mijn beste vriend zijn vriend

Hoofdstuk 60

ik sliep net lekker toen ik werd gebeld. vast koen om te zeggen dat  hij onderweg is, dacht ik bij mezelf. ik keek op mijn telefoon. 💘 Koen💘. stond er. ik nam op. ' heyy schatje' zei ik. er begon iemand aan de telefoon te praten. ' hallo, sorry maar ik ben koen niet' zei een man aan de telefoon. ' hoe komt u dan aan koen zijn telefoon' vroeg ik. ' u stond bovenaan zijn SOS- contact personen' zei de man. toen begon ik een beetje in paniek te raken. ' ik bel u namens het ziekenhuis om te zeggen dat koen van heest in een auto ongeluk is gekomen en naar het ziekenhuis is gebracht' zei de man. op dat moment stortte mijn hele wereld in. ' w-w-wat' zei ik stotterend. ' sorry dit komt natuurlijk als een schok voor u. maar u kunt hem komen opzoeken tussen 16.00 en 20.00' zei de man. ' o-o-oke b-b-bedankt' zei ik en ik hing op. ik begon te huilen. ' nee! nee! dit kan niet dit is een grap!' schreeuwde ik. een paar seconde later kwam raoul mijn kamer in gelopen. ' wat is er? wat is een grap?' vroeg hij. ik begon te hyperventileren. ' k -k- koe' zei ik in paniek. raoul kwam voor me zitten. ' wowwowwow rustig wat is er met koen?' vroeg hij. ik gaf geen antwoord. ik kon het niet zeggen. ' ik haal rob wel even' zei hij en hij liep weg. ik bleef zitten waar ik zat. voor ik het wist kwam rob mijn kamer ingesprint. 'amber kijk naar me' zei hij. ik keek hem aan. hij pakte mijn hand en legde hem op zijn hart zodat ik met hem mee kon ademen. ik werd al rustiger. ' nou wat is er' vroeg hij. ' iets met koen' zei raoul. ' oke wat is er met koen' zei rob rustig. ' k-koen ligt i-in..' zei ik. ' waar ligt koen' vroeg raoul. ' z-ziekenhuis' zei ik. ' wacht wat! hoezo!?' zei rob die duidelijk lichtelijk in paniek was. ' au-autoo-o-ongeluk' zei ik. ik moest weer huilen. 'hoe weet jij dit?!' vroeg rob. ' net g-g-gebeld' zei ik.  ' ik bel hem wel misschien dat hij opneemt' zei raoul. raoul belde koen en zette hem op luidspreker. nadat hij een paar keer over ging nam er iemand op. ' hallo? met de telefoon van koen van heest' zei een vrouwelijke stem. ' hallo. ik ben raoul de graaf en ik heb net begrepen dat koen in het ziekenhuis ligt' zei raoul. ' ja dat klopt. hij is in een auto ongeluk gekomen en meteen hier naartoe gebracht' zei de vrouw. ' kunt u vertellen wat er aan de hand is met hem' zei raoul. ' hij ligt in coma. hij is best zwaar geraakt maar er is een overlevingskans van 40%' zei de vrouw. ik voelde weer een paniekaanval opkomen. rob zag het ook en trok me tegen zich aan. ' gaat het allemaal oke daar op de achtergrond?' vroeg de vrouw. ' nou ja. ziet u. koen en ik wonen samen in een huis met nog 2 vrienden en zijn vriendin woont hier ook. zij kreeg dus net als eerste het nieuws te horen van een van uw collega's en toen kreeg ze zegmaar een paniekaanval en toen u net zei dat de overlevingskans 40% is raakte ze weer in paniek dus ja' zei raoul met een blik op mij. ' oh oke. jullie kunnen tussen op