ep44

18.8K 1.1K 483
                                    

Zawgyi

"ေမာင္တို႔စကားေျပာရေအာင္။အခ်ိန္နည္းနည္းေတာ့ရတယ္မလား"

"အင္း"

မႏၱေလးကိုေရာက္လာေသာ္လည္းစိုင္းရွင္းေနာင္က်န္းမာေရးကရဲ႕ရဲ႕ေလးသာ။သြန္းငယ္အိမ့္ေရွ႕ကေနရပ္ေစာင့္ကာသြန္းငယ္ကိုေအာက္က်ခံေသာစကားလုံးေတြနဲ႕သာေခၚလာမိသည္။စေတြ႕တာနဲ႕ထူးျခားစြာသြန္းငယ္ဟာမအံ့ၾသေန

"အရင္ဦးဆုံး ေတာင္းပန္ပါတယ္ဆိုတဲ့စကားကိုေျပာပါရေစ"

"သြန္းငယ္ ေတာင္းပန္စရာမလိုပါဘူး။ေမာင္ေရာက္လာတာ ေမးခ်င္တာေလးတစ္ခုထဲေၾကာင့္"

"အင္း ေျဖနိုင္သေလာက္ေတာ့ေျဖေပးမယ္"

"ေမာင့္ကိုခ်စ္လား။ေကာင္မေလးကိုခ်စ္လား"

ေမာင္ ဘယ္ေတာ့မွမိန္းမတစ္ေယာက္နဲ႕ၿပိဳင္လုမွာမဟုတ္ပါဘူး။ဒါေပမယ့္ေမာင့္ကိုဒီေမးခြန္းေလးေတာ့ေမးခြင့္ျပဳေပးေစခ်င္တယ္။

"မသိဘူး။ေသခ်ာတာေတာ့ကြဲျပားတယ္။"

"မင္းေက်ာင္းလာႀကိဳတာကိုေမွ်ာ္ရတာထက္ ယြန္းကိုေက်ာင္းသြားႀကိဳရတာပိုရင္ခုန္ဖို႔ေကာင္းတယ္။"

"မင္းင့ါအတြက္လိုအပ္တာေတြျဖည့္ဆည္းခံရတာထက္ ယြန္းလိုအပ္တာေတြျဖည့္ဆည္းေပးရတာသေဘာက်တယ္။"

"မင္းငါ့ကိုသြန္းငယ္လို႔ေခၚတာထက္ ယြန္းကိုကိုလို႔ေခၚတာပိုသေဘာက်မိတယ္။"

ခ်စ္တက္သြားတဲ့လကၡာဏာေတြေပါ့။ေမာင့္သြန္းငယ္ရဲ႕"မင္း"တစ္ခါေခၚတိုင္းအသက္ရႉေအာင့္ထားမိတယ္။ဆက္နားေထာင္ဖို႔အင္အားမရွိေတာ့ေပမယ့္လည္းသြန္းငယ္အေပ်ာ္ေတြကိုမဖ်က္ဆီးခ်င္။သြန္းငယ္မ်က္ႏွာေလးကလည္းစိတ္ခ်မ္းသာလို႔ထင္ပါတယ္အရင္လိုျပည့္ျပည့္ေဖာင္းေဖာင္းေလးပင္။

အၿပဳံးေတြကလည္းေမာင့္အပိုင္မဟုတ္ေတာ့ေပမယ့္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတုန္း။ယြန္းဆိုတဲ့ေကာင္မေလးကသိပ္ကံေကာင္းပါတယ္။သြန္းငယ္အသံေလးကအရင္တုန္းကလိုခ်ိဳေနတုန္းဘဲ။ဘာမွကြဲျပားမသြားတဲ့ေမာင့္သြန္းငယ္

တစ္ခုေလးပါဘဲ။

'အရင္လို သြန္းငယ္ႏႈတ္ခမ္းေတြက"ေမာင္"လို႔မေခၚေတာ့ဘူး။'

မောင့်သွန်းငယ်/ေမာင့္သြန္းငယ္Where stories live. Discover now