Ik heb je nodig // Bankzitters

Hoofdstuk 34

We rijden al eventjes. Matthy heeft al de hele tijd zijn hand op mijn been om mij een beetje gerust te stellen. Ik ben namelijk heel erg zenuwachtig. Ik weet wel dat het gezellig wordt, maar toch vind ik het spannend. We rijden wederom naar een parkeerplaats. "Mag ik deze keer wel mijn ogen openhouden?" vraag ik aan hem met een pruillip als hij de auto heeft geparkeerd. Hij moet lachen en zegt: "Nope." "Nou." Zeg ik extra verdrietig. We stappen uit de auto. Ik kan nog niet plaatsen waar we zijn. Van Matthy moet ik mijn ogen dicht doen, dus ik doe mijn ogen dicht en ik voel niet veel later zijn handen weer bij mijn heupen. Het voelt zo fijn en veilig. Stiekem hoop ik dat hij vandaag gaat zeggen dat hij mij leuk vindt, maar ik verwacht het niet. We lopen een stukje, bij elke stap zegt Matthy dat we er bijna zijn. Op een gegeven moment staan we stil. "Doe je ogen maar open." langzaam doe ik mijn ogen open, zenuwachtig voor wat ik ga zien. Hij heeft vast iets leuks en liefs geregeld, net als de vorige keer. Als ik mijn ogen opendoe, zie ik dat ik in een bos sta. In het bos is een groot, open veld met allemaal madeliefjes. Op het gras ligt een picknickkleedje met allemaal lekkere dingetjes. Zo lief en schattig. Mijn hart smelt gewoon. Ik draai me om naar Matthy en geef hem een dikke knuffel. "Aww, Matt, zo lief!" Ik laat hem los uit de knuffel en ik kijk hem aan. Hij kijkt mij ook aan. Zijn mooie blauwe ogen kijken de mijne aan. Ik zie dat hij wat dichterbij komt. Hij kijkt mij nog even aan. Mijn hart gaat te keer. Gaat hij mij zoenen? Mijn gedachtes slaan op tilt. Ik word uit mijn gedachtes gehaald door Matthy. "Ehh, Lies?" vraagt hij zenuwachtig. Ik heb hem nog nooit zenuwachtig gezien, maar het ziet er wel schattig uit. "Ja?" zeg ik terug. "Laar maar." Zegt hij en we lopen naar het kleedje toe. Waarom wilde hij het toch niet zeggen? Heb ik iets verkeerds gedaan of gezegd? Ik probeer deze gedachtes voor nu even aan de kant te zetten, maar ze blijven toch door mijn hoofd spoken.

Op het kleedje liggen croissantjes, cakejes en allemaal andere lekkere dingen. Echt heel lief. "Heb je dit helemaal zelf geregeld?" vraag ik aan hem. "Ik heb een beetje hulp van Milo gekregen." Zegt hij schattig. "Ik vind het echt heel lief." Zeg ik en zonder na te denken geef ik hem een kus op zijn wang. Nadat ik dat heb gedaan, heb ik gelijk spijt. Misschien vindt hij mij helemaal niet leuk? Misschien was dit niet het goede moment? Straks verpest ik het helemaal. "S-sorry..." zeg ik gelijk. Ik schaam me dood, ik had dit niet moeten doen. "Sorry waarvoor?" vraagt hij aan mij. "Ehh, gewoon voor net." Zeg ik en ik kijk snel weg. "Hey Lies kijk mij eens aan." zegt hij. Hij legt zijn hand op mijn kin, zodat ik hem goed kan aankijken. Zijn hoofd komt wat dichterbij. Hij kijkt naar mijn ogen en daarna naar mijn lippen en weer terug. Hij komt weer wat dichterbij. Hierna voel ik zijn lippen op de mijne. Dit mag wel eeuwig duren.

Op een gegeven moment laat hij los. "Ik vind je echt heel leuk Lies, wil je dat onthouden." Ik glimlach naar hem. Hij geeft me nog een klein kusje. Ik vind hem echt heel leuk. En hij mij dus ook.

We eten de lunch op. Het is allemaal echt heel erg lekker. Het is zo schattig. Picknicken in het bos. Hoe kan hij elke keer zoiets leuks verzinnen. Als we de lunch op hebben, ruimen we alles weer op in de tas. "Lies?" vraagt hij. Hij klinkt een beetje zenuwachtig. "Ja?" "Ik heb iets voor je." Zegt hij heel schattig. "Doe je handen maar naar voren en je ogen dicht." Ik doe mijn handen naar voren en ik voel dat er wat in mijn handen wordt gelegd. Ik heb echt geen idee wat het kan zijn, dus ik ben heel erg benieuwd. "Liesje, doe je ogen maar open."...

Ik hoop dat jullie het boek nog leuk vinden? Als jullie nog goede ideeën hebben zijn die altijd welkom!

Heel erg bedankt voor de 11k reads en de 326 votes!! Echt niet normaal!! Ik had dit echt nooit verwacht!!

Heel erg bedankt voor alles!!

Groetjes Suus!!