Ik heb je nodig // Bankzitters

Hoofdstuk 8

"Lies?" zegt Raoul. "Ja?" "Kan ik even met je praten?" "Ja hoor is goed, kan het wel ergens anders?" Hij knikt en we lopen even de tuin in. Het is niet heel warm, maar gelukkig ook niet heel erg koud. "Waar wil je het over hebben?" vraag ik aan hem. "Lies, ik weet dat je het niet leuk vindt als ik het hier met je over heb." Nou daar gaan we weer. "Ja?" "Maar we moeten het er echt even over hebben. Ik wil je alleen maar helpen." "Oké?" "Heb je nog steeds last van je angsten?" Hier wil ik het inderdaad liever niet over hebben. Ik weet dat hij het lief bedoelt, maar alsnog. "Ja, eigenlijk heel vaak." Ik voel mijn ogen weer prikken, ik haat het om het hier over te hebben. "Hoe vaak is vaak?" "Ehh, meerdere keren per dag een paniekaanval denk ik." "Ach Lies." Hij geeft me een knuffel en ik laat me gaan. Ik baal hier zelf ook heel erg van, ik doe dit ook niet voor de lol natuurlijk. "Ik vind het echt heel vervelend voor je. Heb je nog hulp of nu niet meer?" "Ik heb nog soms hulp, 2 keer in de maand." "Is dat wel genoeg?" "Ja ik denk het." Ik merk dat er weer een paar tranen over mijn wangen rollen. Hij geeft me nog een betere knuffel. "Het komt goed, Lies." Hij loopt naar de keuken en pakt een glas water voor me. In de keuken zie ik dat hij met iemand praat, ik wil eigenlijk ook niet echt weten met wie en waarover. Ik hoop dat het niet over mij gaat.

Als hij terugkomt geeft hij het glas water aan mij. "Dankje." Zeg ik en ik veeg de ergste tranen weg. "Als er iets is kan je altijd naar me toe." "Dankje Roel." Na nog eventjes gepraat te hebben zegt hij: "Lies, heb je wel genoeg gegeten." Ik heb vroeger wel eens last gehad van een soort eetstoornis. Nu heb ik dat niet, maar ik merk wel dat ik steeds minder trek heb. Dat kan ook komen door de stress en angsten, daardoor krijg ik ook veel minder trek. Ik heb ook net maar 5 frietjes op dus ik snap wel dat hij dit zich afvraagt. Maar nu was het echt puur door de stress van net. "Ja hoor, ik heb gewoon niet zo veel trek door net met de politie." "Oja tuurlijk, dat snap ik wel. Wil je dan straks ook niet iets eten?" "Nee, ik heb niet zo veel trek." "Is goed. Wil je weer naar binnen of wil je nog even hier blijven zitten." Ik weet dat je nog kan zien dat ik heb gehuild. Maar ik krijg het nu een beetje koud, dus ik wil eigenlijk wel naar binnen. Ik veeg mijn tranen weg en ik zeg tegen Raoul: "Ja hoor ik wil wel naar binnen, ik heb het toch een beetje koud." Een T-shirt is ook een beetje koud. "Is goed." Zegt hij en we lopen naar binnen.

Ik word een beetje gek aangekeken, maar ze doen alsof ze niets zien. Ik ga weer op de bank zitten naast Matthy en Milo. "Zullen we anders een film kijken?" vraagt Rob om de stilte te verbreken. "Ja hoor is goed." Zegt Milo. "Lies kijk jij mee?" vraagt Matthy. Noemde hij mij nou Lies. "Ja hoor is goed, kiezen jullie maar een leuke film uit." Ik sta even op en ik loop naar de wc. Op de wc merk ik toch dat ik me niet zo goed voel. Ik merk dat ik misselijk word en toch weer hoog in mijn ademhaling ga zitten. Niet veel later begin ik te hyperventileren en ik begin te trillen. Ik blijf nog even ik het toilet zitten om rustig te worden, niet echt dat dat lukt maar ja.

Ik hoor iemand naar mij toe komen. Ik probeer me stil te houden maar het lukt niet echt. "Lies gaat het" Het is Matthy die ik hoor. "N-niet echt." "Doe de deur maar open dan kan ik je helpen." Ik doe de deur open en ik zie hem geschokt naar mij kijken. Ik word heel erg duizelig en ik heb het niet meer onder controle. Ik voel dat ik bijna neer val dus ik ga op de grond zitten. "Lies het komt goed, echt waar." Ik kijk hem aan en ik probeer rustig op mijn ademhaling te letten, maar het lukt niet. Hij pakt mijn handen vast en zegt: "Adem in en rustig weer uit." Na een tijdje merk ik dat het wel weer ietsje beter gaat. "Dankje Matthy." "Geen probleem, wil je wat te drinken?" "Ja, wat water graag." Hij loopt naar de keuken en pakt een glas met water. Hij komt samen met Raoul teruglopen en geeft het glas aan mij. "Gaat het Lies." "Ja nu wel wat beter, door de hulp van Matthy." "Thanks Maat." Zegt Raoul tegen Matthy. "Geen probleem joh." Matthy aait over mijn rug. "Heb je nog wat nodig?" "Nee hoor, dankje." Matthy loopt naar de woonkamer en ik loop mee. "Weet je zeker dat het gaat?" vraagt Raoul. "Ja, het gaat echt beter nu. Zullen we gewoon film kijken?" "Is goed." En we lopen naar de bank. Ik ga in de hoek van de bank zitten. Raoul komt naast me zitten. De film wordt aangezet en ik voel mijn telefoon trillen. Het is Bel.

'Hey Lies ik slaap vanavond niet thuis dan weet je dat. Is het verder gezellig?'

'Ja hoor, veel plezier!'

'Jij ook!'

Ik kijk mee met de film, maar ik merk dat mijn ogen zwaar worden en niet veel later val ik in slaap. Na een tijdje voel ik dat er heel zachtjes een denkentje over me heen wordt gedaan. "Slaaplekker" hoor ik. Volgens mij is het Matthy, maar ik ben te moe om mijn ogen open te doen en te kijken wie het is. Niet veel later val ik rustig weer in slaap. 

Heyy wat vinden jullie er van tot nu toe? Ik zou het leuk vinden als jullie een comment  achter laten! Bedankt voor de 130 reads trouwens! Groetjes Suus!