Zawgyi
"ဟုတ္ကဲ့
ေက်းဇူးပါကိုလင္း"
"ရပါတယ္ကြာ။ငါကမင္းကိုအားနာေနတာ။ဒီေန႔မွလူတအားက်တာကြာ"
"ဒါဆိုကြၽန္ေတာ္ကိုသြားခြင့္ျပဳပါအံုး"
စိုင္း႐ွင္းေနာင္ကိုလင္းအားေျပာၿပီးအိမ္ကိုျပန္လာလိုက္သည္။သြန္းငယ္တစ္ေယာက္စိတ္ဆိုးေနမွာကိုျမင္ေယာင္မိေတာ့ႏႈတ္ခမ္းတို႔ကတြန္႔ေကြးရံုသာမကေကာ့တက္သြားရသည္။
ညေန႔3နာရီဆိုေတာ့သြန္းငယ္အိပ္ေနေလာက္ၿပီးထင္တယ္။ေန႔လယ္ကကိုႏိုင္ထမင္းျပန္စားေတာ့ဆန္ျပဳတ္ေသာက္ၿပီးေဆးေသာက္ဖို႔ေသခ်ာမွာလိုက္သည္။ေန႔လည္ထမင္းေတာင္ျပန္မစားႏိုင္ေလာက္ေအာင္ကုန္ကားေတြကတစ္စီးၿပီးတစ္စီးဝင္သည္။4နာရီမွအလုပ္ဆင္းရတာဆိုေပမယ့္စိုင္း႐ွင္းေနာင္ကေန႔တစ္ဝက္ဘဲလုပ္မည္ဟုေျပာထားရာကုန္ကားေတြတအားမ်ားတာမို႔ညေန႔3နာရီအထိဝိုင္းထမ္းေပးျခင္းျဖစ္သည္။
"သြန္းငယ္"
အိမ္ေ႐ွ႕အေပါက္ဝမွာငုတ္တုတ္ေလးထိုင္ေနတဲ့သြန္းငယ္ေၾကာင့္စိုင္း႐ွင္းေျခလွမ္းေတြကိုခပ္သြက္သြက္ေလွ်ာက္ကာသြန္းငယ္နားကိုသြားလိုက္သည္။ေမာ့ၾကည့္လာတဲ့မ်က္ႏွာႏုႏုေလးမွာသူအားျမင္ေတာ့မ်က္ရည္မ်ားရစ္ဝိုင္းသြားသည္၊နီရဲေနတဲ့ႏွာသီးေလးနဲ႔မ်က္လံုးအိမ္တို႔ကဘယ္ေလာက္ငိုထားလဲမသိ။
"ေမာင္ အီးဟီး!! ငါကိုပစ္ထားသြားၿပီးထင္ေနတာ။"
စိုင္႐ွင္းေနာင္သြန္းငယ္စကားေၾကာင့္ရင္ဘက္တစ္ခုလံုးပင္ေအာင့္သက္သြားသည္။ေနမေကာင္းအခ်ိန္မွာအားငယ္ၿပီးထင္ခ်င္ရာထင္ေနတဲ့သြန္းငယ္ကသူျပန္မလာမွာကိုဘယ္ေလာက္ေတာင္ေၾကာက္ေနလဲမသိ။သူကိုတင္းတင္းဖက္ကာ႐ိႈက္ငိုလာသည္။
"မထားခဲ့ပါဘူးသြန္းငယ္ရယ္။တိတ္ေတာ့ေနာ္"
မ်က္ရည္စက္ေတြကိုလက္ျဖင့္ဖြဖြေလးသုတ္ေပးလိုက္သည္။ခါးကိုတင္းတင္းဖက္ကာအငိုတိတ္သြားေပမယ့္မလႊတ္ေပးတဲ့သြန္းငယ္ေၾကာင့္စိုင္း႐ွင္းေနာင္ခ်ီကာအိမ္ထဲကိုဝင္လိုက္သည္။အရြယ္အစားသိပ္မကြာဘူးဆိုေပမယ့္သြန္းငယ္ကစိုင္႐ွင္းေနာင္ထက္လူေကာင္ေသးၿပီးအရပ္နည္းနည္းပုသည္။
YOU ARE READING
မောင့်သွန်းငယ်/ေမာင့္သြန္းငယ္
Romance"ကျွန်တော်ကသွန်းငယ်ကိုစိတ်ချမ်းသာအောင်ထားမှာမို့သွန်းငယ်ရဲ့စိတ်ကူးအိမ်မက်တွေကိုအကောင်အထည်ဖော်ရင်ပါရမီဖြည့်ပေးမယ့်လူတစ်ယောက်ဖြစ်ချင်တာမို့ကျွန်တော်နောက်ကိုလိုက်ခဲ့ပါ။သွန်းငယ်" "ကြၽန္ေတာ္ကသြန္းငယ္ကိုစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ထားမွာမို႔သြန္းငယ္ရဲ႕စိတ္ကူးအိမ္မက္ေ...
