Hoofstuk 11

4.3K 54 3
                                    


Ik draai me om en zie dat Lex daar staat. De ex van Bel. Daar heb ik nu echt geen zin in. Ik probeer hem eigenlijk al een tijdje te ontwijken, maar dat lukt niet echt. "Lies, Bella reageert niet meer op mijn appjes, is er iets met haar aan de hand?" Ik kijk hem aan en zucht. "Wie is dat?" vraagt Raoul aan mij. "Lex, de ex van Bel." "Ex?" zegt Lex. Ja Lex, het is je ex, alleen vind ik het zielig om het in zijn gezicht te zeggen. Raoul kijkt mij aan en ik moet echt mijn lach in houden door zijn blik, gelukkig lukt dat ook, maar net. "Maar is er iets met Bella?" "Nee, er is niets met haar." "Maar waarom reageert ze niet op mijn appjes." Ik vind het echt onaardig om te zeggen, maar ze heeft al meerdere keren aangegeven dat het klaar is, maar dat snapt hij dus niet. "Weet ik niet, maar ik moet er weer vandoor sorry." Ik wil weglopen, maar Lex trekt me aan mijn arm terug. "Kan je tegen Bel zeggen dat ze moet appen?" Tuurlijk ga ik dat niet doen. "Ik ga het proberen, maar ik kan niets beloven." Ik loop weer door en Matthy zegt: "Lies, wie was dat?" "Dat is Lex, de ex van Bel. Bel heeft heel vaak tegen hem gezegd dat het klaar is tussen die twee, maar hij snapt het nog steeds. Echt irritant." "Ja dat snap ik, valt hij haar dan ook lastig of dat niet?" "Ja hij staat best vaak voor de deur. Maar we doen meestal alsof we net weg moeten of geen tijd hebben." Best erg eigenlijk, maar ja hoe moet je anders van hem afkomen. "Jeetje, echt vervelend." Ik knik en we lopen door naar hun huis. Het is ondertussen alweer 14:30. Ik moet misschien wel binnenkort weer naar huis, ik kan hier ook niet eeuwig blijven.

Als we aankomen voel ik mijn telefoon trillen, ik word gebeld door Bel. "Hey Bel." "Hey Lies. Ehh ik moet je even wat vertellen." "Oké." Nu ben ik wel benieuwd, zou het gaan over die 'hele knappe jongen' van gisteren. "Je weet toch dat ik gister appte over dat ik niet thuis sliep." "Ja?" "En daarna appte ik dat ik bij een hele knappe jongen was." "Ja, Bel je maakt me helemaal zenuwachtig." "Ja ja, nou ik was gisteren dus dronken met een knappe jongen meegegaan. Maar dat is nog niet eens het raarste." "Bel, zeg het nou!" "Ja ja, vanochtend werd ik dus wakker en ik kan me niet heel veel meer herinneren van gisteren. Maar toen ik vanochtend wakker werd, wilde ik weg sneaken, maar hij was dus al wakker en stond dus in de deuropening met een ander meisje te praten. En blijkbaar was dat zijn vriendin en, niet heel gek, werd zij boos op hem. Maar dus ook op mij." "Maar jij wist niet dat hij een vriendin had?" "Nee tuurlijk niet, maar ja ik weet niet eens meer of ik wat met hem heb gedaan dus ik kon me ook niet echt verdedigen tegen haar." "Nee, dat snap ik. En ben je weggekomen?" "Nou ja, maar het wordt nog gekker. Ik was dus weggegaan en drie keer raden wie er voor de deur stond?" "Nee!" "Ja!" "Lex!" "Ja, dus ik heb gedaan alsof ik niet thuis was en ik ben naar het dorp gegaan totdat ik zeker wist dat hij weg was." "Nou Bel dan heb ik jou ook nog wat te vertellen. Ik was net nog in het dorp met de vrienden van Raoul en Raoul zelf. En drie keer raden wie ik tegenkwam?" "Lex?! Niet!" "Ja en hij was helemaal aan het vragen waarom jij niet reageert op zijn appjes en of er wat met jou aan de hand was?" "Echt! En wat heb je gezegd?" "Hij vroeg of ik aan jou kon vragen of jij wil reageren op zijn appjes, maar ik heb gewoon gezegd dat ik niet kon beloven of jij gaat reageren." "Haha, beter! Nou dat wordt dus niet reageren op zijn appjes. Hoe laat ben jij thuis trouwens?" "Weet ik nog niet, ik vraag het straks even aan Raoul." "Is goed, app me maar!" "Is goed, doei!" En ze hangt op, Bel doet dat altijd. Als één iemand doei heeft gezegd, hangt ze gelijk op.

Ik loop naar binnen en ga op de bank zitten. "Dankjewel voor de lunch en dat ik kon blijven slapen, trouwens." "Geen probleem, joh." Zegt Matthy. Ik lach naar hem en hij lacht terug. Ik voel het beetje kriebelen in mijn buik, maar ik besluit het te negeren. Ik loop naar Raoul die in de keuken staat om voor iedereen wat te drinken in te schenken. "Kan ik helpen?" "Hoeft niet hoor, ik ben bijna klaar." Ik twijfel even, maar ik geef hem een dikke knuffel. "Waar heb ik dit aan te danken?" vraagt hij met een glimlach op zijn gezicht. "Gewoon, ik heb je gemist." "Ik jou ook, zussie!" En hij geeft mij ook een dikke knuffel terug.

Na een uur gekletst te hebben en wat spelletjes gedaan te hebben, moet ik toch even vragen wat ik ga doen met het eten enzo. Ik moet namelijk morgen gewoon weer werken, dus ik moet sowieso vanavond naar huis. "Raoul?" "Ja?" antwoordt hij. "Ik moet morgen weer werken dus ik moet denk ik straks wel naar huis." "Vind je ons niet gezellig?" vraagt Matthy met een nep sip gezicht. "Tuurlijk wel, maar ja ik moet toch ooit naar huis." "Ja, snap ik. Wij nemen toch vanavond een video op dus het komt eigenlijk ook wel goed uit." Ik lach en zeg: "Is goed, ik app Bel wel of ze me kan ophalen." Ik wil mijn telefoon pakken, maar dan zegt Matthy...


Sorry dat er gisteren geen deel online kwam, ik had het een beetje druk. Misschien vanavond nog een! bedankt voor de 330 reads en 32 votes! Maakt me erg blij!!! 

Ik heb je nodig // BankzittersWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu