mijn beste vriend zijn vriend

Hoofdstuk 48

ik liep naar koen zijn kamer. koen lag nog steeds op bed. ' schatje sta op. we moeten nu echt wel naar beneden' zei ik. ik trok koen uit bed. hij kleedde zich aan en samen liepen we naar beneden

' hè, ze zijn eigenlijk uit bed' zei rob. ' echt jonge, rob.  laat ons lekker in bed blijven als wij dat willen' zei koen. we gingen aan tafel zitten bij de rest. 'dus. wat is het plan van vandaag?' vroeg raoul. ' ik ga op funda kijken. want ik wil hier niet lang blijven' zei milo.  ' ik en rob gaan straks samen een video opnemen' zei matthy. ' weet je. het is bijna zomer en de tuin staat er een beetje zielig bij' zei ik. ' dus gaan wij samen de tuin onder handen nemen?' vroeg koen. ' kunnen wij jullie daar mee vertrouwen?' vroeg raoul. ' hallo ik ben interieur design natuurlijk komt dit goed' zei koen. ' ja en ik ben advocaat zeker' zei  ik. ' nee ik meen het dit komt echt goed vertrouw me. kom lieffie' zei koen. ' wij vertrouwen jou hè amber! jij hebt een beetje verstand! hij niet' riep rob ons nog na. we stapte in koen zijn auto. ' heb je iets van een plan?' vroeg ik. koen legde zijn hand op mijn bovenbeen. ' nee maar ja. nee eigenlijk niet' zei koen. we reden naar de intratuin. ' jezus! gaat heel nederland naar deze intratuin ofzo' zei ik toen we aan kwamen gereden. er stond een rij van hier tot tokio. we stapten uit de auto en gingen in de rij staan. na een uur in de rij te hebben gestaan konden we eindelijk naar binnen. ' dus. plantjes en dat soort shit toch' zei ik. ' ja lounge bestellen we wel' zei koen. we kochten allemaal planten en zette het in koen zijn auto. we stapten in de auto en bestelden meteen een loungeset op JISK. we reden terug naar huis en begonnen aan de tuin. raoul kwam aanlopen met 2 biertjes. ' ik dacht dat jullie misschien wel dorst zouden hebben'. we namen de biertjes aan. we dronken de biertjes op. ' ik heb het tantoe warm ik ga even andere kleding aan doen' zei ik. ik liep naar boven en trok een andere outfit aan

ik rende naar beneden. vanaf dat moment werd alles zwart.

POV ROB

ik en matthy zaten samen op zijn kamer. we waren een potje fifa aan het spelen voor matt zijn video. ' ik ga dit winnen' zei ik. ' dacht het niet' zei matthy. we zaten midden in de video tot we ineens gebonk hoorde. ' wtf wat dat?' vroeg matthy. ' geen idee maar laten we even gaan kijken' zei ik. op dat moment kwam raoul onze kamer ingerend ' waren jullie dat? die bonk?' vroeg hij. ' nee. ik dacht dat jullie dat waren' zei matthy.  met zen 3e liepen we naar de gang. amber lag onderaan de trap op de grond. ik rende zo'n beetje naar der toe. ' amber! amber!' zei ik. raoul kwam naast me zitten hij voelde aan haar pols. ' ze ademt nog gewoon maar ik ga toch de ambulance bellen voor de zekerheid' zei hij. matthy stond er een beetje bij. ' moet ik koen halen?' vroeg hij voorzichtig. ' wat denk je zelf?! natuurlijk moet je koen halen!' zei ik. matthy liep weg. raoul was nog steeds aan het bellen. van milo was geen spoor te bekennen. koen kwam aanrennen. ' wat is er gebeurt' vroeg hij. ' geen idee. matt en ik waren aan het filmen en ineens hoorden we een bonk. toen we gingen kijken lag ze hier' zei ik. koen was duidelijk in paniek. raoul kwam aanlopen. ' de ambulance komt er nu aan'. ' WACHT WAT? AMBULANCE!' riep koen.  ' geen paniek koen. ze ademt gewoon nog het is gewoon voor de zekerheid omdat we niet weten wat der aan de hand is' zei raoul kalm. de ambulance kwam aangereden. ze legden amber op de brancard. ' er mogen 2 mensen mee' zei de vrouw van de ambulance. ' gaan jullie maar' zei matthy terwijl hij naar mij en koen wees. amber werd in de ambulance gehesen en koen en ik gingen zitten. koen had het er echt moeilijk mee. ' koen maak je niet druk. het komt echt wel goed' zei ik. ' hoe weet je dat zo zeker' vroeg hij. ik dacht na, normaal zou raoul wel met een oplossing komen. we kwamen aan bij het ziekenhuis en koen en ik moesten in de wachtkamer blijven zitten terwijl amber mee werd genomen. 

