Ik heb je nodig // Bankzitters

Hoofdstuk 68

Het is inmiddels al een paar weken later. De bruiloft staat al voor over een week in de planning. Ik kan echt niet wachten. Een paar dagen geleden heb ik ook definitief besloten welke jurk het gaat worden. Ik ben helemaal verliefd met de jurk, het is echt perfect.

Ik lig samen met Matthy in bed een serie te kijken. De laatste paar dagen doen we niet zo veel, alleen een beetje plannen voor de bruiloft. Verder relaxen we een beetje om wat energie te besparen voor de bruiloft. De laatste tijd ben ik sowieso wat moeier dan normaal, dus daarom doen we ook wat rustiger. Opeens voel in een enorm misselijk gevoel opkomen. "Matt, ik voel me echt niet goed." Zeg ik en ik ren zo snel als ik kan naar het toilet en begin over te geven. Terwijl mijn hoofd boven het toilet hangt, voel ik mijn haren om hoog gehouden worden. "Schatje toch." Zegt Matthy die over mijn rug wrijft. Tranen rollen over mijn wangen. Ik voel me zo beroert, waarom moet dit nou net voor de bruiloft gebeuren. Matthy geeft me een knuffel en probeert me een beetje te troosten. Na even geknuffeld te hebben, lopen we naar beneden. "Schat, ga jij maar op de bank liggen, ik kom zo naar je toe." Zegt Matt en geeft me een kusje op mijn voorhoofd. Ik ga met een dekentje op de bank liggen. Ik ben nog steeds misselijk. Hoe kan dit opeens? Heb ik iets verkeerd gegeten? Ik voelde me al een aantal dagen niet helemaal fit, maar ik dacht dat dat kwam door de spanning voor de bruiloft.

Niet veel later komt Matt naar me toe gelopen met een teiltje en een glaasje water. "He, schatje." Zegt hij en geeft me een kusje op mijn voorhoofd. Matthy gaan naast de bank, op de grond zitten en zit een beetje aan mijn haar. "Je bent wel een beetje warm, liefie." Zegt hij opeens. Kut, waarom word ik nu ziek? Het had elk moment kunnen gebeuren, maar waarom nu? "Ik vind het heel vervelend voor je schatje." "Geen goed moment om ziek te worden." "Weet ik, liefje, maar het komt helemaal goed. Misschien voel je je morgen al beter." Ik knik. "Ga maar lekker slapen, liefie." Ik knik. "Mag ik nog wel een kusje?" vraag ik. Matthy moet een beetje lachen en geeft me een kusje. "Altijd." Ik doe mijn ogen dicht en Matthy aait nog even over mijn hoofd. Ik hou echt zo veel van hem, hij is eigenlijk echt te lief voor me. Niet veel later val ik in slaap.

Ik word rustig wakker. Als ik naast me kijk, zie ik Matthy zitten, die liefjes over mijn rug wrijft. "Goedemorgen, slaapkoppie." Zegt hij tegen mij, als hij ziet dat ik wakker ben. "Goedemorgen." Zeg ik nog een beetje moe. Ik kijk op mijn telefoon en zie dat het alweer tien uur in de ochtend is, ik heb echt heel lang geslapen. Ik leg mijn hoofd op Matt zijn schoot. Matthy begint een beetje met mijn haar te spelen. "Voel je je al wat beter, schatje." Vraagt Matthy lief aan mij. "Niet echt eigenlijk." "Ik vind het echt heel vervelend voor je."

Het is inmiddels alweer middag. De hele ochtend heb ik na zitten denken, over eigenlijk allen. Ik ben zo bang dat ik nog steeds ziek ga zijn tijdens de bruiloft. Dat wil ik echt niet. Ik heb wel besloten om vandaag in ieder geval even naar buiten te gaan, dus gaan Matthy en ik een rondje lopen door het dorp. Ik moet toch nog wat dingen halen. Ik was namelijk vanochtend aan het denken en kwam erachter dat ik eigenlijk ongesteld had moeten worden, maar dat dat niet is gebeurt. Het lijkt me stug, maar het zou kunnen dat ik me daardoor zo voel. Maar ik denk het niet. Ik ga toch voor de zekerheid een zwangerschapstest halen. Je weet het maar nooit, toch? Ik heb het nog aan Matthy verteld. Ik wil hem niet opzadelen met meer stress, dan dat hij al heeft. We hopen beide dat ik me goed genoeg ga voelen voor de bruiloft en dat het allemaal door kan gaan. Als we door het dorp lopen, loop ik even de kruitvat in. "Schat, ik moet even wat halen. Wacht maar buiten, ik ben zo terug." Als ik binnen ben pak ik 2 dingen, paracetamol en een zwangerschapstest.

Als ik thuis ben doe ik gelijk de test. Ik kan de spanning echt niet meer aan. Straks ben ik zwanger en is dat het gene waardoor ik me zo niet lekker voel? Wat gaat Matthy er überhaupt van vinden als hij vader zou worden? Ik kan mijn gedachtes echt niet meer uitschakelen, ze blijven maar door ratelen. Ik heb de test op de kop op wastafel gelegd en probeer me even af te leiden van alle gedachtes die door mijn hoofd heen spoken.

Ik ben pas 3 minuten aan het wachten, maar ik kan het echt niet meer aan. Mijn hart gaat echt tekeer. Ik weet echt niet wat ik moet gaan doen als ik zwanger blijk te zijn. Als ik van iemand zwanger zou willen worden is dat zeker Matthy, maar zijn wij er al klaar voor?

Na ongeveer 5 minuten kan ik de spanning niet meer aan. Rustig gaat mijn hand richting de test. Ik neem nog een diepe zucht en draai hem om...

Hoi, het is al weer erg lang geleden dat ik wat heb geplaatst. Daar wil ik sowieso even sorry voor zeggen. Ik heb het de laatste tijd erg druk gehad en er speelde ook wat dingen, waardoor ik geen energie en tijd heb gehad om wat te schrijven. 

Ik wil jullie sowieso bedanken voor alle lieve reacties op het boek, zelfs terwijl ik weg ben geweest. Dat vind ik echt heel lief. 

Ik hoop dat jullie het boek nog steeds leuk vinden en ik ga proberen om zo snel mogelijk een nieuw deel online te zetten!

Nog een gelukkig nieuw jaar allemaal en de beste wensen voor 2023!

Kusjes van mij XXX