ep42

17K 1.1K 338
                                    

Zawgyi

ခဏခဏေရာက္ျဖစ္ေပမယ့္သြန္းငယ္အတြက္နဲ႕လာလိမ့္မယ္လို႔ေတာ့ေမာင္မေမွ်ာ္လင့္ထားဘူးေလ။အရင္ကဆိုသြန္းငယ္ႀကိဳက္ေလာက္မယ့္မုန႔္ေတြဝယ္ဖို႔သာအာ႐ုံရခဲ့တဲ့ေမာင္ဟာခုလိုသြန္းငယ္မ်က္ႏွာမျမင္ရမွာကိုလမ္းမွာေတြးေၾကာက္ေနရလိမ့္မယ္လို႔စိတ္ကူးမေျပာနဲ႕ေတြးေတာင္မေတြးၾကည့္ဖူး။

ေမာင္တို႔ဆက္ဆံေရးကတည္ၿမဲမယ္လို႔ဘဲထင္ခဲ့တာကိုအဲ့လိုအေတြးမ်ိဳးဘယ္ေတြးခဲ့မလဲ။

"ေနာင္ႀကီး ကုန္မထမ္းနိုင္လည္း.."

"ကြၽန္ေတာ္ ကုန္ထမ္းနိုင္ပါတယ္။သြန္းငယ္အိမ္ဝေလးျဖစ္ျဖစ္ခဏသြားၾကည့္ၿပီးမွျပန္က်တာေပါ့"

"ေအးေအး။ၿပီးရင္ ကိုလင္းမွာထားတဲ့ပစၥည္းသြားဝယ္ေပးရအုံးမွာ"

စိုင္းရွင္းေနာင္ ကိုမိုးကိုေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္သည္။သူကိုစိတ္မခ်ခ်င္ခ်င္ျဖစ္ေနတဲ့လူေတြကတကယ္ကိုသြန္းငယ္မရွိတဲ့အခ်ိန္မွာအားေဆးေတြပင္။ေက်းဇူးလည္းတင္မိသလိုစိတ္ထဲကပါဝမ္းသာမိသည္။ဒါသူရဲ႕ဒုတိယမိသားစုဘဲမဟုတ္လား။

အရင္လိုပင္ တက္ႂကြစြာကုန္ထမ္းေနတဲ့ေကာင္ေလးေၾကာင့္ကိုမိုးသက္ျပင္းခ်လိဳက္သည္။တကယ္လို႔မ်ားဒီေန႕သာသူ႕သြန္းငယ္ေတြ႕ခဲ့သည္ဆိုေသာ္ျငားထြက္ေနတဲ့သတင္းေတြအရဆိုဒီကေလးဘယ္လိုျဖစ္သြားမလဲဆိုတာဘဲေတြးပူေနရသည္။စိတ္သာရွိေတာ့တဲ့ေကာင္ေလးကအရင္ကလိုမဟုတ္ေတာ့။

အေသးေလးမရွိေတာ့ထမင္းဆိုလည္းစားတစ္ရက္မစားတစ္ရက္။အၿမဲတစ္ေယာက္ထဲျဖစ္ေတာ့ေတာ္႐ုံတန္႐ုံကိစၥေတြဂ႐ုမစိုက္ဘဲေနသည္။က်န္းမာေရးလည္းဂ႐ုမစိုက္။အဓိကကညဘက္မအိပ္တာဘဲ။

အစကမသိေနာက္မွနိုင္ႀကီးေျပာျပမွသိရသည္။အေသးေလးျပန္လာမယ္အထင္နဲ႕ညဘက္သူတို႔ထိုင္ေနက်ေနရာေလးမွာထိုင္ေစာင့္သည္တဲ့ေလ။အစကမသိ။ေနာက္မွနိုင္ႀကီးတစ္ေရးနိုင္းတိုင္းထိုင္ေနတာေတြ႕ရသလိုႏွင္းနိုးတိုင္းအဲ့ေနရာမွာထိုင္ေၾကာင္းေတြ႕ရာကေနနိုင္ႀကီးတစ္ေယာက္သူတို႔ကိုေျပာျပလာသည္။

ေကာင္ေလးရယ္မင္းပင္ပန္းေနၿပီးလို႔လည္းမေျပာရက္။စိတ္တိုလို႔ထေျပာရင္လည္းေနာက္ဆုံးအထိနာမွာသိပ္ခ်စ္တက္တဲ့ဒီေကာင္ေလးဘဲေလ။

မောင့်သွန်းငယ်/ေမာင့္သြန္းငယ္Where stories live. Discover now