Chapter 56 [ Comforting Words ]
~Lunch Break.
Rjay: Sabay sabay na tayong bumaba.
Ako: Ok.
Sabay sabay kameng bumaba papunta sa cafeteria. Paglabas namen sa building naman nakita ko si Khel na kasama na naman niya si Louise. Napatigil ako, pinipigil ko ang mga luha ko.. Bigla na lang akong hinila ni Rjay.
Rjay: Let's go!
Hila pa din siya ng hila. Hanggang sa makalabas kame ng school.
Ako: Oy baket naten iniwan si Bhessy? At tsaka teka saan mo ko dadalahin?
Rjay: Magfufoodtrip ulet tayo. Hahaha
Ako: Na naman? Saan naman?
Rjay: Basta... Haha. Namiss ko kase yun e...
Ako: Ang alen.
Rjay: Basta nga.
Pinasakay niya ko sa kotse niya tapos tumigil kame sa park na malapit langd en sa university namen.
Ako: Anong gagawin naten dito? Sabe mo kakaen tayo?
Rjay: Nakikita mo yun.
Tinuro niya yung mga nagtitinda ng street foods.
Ako: HAA? Nakaen ka ba nan?
Rjay: Oo naman. 5 years ago nung huli kong matikman yan. Tara!
Hinila lang ulet niya ko tapos binigyan niya ko ng plastic cup para lalagyan ng bibilin namen.
Di pa din ako makapaniwala na nakaen siya neto. Lake siya sa ibang bansa diba?
Ako: Sigurado ka talagang nakaen ka neto?
Rjay: Oo naman. Paborito ko nga yung kwak kwak e.
Ako: Eh? Kwak kwak? Haaa?
Rjay: Yung may balot na color orang tapos may qual egg?
Ako: HAHAHAHAHAHAHA. Kwak kwak daw. Hahahahahahaha.
Di ko mapigilan yung tawa ko, imbis na kwek kwek, kwak kwak ang tawag niya. Hahahahahaha
Rjay: Why are you laughing? O_o
Ako: Hahahaha. Hinid naman... Hahahahaha
Di ko talaga mapigilan yung tawa. Grabety. Hahahaha
Rjay: Pfuuuiii. -___-
Ako: Sorry... Kase naman hahahahahaha
Rjay: Tss. >__<
Di niya ko pinansin at nagtuhog lang siya ng nagtuhog ng kwek kwek.
Tumigil na ko sa pagtawag pero di pa din niya ko pinapansin.
Ako: Huy! *poke*
Tuloy lang siya sa pagkain.
Ako: Huy... Pansinin mo naman ako.
Rjay: May kumakausap ba saken?
Nag-act siya na parang wala ko sa harapan niya.
Ako: Rjay naman e. *pout*
Rjay: Did someone call my name? Yuhooooooo. Where are you?
Argggggh. Talagang ayaw niya kong pansinen. >_<
Pinagpatuloy lang niya ang pagkain niya.
Sa asar ko kumaen na lang din ako.
Rjay: Manong... nakakailang Kwak kwak na ba ko?
