Chapter 49 [ No Regret, Just Love ]
[ A/N : Special request ng bestfriend ko ang chapter na to. Haha. Rated SPG. Striktong patnubay at gabay sa mga eksenang mahahalay. Hahahaha ]
QUEKS POV
Binuksan niya ang pinto ng kwarto niya, Pagewang gewang nga kameng maglakad sa sobrang kalasingan e.
Napatumba kame ng eksakto sa kama kaya saktong pagbagsak nakapatong siya saken. Tinitigan niya ang mga mata ko, sunod ang mga labi ko.
Naramdaman ko na lang na nagdikit na ang mga labi namen. Ginatagantihan ko ang bawat halik niya. Hanggang sa naging harsh ang mga halik niya. Napatigil naman siya at nagkatitigan ang mga mata nameng habang magkadikit pa din ang mga labi namen. Kumalas siya sa halik. Tumayo siya ng bahagya at nagulat ako ng bigla na lang niyang hubadin ang damet niya at binalik ang mga labi niya sa labi ko. Hanggang sa bumaba papunta sa leeg. Di ako makalaban, parang hinang hina ako. Tinulak ko siya ng bahagya at napatigil naman siya.
Khel: Sorry. -__-
Pero ewan ko kung anong pumasok sakeng masamang espiritu at bigla ko na lang siyang hinalikan. Hanggang sa di ko mapigilan ang sarili ko, mas lalong naging agresibo ang mga halik niya. May kung ano naman akong nararamdamang kakaibang pakiramdam sa katawan ko. Yung mga halik niya, di ako makalaban. Bumaba hanggang sa leeg ang mga halik niya. Nakayakap ako sa kanya habang ginagawa niya yun. Hanggang sa naramdaman ko na he unzip my short at he remove my shirt. Di ko alam kung baket di ko siya pinipigilan. Mas naging agresibo ang mga halik niya. Ibang pakiramdam na sunod kong naramdaman. Ang saket, ang saket saket. Napaluha na lang ako sa saket na nararamdaman ko. He's inside me, i can feel it.
Naramdaman ko na lang na umalis na si Khel sa ibabaw ko at niyakap ako ng mahigpit. Tuloy pa rin sa pagtulo ang mga luha ko.
Paano na ang mga pangarap ko? Wala na ang pagkababae ko. Pero kahit ganun mahal ko siya to the point na ibibigay ko lahat para sa kanya. Buong pagkatao ko kaya kong ibigay sa kanya sa sobrang pagmamahal ko sa kanya.
Mas lalong humigpit ang mga yakap niya saken pero tuloy pa din sa pagtulo ang mga luha ko.
Khel: Babe... sorry! SHIT BAKET KO GINAWA YUN?! >_<
Sinabunutan lang niya ang sarili niya. Ako naman natulala pa din sa kisame at patuloy sa pagpatak ng mga luha ko. ewan ko ba kung baket di ko mapigilang maiyak. Di lang to sa saket na nararamdaman ko sa private part of my body, i can't stop crying dahil naiisip ko na baka iwan niya ko dahil nakuha na niya ang pagkababae ko. >_<
Narinig ko na na lang ang pag sniff and sob niya. Umiiyak siya?
Niyakap niya lang ako ulet.
Khel: *sob* Sorry babe... *sob* sorry di ko napigilan ang sarili ko... *sob* patawarin mo ko. *sob*
I hug him back.
Ako: Wag ka ng umiyak. Okay lang ako, wala kang kasalanan.
Khel: Sorry talaga.
Ako: Di ko pagsisihan to. Mahal kita Khel, dahil mahal na mahal kita.
Khel: Mahal na mahal kita din kita.
He kiss me again pero sandali lang. Mahirap na baka magkaroon pa ng second round ang saket kaya. >_<
Nakayakap lang siya saken hanggang sa makatulog na siya. Ako naman mulat na mulat pa at hinihimas ang buhok niya.
Di ko to pagsisihan, siya naman ang lalakeng gusto kong makasama habang buhay. Siya ang gusto kong kasamang tumanda.
Mahal na mahal na mahal ko ang lalake na to.
