Ik heb je nodig // Bankzitters

Hoofdstuk 69

Ik draai de test om en kan echt niet geloven wat ik zie. Twee blauwe strepen staan op de test. Ik zak door mijn benen en begin te huilen. Ik kan het echt niet geloven. Maar het is echt zo, Ik ben zwanger. Ik heb denk ik 15 minuten op de badkamervloer gehuild. Er gaat van alles door mijn hoofd, maar eigenlijk voornamelijk blijdschap. Over negen maanden loopt er gewoon een kleine Matthy of een kleine mij rond.

Ik heb de test in een zakje gedaan en ergens verstopt zodat Matthy de test nog niet ziet. Ik weet nog niet zo goed wanneer ik het hem wil gaan vertellen, maar we gaan al over twee dagen trouwen, dus heel veel tijd om daarover na te denken heb ik nou ook niet echt. Ik laat het me nu nog even bezinken en kijk later even hoe en wanneer ik het hem moet gaan vertellen. Ik ben nog steeds niet helemaal fit, maar ik wil echt dat de bruiloft door gaat. Hoe dan ook.

Raoul gaat vanavond koken, omdat ik me nog niet zo lekker voel. Ik heb vanmiddag jammer genoeg weer moeten overgeven, dus ik baal daar wel heel erg van. Ik had gehoopt dat ik me wat beter had gevoelt vandaag, maar dat is jammer genoeg niet het geval. "Hey Lies, voel je je al wat beter?" vraagt Milo aan mij, die binnen komt lopen. Hij blijft even een paar dagen slapen zodat hij erbij kon zijn tijdens de bruiloft. "Nog niet echt eigenlijk." Zeg ik een beetje verdrietig. "Jammer Lies. Het komt allemaal wel goed. Ik ga gewoon voor je duimen dat je snel weer beter bent." Ik lach zachtjes. "Dankje Milo." Zeg ik.

Het is twee dagen later, de dag van de bruiloft. Ik ben nog steeds niet helemaal fit, maar ga er vandaag maar het beste van maken. Ik weet gelukkig waar het vandaan komt, waardoor het ziek zijn toch wat minder erg maakt en het blije het niet lekker voelen toch overtreft. Ik heb besloten om het vandaag tijdens de bruiloft tegen Matthy en de rest te vertellen dat ik zwanger ben. Ik heb er aan de ene kant heel veel zin in maar ben toch nog steeds echt mega zenuwachtig. Ik heb de zwangerschapstest in een doosje gedaan met ene rompertje waar 'Papa 'op staat. Ik hoop dat het allemaal goed gaat. Ik wil het tijdens het borrelen na de ceremonie aan hem geven en ik hoop natuurlijk dat hij net zo blij is als ik.

Samen met Lieke gaan we ons klaar maken voor de bruiloft. Zij is dan ook de eerste die de jurk te zien krijgt. Wij maken ons beide klaar, doen ons make-up en onze haren. Ik heb er echt heel veel zin in, maar ben ook stront zenuwachtig. Niet alleen voor de bruiloft maar ook omdat ik het goede nieuws ga vertellen. Ik trek de jurk aan en laat de jurk aan Lieke zien. "Wouw, Lies, je ziet er echt prachtig uit." "Dankje, Liek, je ziet er ook echt geweldig uit." We kletsen nog een beetje verder. Over 10 minuten gaat de ceremonie beginnen. Ik hoor iedereen al zitten en kletsen. Samen met Lieke loop ik straks over de loper naar de jongens. "Ben je er klaar voor." Vraagt Lieke. Ik knik. We haken onze armen in elkaar en lopen over de loper. In de verte zie ik Matthy al staan. Hij ziet er echt heel goed uit. Raoul staat naast Matthy. Hoe meer ik in de buurt kom hoe beter ik kan zien dat Matt en Raoul het beide niet droog konden houden. Als ik bij de jongens aan kom geef ik ze allemaal een knuffel. Ik kijk Matt aan in zijn blauwe ogen, waar ik helemaal verliefd op ben geworden. "Je ziet er echt prachtig uit, schatje." Fluistert hij in mijn oor. "Jij ziet er ook heel mooi uit, liefje." Ik kan echt niet geloven dat dit gebeurt. Met mijn eerste en beste vriendje ooit ga ik nu trouwen.

Nadat er hele mooie verhalen zijn verteld over hoe Matthy vroeger was en hoe wij elkaar hebben ontmoet, is het dan nu toch echt het moment dat we gaan trouwen. De trouwambtenaar begint met praten: "Lisa Esmee de Graaf neemt u aan tot uw wettige echtgenoot Matthyas Maarten het Lam en belooft u trouw alle plichten te vervullen die de wet aan de huwelijkse staat verbindt... Wat is daarop uw antwoord?"

"Ja." Antwoord ik.

"En Matthyas Maarten het Lam neemt u aan tot uw wettige echtgenoot Lisa Esmee de Graaf en belooft u trouw alle plichten te vervullen die de wet aan de huwelijkse staat verbindt... Wat is daarop uw antwoord?"

"Ja." Zegt Matthy met de grootste en liefste glimlach die ik ooit heb gezien.

"Dan mogen jullie elkaar de ringen geven. En verklaar ik jullie officieel als man en vrouw!"

Matthy doet de ring om mijn vinger en ik die om die van hem. Ik kijk hem nog even aan en dan kust hij mij. Dit is echt een moment om nooit meer te vergeten.

Nadat ik met iedereen heb gekletst is het tijd om te gaan borrelen. Samen met de jongens zitten we aan een tafel een beetje te kletsen. "Lies, wil je een wijntje." Vraagt Lieke "Ehh, nee dankje." Zeg ik, wetende dat ik helemaal geen alcohol mag drinken. "Ik voel me nog niet helemaal fit." Voeg ik er maar snel aan toe. Ze knikt en gaat bij ons aan de tafel zitten. Matt zit naast me en heeft zijn arm om me heen. "Schat, ik ga even iets pakken. Ik ben zo terug." Zeg ik tegen hem. Hij knikt en geeft me nog een klein kusje voordat ik het 'cadeau' voor hem ga halen. Ik kan niet wachten op zijn reactie, en op die van de rest natuurlijk. Ik pak de doos en loop terug. "Lies, wat is dat?" vraagt Raoul. Ik antwoord niet. "Mag ik even iedereen zijn aandacht." Het is gelijk stil en iedereen kijkt mijn kant op. Nog een diepe zucht en dan komt het. "Omdat wij vandaag zijn getrouwd, heb ik wat leuks meegenomen voor Matthy. Ik hoop dat je het leuk vindt... maak maar open." zeg ik een beetje zenuwachtig. Ik ga weer op de stoel naast hem zitten en hij maakt het rustig open. Als hij de doos opendoet, begint hij gelijk te huilen. Hierdoor springen de tranen ook gelijk in mijn ogen. "Echt?" zegt hij vol ongeloof. Ik knik. Hij springt nog net niet in mijn armen en geeft me een knuffel. "Ik word vader!" schreeuwt Matthy heel hard. Hij geeft mij een kus. Ik had het antwoord van hem me niet beter kunnen voorstellen. Ik ben zo blij. Met hem. Met ons. En met onze kleine in mijn buik. Dit is een dag om nooit meer te vergeten. En dat ga ik zeker ook nooit doen...