Hoofdstuk 36

3.3K 45 6
                                    


Alle blikken gaan naar mij en Matt. Ik vind het op zich niet erg als ze het weten, maar ik ben bang Matthy wel. Raoul weet het al, maar hij doet ook alsof hij heel verbaasd is. Ik kijk naar Matthy en Matthy kijkt naar mij. Allebei hebben we geen idee wat we moeten zeggen. "Dus..." begint Rob. "Jullie hebben, of niet?" zegt Rob. "Ehh..." begin ik. Geen idee wat ik hierop moet antwoorden. Gelukkig vult Matthy mij aan. "Ja, Lies en ik hebben een relatie." Zegt Matthy. Er gaat gelijk een last van mijn schouders. Ik kijk naar de rest, bang voor wat ze gaan zeggen. Misschien vinden ze het helemaal niet leuk? Ik sla weer op hol, zoals gewoonlijk. Ik zie Milo heel blij kijken. "Gefeliciteerd." Zegt Milo heel vrolijk. Hij komt naar mij toe en geeft me een knuffel. De rest feliciteert ons ook. "Matt, kan ik je even spreken?" vraagt Raoul niet veel later aan Matthy. Hij knikt en ze lopen naar de gang. Zou Raoul het dan toch niet leuk vinden dat ik wat met Matt heb. Ik loop zachtjes naar de deur, zodat ik kan horen wat er gezegd wordt. Normaal gesproken maakt het me niet zo veel uit, maar wil niet dat ik hun vriendschap verpest. De eerste stem die ik hoor, is die van Matt. "Sorry, Raoul. Ik snap dat je het niet leuk vindt. Maar ik hou echt heel veel van je zusje... Sorry." Hoor ik Matt zeggen. Raoul vindt het dus toch niet goed. Mijn gedachtes slaan op hol. Wat moet ik nu?

Ik wil eigenlijk weglopen, maar ik hoor dat Raoul iets zegt. Ik concentreer me weer op de stemmen die uit de gang komen. "Matt, het is niet erg. Ik ben heel blij voor jullie." Ik hoor dat Matthy opgelucht zucht. "Ik dacht dat je boos was." Zegt Matthy. "Ik ben echt niet boos. Ik wilde je alleen vragen of je goed op haar wil letten?" "Ga ik doen, Roel." Ik zucht diep. Gelukkig, ik was al bang. Ik loop snel weg van de deur, zodat ze niet doorhebben dat ik hun net heb afgeluisterd. Ik loop naar de bank en ga in het hoekje zitten. Als Matthy en Raoul weer aan komen lopen, komt Matthy gelijk naast mij zitten. Ik kijk hem aan. Hij geeft me een klein kusje en doet zijn arm om mij heen. De vlinders in mijn buik worden zoals gewoonlijk weer helemaal gek. Hoe kan ik in zo'n korte tijd een jongen zo leuk vinden. Ik leg mijn hoofd op zijn borst en iedereen gaat weer door met voetbal kijken. Het enige waar ik aan kan denken is Matthy.

Na een klein uurtje merk ik dat ik een beetje moe word. Ik bespaar Matthy de moeite om mij straks wakker te maken of mij naar boven te moeten tillen, dus zeg ik: "Matt, ik ben een beetje moe. Ik ga slapen." "Is goed, schatje. Moet ik mee?" "Nee hoor, ik ga zelf wel." "Ik kom er zo aan. Slaaplekker." Zegt hij en geeft me een kusje. Ik sta op en geef iedereen nog even een knuffel en loop daarna naar de kamer van Matt. Als ik mijn tanden heb gepoetst en mijn make-up eraf heb gehaald stap ik in bed het zachte fijne bed van Matt. Van mijn vriendje.

Ik lig al een uurtje in bed. Allemaal gedachtes spoken door mijn hoofd. Morgen moet ik mijn spullen van mijn oude huis ophalen en ga ik dus Bella zien. Ik wil haar eigenlijk echt niet zien. Na wat ze mij geflikt heeft. Als ik Raoul en Matt niet had gehad, had ik waarschijnlijk op straat gewoond ofzo. En wat moet ik dan tegen haar zeggen als ik haar morgen zie? Ik weet het allemaal niet meer. Tranen vullen mijn ogen. Ik wil nu niet huilen, dit was een leuke dag. Ik probeer het huilen te stoppen, maar het lukt niet. De tranen rollen over mijn wangen. Op dat moment hoor ik voetstappen steeds dichterbij komen. De deur gaat open en ik zie iemand in de deuropening verschijnen. "Hey, schatje slaap je nog n..." zegt hij. Als hij dichterbij komt, ziet hij pas dat ik aan het huilen ben. Hij loopt snel naar me toe en geeft mij een knuffel. "Wat is er, Liesje?" vraagt hij liefjes. Ik ga in zijn armen liggen. "Ik moet morgen mijn spullen ophalen bij Bel. En ik ben echt heel bang om haar te zien." Ik leg alles aan hem uit. Nadat ik alles heb verteld, kijkt hij mij begripvol aan. "Ik snap het schatje. Ik ga morgen met je mee, goed?" Ik knik. "Alles komt goed, echt." Zegt hij. "Dankje Matt." Zeg ik tegen hem. Ik kijk hem nog even aan. Met zijn handen veegt hij mijn tranen van mijn wangen. En geeft me een kusje. "Ga maar lekker slapen en ons er morgen druk om maken." Ik knik. "Welterusten, schatje." Zeg ik tegen hem. "Slaaplekker." Zegt Matt en geeft me nog een kusje op mijn voorhoofd. Wat hou ik toch van deze jongen. Heerlijk in zijn armen val ik in slaap. Veilig en warm.


Heeyy, ik hoop dat jullie het verhaal nog leuk vinden. Ik ga proberen om vanavond of morgen een nieuw deel online te zetten!!

Heel erg bedankt voor de 12,4k reads en de 353 votes!!! echt niet normaal!! Heel erg bedankt daarvoor!!

Groetjes Suus!!

Ik heb je nodig // BankzittersWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu