EP45 : សមព្រះទ័យទ្រង់ឬនៅ??

3K 241 8
                                    

« លោកមិនចាំបាច់បីខ្ញុំគ្រប់ពេលនោះទេ ខ្ញុំអាចដើរបាន » សម្លេងរបស់នាយតូចដែលកំពុងតែនិយាយទៅកាន់អ្នកកម្លោះក៏ចាប់បន្លឺឡើងជារឿយៗ ខណៈឯខ្លួនក៏កំពុងតែស្ថិតនៅក្នុងរង្វង់ដៃគេដោយសារតែជើងពិបាកក្នុងការប្រើការ ។ ប៉ុន្តែ Tae បាននិយាយបែបនេះតាំងបីមុនគេនាំខ្លួនទៅស្រង់ទឹកមកម្ល៉េះ មកដល់ពេលស្រង់ទឹករួចគេក៏បីខ្លួនដដែល សរុបរួមគឺគេមិនព្រមឱ្យដើរតែម្តង ។

« ដើរឱ្យឈឺលើសដើមនឹងមែនទេ?? ឯងត្រូវផ្អាកដើរមួយរយៈបែបនេះទើបឆាប់ជា តែខ្ញុំមិនគិតទេថាអាចផ្អាកដើរបាននោះ » និយាយចប់អ្នកកម្លោះក៏បន្ទាបនាយតូចទៅដាក់លើពូកថ្នមៗ សង្ឃឹមថានាំគេមកដល់ទីនេះហើយអាម្នាក់នោះនឹងមិនមករឿងទៀត ។

« អរគុណ » នាយតូចញញឹមស្រាលៗដាក់គេបន្តិច ឃើញគេមកល្អជាមួយខ្លួនបែបនេះ ខ្លួនក៏កាន់តែថប់ទ្រូងលើសដើមទោះជាគេមិនមែនជាអ្នកធ្វើឱ្យខ្លួនស្ថិតនៅក្នុងសភាពនេះក៏ដោយ រីឯអ្នកដែលជាដើមហេតុមិនខ្ចីមករវីរវល់សូម្បីតែបន្តិច ប៉ុន្តែនេះក៏ចាត់ទុកថាសំណាងហើយដែលទ្រង់ទុកឱ្យគេដកដង្ហើមបានស្រួលខ្លះ ។

« សម្រាកសិនទៅខ្ញុំទៅយកអាហារមកឱ្យ »

« គឺ..Kingston.. »

« វាមិននៅទីនេះទេ ម្ចាស់ក្សត្រីយកវាទៅលេងនៅនគរតូចមួយរយៈធំទើបយកវាមកវិញ Eros ក៏ដូចគ្នា » ដោយសារតែដឹងពីអ្វីដែលគេចង់សួរ Dong-Hyun ក៏តបមុននឹងគេសួរ មើលទៅគេអាចនឹងនឹកសត្វចិញ្ចឹមទាំងពីរក្បាលនោះណាស់ ហើយម្យ៉ាងបើពួកវាទាំងពីរនៅយ៉ាងណាក៏ពួកវាអាចជួយការពារគេបានខ្លះដែរ មិនមែនអត់សោះនោះទេ ។

« ម្ចាស់ក្សត្រី?? »

« អឹម!! ទ្រង់ជាសះស្បើយហើយ បើអស់អីហើយខ្ញុំទៅយកអាហារ » Tae ងក់ក្បាលប្រលែងសម្លៀកបំពាក់ចេញពីដៃដើម្បីឱ្យគេចេញទៅ រួចទើបទម្រេតខ្លួនទៅផ្អែកនឹងក្បាលគ្រែក្នុងបំណងសម្រាកបន្តិច ។ រាងកាយរបស់គេពិតជាឈឺស្រពឹកស្រពន់ខ្លាំងណាស់ កន្លែងណាក៏ចុក កន្លែងណាក៏រោយបែបនេះហើយទើបគេចង់ទម្រេតសម្រាខ្លះ ។

    មិនបានប៉ុន្នានអ្នកកម្លោះក៏វិលត្រឡប់មកដំណាក់ផ្ទាល់ខ្លួនរបស់គេដែលមាននាយតូចកំពុងតែសម្រាកនៅខាងក្នុង ដោយដៃរបស់គេម្ខាងកំពុងរុញរទេះអាហារចូលមក ឯដៃម្ខាងទៀតគឺរវល់ដឹកដៃកម្លោះតូចដែលនាយតូចស្រែកហៅថាកូនៗឱ្យពេញៗមាត់នាំចូលមកជាមួយ ។

L O V E M A Z E ᥫ᭡ (✔️)Where stories live. Discover now