mijn beste vriend zijn vriend

Hoofdstuk 62

 we gingen allemaal zitten. ik naast koen, zijn hand had ik vast. ik hoopte zo dat ik iets van een kneepje in mijn hand zou voelen of iets als teken dat hij iets verstond maar dat kwam niet.

 we bleven allemaal stil, gewoon omdat we niet goed wisten wat we moesten zeggen. af en toe hoorde je een snik. ik denk dat de meeste van mij waren aangezien ik nog steeds niet was gestopt met huilen. wat miste ik koen. gewoon zijn grapjes in de stille periodes, zijn rode haar waarvan hij zei dat het blond was, zijn altijd leuke praatjes, en natuurlijk de goede vriend die hij was. niet alleen voor mij maar ook voor de jongens. na een tijdje kwam er een dokter binnen. ' het spijt me maar het bezoekuur is voorbij. ik moet jullie vragen de kamer te verlaten. morgen gaan we allemaal testen doen. u kunt natuurlijk morgen ook langskomen. het is dezelfde tijd' zei de vrouw terwijl ze weg liep. de jongens stonden op maar ik niet. ik wou niet weg. ik kon hem hier toch niet alleen laten. ' kom je?' vroeg raoul. ' jongens we kunnen hem toch niet zo alleen laten' zei ik. ' morgen komen we terug' zei milo. rob kwam bij me staan en stak zijn hand uit. ' kom we moeten echt weg nu' zei hij. ik pakte zijn hand vast en samen liepen we weg van het bed. net voor we de kamer uit liepen keek ik nog een keer achterom. met zen alle liepen we het ziekenhuis uit. ' wat eten we vanavond?' vroeg matthy. ' zullen we gewoon nu even langs de mac rijden' stelde milo voor. ' ja doe maar' zei matthy. we reden naar de mac en reden de mac drive in. ' wat wil jij amber?' vroeg raoul. ' doe maar 4 kipnugets en kleine friet' zei ik. ' is dat genoeg?' vroeg rob. ' ja. heb gewoon niet zo veel honger nu' zei ik. we bestelde en kregen het eten mee. bij cdh aten we alles op.' jongens en meisje ik ga naar huis. ik zie jullie morgen' zei milo en hij liep weg. ' ik ga naar boven' zei ik en ik liep koens kamer in. ik ging op zijn bed zitten. bij alleen zijn geur die in de kamer hing moest ik al huilen. ik wist dat hij niet dood was maar zo voelde het wel. een tijdje later werd ik gebeld door noa. ik had echt geen zin om nu op te nemen maar ik moest wel. anders zou het raar zijn

het gesprek: ( N = noa, A = amber)

N: heyyy bestie

A: hey....

N: alles oke?

A: nee

N: vertel op en daarbij wil ik het hele verhaal horen

A: moet je het echt weten

N: ja. duh ik wil weten waarom mijn bestie zo down is

A: oh oke. hoe ga ik dit zeggen

N: begin bij het begin. lucht je hart

A: gisteravond net voor dat we naar bed gaan had koen gezegd dat hij een vergadering had vanochtend dus dat hij er niet zou zijn. dus ik ging slapen en ik werd dus vanochtend gebeld door koen. dus ik dacht: oh die belt vast om te zeggen dat hij al weg is. dus ik neem op en zeg zo: heyy schatje. ineens begint er zo'n man te praten dat hij koen niet was. ik vragen hoe hij aan koen zijn telefoon kwam. toen zei hij dus dat koen in.... dat koen ineen auto ongeluk was gekomen en meteen naar het ziekenhuis gebracht was. ik krijg een paniek aanval want ja het is toch men vriend die in het ziekenhuis ligt

N: jesus meid wat heftig

A: ineens kwam roel dus mijn kamer ingelopen om te vragen waarom ik zo in paniek was. maar ik kon geen antwoord geven. dus roel rob halen. en toen rob me gekalmeerd had vertelde ik dus van koen en toen belde roel dus naar koen waar een medewerker opnam die dus zei dat koen... dat koen in een coma ligt en maar 40% overlevingskans heeft. dus zoals je snapt raakte ik weer in paniek. rob weer kalmeren. een paar minuten later hoorde ik rob, matt en roel dus ruziën over mij dat rob rustig moest doen omdat ik anders naar het ziekenhuis zou moeten vanwege die aanvallen. 

N: wow.. in een coma... ben je al naar hem toe geweest

A: ja. ik had een kaart geschreven en toen zijn we naar t ziekenhuis geweest. hij lag daar zo onder de schrammen aan de beademing. en het was best heftig

N: ja dat snap ik

N: gaan jullie het bekend maken op social media

A: nee nog niet. we wouden het eerst zelf nog even verwerken

N: logisch

N: bel me als er iets is. het komt goed

A: oke

-----------------------

we hingen op. ik hoorde mensen de trap op lopen. vast rob en raoul die naar bed gingen. ineens stopte de voetstappen en ging de deur open. rob en raoul stonden in de deur opening. ' we dachten al dat je hier was' zei raoul. ' ja het is gewoon fijn hier' zei ik. ' kom dan gaan we allemaal naar bed. ik weet zeker dat het morgen beter word' zei rob. ik liep achter ze aan naar mijn kamer. ' truste'. 

00.15     01.15    02.15    03.15

ik kon de tijden zo aftellen. ik kon echt niet slapen zo. ik besloot naar beneden te gaan en een glas warme melk te maken. ik deed de lampen aan en liep de keuken in en zette een pan met melk aan de kook en deed er een beetje anijs bij. toen het goed geroerd was pakte ik een mok. toen ik het in de mok goot kwam er een beetje op men hand. ' kut. tyfes. tering griep zooi' fluister-schreeuwde ik. matthy kwam de keuken inlopen. 'wat doe jij hier en waarom scheld je zo' vroeg hij. ' ik kan niet slapen dus ging ik warme melk te maken maar ik goot de helft over men hand' zei ik. ' pijnlijk' zei matthy. ' maar waarom ben jij hier. heb ik je wakker gemaakt?' vroeg ik. ' nee nee ik kon ook niet slapen. dus toen ik jou hoorde schelden ben ik maar even gaan kijken' zei hij. ik had nog best wel veel melk over dus vroeg ik of matthy ook wou. ' ja doe maar' zei hij. ik pakte een nieuwe mok en goot de rest. zonder te morsen. ik de mok. samen dronken we het op. toen ik weer in bed lag viel ik al snel in een diepe onrustige slaap