ik genoeg met de bakkerij.

Ik zet mijn eerste been uit mijn bed dat wordt vervolgd door mijn tweede been. Tijdens dat ik me uit strek voel ik mijn lichaam kraken. Ik loop naar de keuken en pak een kommetje uit de kast en pak de yoghurt uit de koelkast. In de kast boven het aanrecht staat de muesli, die ik door mijn yoghurt heen gooi. Ik moet wel zachtjes doen want Bella slaapt nog. Bella is mij beste vriendin sinds groep 5 en nu wonen we samen in een leuk appartementje. Die ligt waarschijnlijk nog tot 12:00 te slapen, want ze is vandaag vrij. Gisteravond hoorde ik Bella nogal laat binnen komen en zeker niet nuchter. Ik hoop maar dat ze zich vandaag een beetje goed voelt want anders zit ik de rest van de dag met een chagrijnige Bel opgescheept. Ik kijk op mijn telefoon en ik zie dat het al dat het 06:30 is. Snel eet ik mijn bakje yoghurt op en ren ik naar de badkamer. Ik borstel mijn haren en doe wat mascara op mijn wimpers. Ik pak mijn fiets en huissleutels en stap op de fiets. Het is maar 20 minuten fietsen, maar ik heb geen zin om te laat te komen. Ik denk namelijk dat mijn baas Bram daar niet zo blij mee zou zijn.

Na ongeveer 20 minuten kom ik aan bij de bakker. "Goedemorgen Lies!" zegt Max. Max is mijn collega en een goede vriend ook al spreek ik hem niet zo veel na werk. "Goedemorgen" zeg ik terug. "Gisteren het leuk gehad?" "Hoe weet jij dat ik gisteren een feestje had?" "Ehh..." hij kijkt naar mijn kleding en ik zie dat ik mijn kleren van gisteren nog steeds aan heb. Wat stom, ik ben me helemaal vergeten om te kleden. Ik kijk hem akward aan en hij moet lachen. "Hier je schort." Hij geeft mijn schort aan waar ik mijn naambordje aan vast klik. "Dankje" zeg ik. Ik loop naar achter en pak de broodjes die max al in de oven had gedaan. Ik leg ze voor in de etalage en ga achter de kassa staan. "Maar was het gezellig?" zegt Max nog een keer. "Ja hoor op zich wel." "Op zich?" "Ja, het was wel leuk alleen waren er een aantal jongens die mij een beetje lastigvielen." "Oh" zegt hij. Ik weet dat hij er niet over door durfde te vragen, omdat hij weet dat ik daar niet zo goed tegen kan. "Het viel wel mee hoor" voeg ik eraan toe. Eigenlijk ga ik nooit uit, maar Bella had me toch overgehaald. Gelukkig komt er niet veel later een klant binnen.

"Goedemorgen, hoe kan ik u helpen" zeg ik snel om de akward stilte te verbreken. Ik help de klant met haar broodjes en ik loop weer terug naar Max. "En, heb jij nog wat gedaan dit weekend?" vraag ik aan Max. "Ja ik ben ook uit geweest, was wel leuk." "Fijn" zeg ik, voor dat ik door kan vragen komt er weer een klant binnen. Ik begin de klant te helpen en Max loopt naar achter om weer wat ik de oven te doen. Na een uur komt Bram naar ons toe. "Gaat het goed hier?" "Ja hoor" zeg ik. "Nou dat is fijn." Hij wil weer weglopen, maar wil blijkbaar nog wat tegen mij zeggen. "Oh ja, Lisa?" "Ja?" "Kan jij volgende week ook op maandag komen werken?" Ik werk namelijk nooit op maandag maar ik heb me voor deze week kunnen overhalen. "Ik moet even in mijn agenda kijken maar ik denk dat dat wel kan." "Top, zou fijn zijn." Hij loopt weer weg en ik wil net gaan kijken in mijn agenda of ik kan totdat ik in mijn ooghoek iemand zie binnenkomen...