POV KOEN

 ' ik heb het tantoe warm ik ga even andere kleding aan doen' zei amber. ze  liep naar binnen. na 10 minuten was amber nog niet terug. ik maakte me wel een beetje zorgen maar amber is een meisje dus het zal daarom wel langer duren. op dat moment kwam matthy aanrennen. ' koen, koen, amber, beneden, nu' zei hij. hij was duidelijk in de stress, dat betekende niet heel veel goeds. ik rende naar binnen. amber lag onder aan de trap, rob zat bij haar en raoul was aan het bellen. ' wat is er gebeurt' vroeg ik . ' geen idee. matt en ik waren aan het filmen en ineens hoorden we een bonk. toen we gingen kijken lag ze hier' zei rob . ik raakte in de paniek, gewoon gevallen of iets anders.  raoul kwam aanlopen. ' de ambulance komt er nu aan'. ' WACHT WAT? AMBULANCE!' riep riep. ' geen paniek koen. ze ademt gewoon nog het is gewoon voor de zekerheid omdat we niet weten wat der aan de hand is' zei raoul kalm. de ambulance kwam aangereden. ze legden amber op de brancard. ' er mogen 2 mensen mee' zei de vrouw van de ambulance. ' gaan jullie maar' zei matthy terwijl hij naar mij en rob wees. amber werd in de ambulance gehesen en we  gingen zitten. ik kon haar niet aankijken. haar mooie gezicht waar geen lach op zat. gewoon geen uitdrukking. ' koen maak je niet druk. het komt echt wel goed' zei rob. ' hoe weet je dat zo zeker' vroeg ik. ik kreeg geen antwoord. we kwamen aan bij het ziekenhuis en we  moesten in de wachtkamer blijven zitten terwijl amber mee werd genomen. na een paar uur kwam de verpleger aanlopen. ' horen jullie bij amber?' vroeg ze. wij knikten. ' oke dan mogen jullie mee naar binnen' zei ze. we liepen achter haar aan naar binnen. toen ik amber zag schrok ik een beetje. daar lag ze. amber. in een bed bij het raam. aan haar arm hing een infuse. ze was wel wakker gelukkig. ' koen... rob' fluisterde ze. rob ging op de stoel zitten en ik ging bij haar op bed zitten. de dokter kwam aanlopen. ' we hebben wat onderzoekjes gedaan en ze heeft dus artritis. oftewel een gewrichtsontsteking. door die ontsteking is ze door der knie gegaan en van de trap gevallen. ze heeft daarbij wel een lichte hersenschudding opgelopen. we hebben om haar knie een brace gedaan. die kan eraf maar het is beter als hij er de volgende tijd om blijft zitten'zei de dokter. ' maar gaat die artritis nog weg of niet meer' vroeg rob. 'het is niet heel ernstig dus als ze last krijgt van gewrichten moet ze rustig aan doen en dan kan ze weer door.  maar ze moet gewoon rustig aan doen'antwoordde de dokter. ik haalde de deken van haar knie. daar zat een soort stellage omheen 

' wanneer mag ze naar huis' vroeg ik. ' we gaan zo even naar der bloed kijken. is dat goed dan mag ze zo naar huis' zei de dokter en hij liep weg. ' gaat het?' vroeg ik. ' ja wel prima. hoofdpijn maar verder gaat alles prima' zei ze. ' doet het pijn?' vroeg rob. ' nahh ik heb er weinig van mee gehad' zei ze. zo praatte we even verder tot de dokter binnen kwam. ' amber ik heb nieuws....' zei hij