bezoek komen. en stekte ik snap dat dit als een schok aan komt' zei de vrouw. ' ja bedank top tot ziens' zei raoul en hij hing op. ik begon rustiger te ademen en rob liet me los. hij was ook aan het huilen. ' jongens het komt goed. ga je maar even omkleden ofzo en kom dan maar naar beneden oke?' zei raoul. ik knikte. hij en rob liepen de kamer uit. ik liep, nouja kroop naar mijn kast en pakte een bankzitters trainingpak. ik pakte mijn telefoon en ging op bed zitten. mijn telefoon sprong aan en ik zag een foto van mij en koen. ik voelde de tranen alweer over mijn wangen stromen. raoul had gezegd dat ik naar beneden moest komen als ik klaar was dus dat deed ik. ik hoorde allemaal stemmen uit de kamer komen. ik bleef voor de deur wachten en luisterde mee. '  ROB DOE RUSTIG! ALS ZIJ JOU ZO ZIET RAAKT ZE NOG MEER IN PANIEK!' zei raoul. ' SORRY HOOR MAAR EEN VAN MIJN BESTE VRIENDEN LIGT IN HET ZIEKENHUIS!' schreeuwde rob terug. ' DAT SNAP IK. IK VIND HET OOK ERG MAAR IK PROBEER RUSTIG TE DOEN OMDAT WE ANDERS NIET ALLEEN VOOR KOEN NAAR HET ZIEKENHUIS MOETEN MAAR OOK VOOR AMBER OMDAT ZE ZO IN PANIEK IS' schreeuwde raoul. '  RAOUL DOE RUSTIG! ROB HEEFT EEN HELE NORMALE REACTIE' riep matthy. ' MATTHY JIJ HEBT HAAR NOG NIET GEZIEN!' riep raoul.  ' KOEN IS HAAR HELE LEVEN' zei raoul.  ik liep naar binnen. raoul, rob en matthy stonden in de keuken. alle 3 rode ogen van het huilen. matthy liep naar me toe en gaf me een knuffel. 'hoeveel heb je gehoord?' fluisterde hij. ' zo'n beetje alles' zei ik. hij liet me los ' oh, ja. het komt goed' zei matthy. ' hoe weet je dat nou?! hij ligt in coma en heeft maar 40% overlevingskans! dat is onder de helft!' zei ik. ' dat weet ik maar ik probeer het goed in te zien' zei matthy. ' ik heb milo trouwens gebeld dat hij moest komen voor een noodgeval' zei rob. net toen rob dat zei ging de bel. raoul liep naar de deur en kwam terug met milo. ' nou wat is het noodgeval en waarom hebben jullie allemaal rode ogen' vroeg milo. ' KOEN IS IN EEN AUTO ONGELUK GEKOMEN EN HEEFT MAAR 40% OVERLEVINGSKANS! DAAROM HEBBEN WE RODE OGEN OKE!'  riep ik. ' ohw wow oke? maar even opnieuw. wat is er met koen' vroeg milo. ' amber werd vanochtend gebeld door het ziekenhuis via koen zijn telefoon dat hij in het ziekenhuis ligt door een auto ongeluk. hij is nu in coma en heeft 40% overlevingskans' zei raoul. ' ben je serieus' vroeg milo. '  JA TUURLIJK IS HIJ SERIEUS! WAAROM ZOUDEN WE DAT VERZINNEN' riep ik. ' en zoals je ziet is het best heftig nieuws' zei raoul. ' ja vind je het gek' zei milo. hij kwam naar me toe gelopen. ' gaat het?' vroeg hij. ' nou niet bepaald' zei ik. ' kom is hier' zei milo en hij trok me in een knuffel. gister had ik hem nog schreeuwend van me af gehaald maar nu vond ik het wel fijn. ' thanks' fluisterde ik. ' geen probleem kleintje' fluisterde hij terug. ' maar hoe is hij in een auto ongeluk gekomen?' vroeg rob. ' hij zei gister dat hij een afspraak had en daarom er vanochtend niet zou zijn' zei ik.