Ik heb je nodig // Bankzitters

Hoofdstuk 63

We horen opeens de voordeur opengaan. Ik en Matthy kijken elkaar aan. Zijn ze nu al terug? Het is pas acht uur. Normaal gesproken zijn ze later terug, maar deze keer niet? Ik kijk Matthy vragend aan en ik krijg dezelfde blik terug. We horen de voetstappen steeds dichterbij komen. Op een of andere manier word ik er een beetje onrustig van. Als of het niet de jongen zijn die zo aankomen lopen. Ik heb vaak dat soort gedachtes. Maar het klopt gelukkig nooit. Met elke stap word ik zenuwachtiger. Niet per se omdat ik denk dat ze het niet zijn, maar omdat als ze nu al terug zijn moet er wel wat aan de hand zijn. Ik zie Raoul zijn hoofd als eerst in de deuropening verschijnen die wordt gevolgd door Milo, Koen en Robbie. Ik haal gerust adem. Volgens mij is er niets ergs aan de hand. "Wat zijn jullie vroeg terug?" zeg ik verbaasd. "Ja klopt." Zegt Milo. Meer zegt hij niet alleen 'Ja klopt'? Ik negeer het en verander het onderwerp. "Lekker gegeten?" vraag ik aan ze. "Zeker. Jullie ook?" zegt Raoul. Ik knik en kijk Matthy aan. "Zeker." Zegt Matthy. "Jullie zitten er wel heel lief bij hoor." Zegt Raoul glimlachend. Ik krijg ook een glimlach op mijn gezicht en leg mijn hoofd weer op Matt zijn borst, waarna Matthy zijn arm weer om me heen slaat. "Matt heb je zo even tijd?" Vraagt Rob aan Matt. "Ja, is goed. Ik kijk dit nog even af met Lies." De jongens knikken en lopen allemaal naar boven. Matthy zet de film weer aan die wij knuffelend afkijken.

Als de film af is, mag ik jammer genoeg niet meer met Matt knuffelen. Matthy staat op en loopt naar de keuken waar de jongens op hem aan het wachten zijn. Ik besluit me er niet mee te bemoeien, het zou vast wel over de video gaan of zoiets. Ik pak mijn boek en loop naar het balkon. Op het balkon staat een lekkere stoel waar ik op ga zitten. Het uitzicht is compleet verdwenen. De lucht en de zee zijn zwart gekleurd. Ik open mijn boek en begin een paar bladzijdes te lezen. Na een kwartiertje begin ik het toch een beetje koud te krijgen. Het is al midden oktober, waardoor het hier overdag best warm is maar 's nachts heel erg afkoelt. Ik loop naar binnen om een dekentje te pakken. De jongens zijn nog steeds met elkaar aan het praten in de keuken. Koen heeft de camera in zijn handen en lijkt de rest wel te filmen. Gek? Ik dacht dat de video klaar was. Ik pak het dekentje van de bank en zie alle blikken opeens naar mij gaan. Koen kijkt snel op de camera en is opeens door de beelden aan het scrollen. Oké? "Hey." Zeg ik om de akward stilte te verbreken. "Sorry als ik stoorde, het was toch een beetje koud buiten." Zeg ik. "Maakt niet uit, schatje." Zegt Matthy liefjes. Ze gaan weer door met praten over de video. Ik pak het dekentje en ga weer buiten zitten.

Na een halfuurtje komt Matthy bij mij buiten zitten. Hij geeft me een kusje op mijn hoofd en gaat naast me zitten. "Hey, schatje." Zegt Matthy liefjes. "Hey, liefie." Zeg ik terug. "Lukt het een beetje met de video? Jullie waren er zolang over aan het praten." "Ehh, ja hoor. Er moesten alleen een paar dingen besproken worden." Ik knik. Na een halfuurtje word ik toch een beetje moe. "Matt, ik ga slapen denk ik. Kom jij ook zo of blijf je nog even beneden?" vraag ik, terwijl ik mijn boek dicht sla en op de tafel leg. "Ik kom er zo aan." "Is goed." Zeg ik en geef hem een kusje. Ik loop naar onze kamer en maak me klaar om te gaan slapen. Matthy is er nog niet, dus ik ga alvast in bed liggen. Op een of andere manier ben ik heel moe na vandaag. Mijn ogen vallen langzaam dicht. Dan voel ik opeens twee warme armen om me heen, die mij stevig vasthouden. "Welterusten, schatje." Hoor ik heel zachtjes, waarna ik een kusje op mijn haren voel. Met kriebels in mijn buik val ik in slaap.

De volgende ochtend word ik wakker zonder iemand naast me. Ik sta rustig op en loop naar de woonkamer, waar ook niemand is. Als ik naar het balkon kijk, zie ik de jongens aan een gedekte tafel zitten. Ik loop naar ze toe. "Goedemorgen, Liesje." Hoor ik Matthy zeggen. "Goedemorgen." Zeg ik terug. "Hadden jullie al ontbijt gehaald." "Mhm." Zegt Raoul. "Jij lag nog te slapen, dus ik dacht ik laat je even liggen." zegt Matthy. Ik kijk op mijn telefoon en zie dat het al half elf is. Ik slaap nooit echt uit, maar ik had het nodig denk ik.

Na het ontbijt verteld Koen dat hij wat dingen had verzonnen om vandaag te gaan doen.

Heeyy, sorry dat het weer even heeft geduurd voor een nieuw deel. Dit deel is niet top sorry, maar ik ga proberen om de aankomende delen wat leuker te maken.

Liefs Suus!