Ik heb je nodig // Bankzitters

Hoofdstuk 66

Het is inmiddels alweer de laatste dag van de vakantie. De laatste week was echt geweldig. We hebben heerlijk gezwommen en genoten van het mooie Italië. Ik ben helemaal verliefd op Italië geworden. Naast dat Matthy mij hier ten huwelijk heeft gevraagd, is het een supermooi land. De mensen zijn super vriendelijk en het landschap zelf is natuurlijk ook fantastisch. Ik kan nog steeds niet geloven dan Matthy en ik verloofd zijn en binnenkort gaan trouwen. Ik zit nog steeds vol ongeloof naar de ring om mijn vinger te kijken. Ik ben zo blij met hoe alles nu gaat. Ik heb de liefste vriend van de hele wereld en de leukste vrienden en broer.

We staan nu op het vliegveld om weer terug te gaan naar huis. Ik ga het hier wel missen, maar ik kan ook niet wachten om weer lekker samen met Matt in z'n bed te liggen en series te kijken. Ik vind het terug vliegen nog steeds heel erg spannend, maar ik heb afgesproken om Matt zijn hand vast te houden. Dus dat gaat waarschijnlijk wel een beetje helpen. We zijn al door de security, dus we hoeven niet heel veel meer te doen. We lopen uit verveling nog even wat winkeltjes in en kijken een beetje rond. Na een half uurtje mogen we het vliegtuig in. Ik neem een diepe zucht en bereid me voor om weer het vliegtuig in te gaan. "Je kan het, Lies." Zegt Raoul die me aaitje over mijn schouder geeft. Ik kijk hem aan en geef hem een aarzelend knikje. Ik weet eigenlijk niet of ik dit kan, maar ik moet het wel doen. Ik moet toch op een of andere manier thuis zien te komen. Matthy komt naast mij lopen pakt mijn hand vast. "Het komt goed, liefje. Echt. En als er iets is, zijn wij bij je." Ik kijk hem aan. Wetend dat zijn mooie blauwe ogen de waarheid spreken, blijf ik het toch spannend vinden om het vliegtuig in te stappen. Matthy geeft mij een klein kusje en ik hou zijn hand nog wat steviger vast als we het vliegtuig binnen stappen. We gaan op onze plekken zitten en bereiden ons voor om weer terug te vliegen. Ondertussen kijk ik een beetje om me heen. Iedereen zit rustig op zijn plek en lijkt zich niet druk te maken om zo meteen de lucht in te gaan. Ik pak alvast mijn koptelefoon om zowat muziek te kunnen luisteren en kijk een beetje uit het raam. Matt zijn hand heb ik nog steeds niet losgelaten. En dat ga ik voorlopig ook echt niet doen.

Achter ons zitten Milo en Koen weer een beetje te kloten. Zolang ze elkaar een beetje kunnen irriteren, hebben ze het wel naar hun zin. Ik luister een beetje naar de onzin die ze uitkramen en probeer me daarmee af te leiden. Niet veel later begint het vliegtuig vooruit te komen. Haastig maak ik de gordel vast en hou ik Matthy zijn hand stevig vast. Het vliegtuig beweegt zachtjes naar voren. "Je kan het Lies." Zegt Milo die mij de moed in probeert te praten. Ze zijn allemaal zo lief tegen mij. Het vliegtuig staat stil. Voor één seconde voelt het als of mijn hart ook stil staat. Alsof ik elk moment er niet meer ben. Op dat moment begint het vliegtuig steeds sneller te rijden. Ik knijp mijn ogen dicht, als we de grond verlaten. Ik leg mijn hoofd tegen Matthy zijn schouder. Matthy aait mij een beetje over mijn rug en fluistert zachtjes in mijn oor. "Ik ben trots op je, Liesje." En geeft me een kusje op mijn haren.

De terug vlucht ging al beter dan de heen reis. Ik hem een beetje met Milo en Koen gepraat en muziek geluisterd, terwijl ik lekker tegen Matthy aan lag. Het landen ging ook beter dan verwacht. Elke keer als het voelde alsof we gingen neer storten, probeerde ik me te ontspannen. We zitten nu in de auto terug naar huis. Ik kan eigenlijk echt niet meer wachten om weer lekker thuis te zijn. We parkeren de auto op de oprit en pakken alle koffers uit de kofferbak. Ik hang mijn jas op aan de kapstok en doe gelijk mijn schoenen uit. Matthy loopt als eerst de woonkamer in en ik volg daarna. Als we binnenkomen valt mij gelijk wat op...

Heeyy, sorry voor het lange wachten. Ik zit namelijk midden in mijn toetsweek, dus heb wat minder tijd om wat te schrijven. 

Ik hoop dat jullie het boek nog steeds leuk vinden? En dit deel ook?

Ik hoop snel weer wat te kunnen schrijven!

Liefs Suus! <3