Zawgyi
"ငါေတာင္ပန္းပါတယ္ ေမာင္"
ညေန႕ထမင္းျပန္စားတဲ့သူ႕ကိုဘယ္အခ်ိန္ကျပန္ေရာက္မွန္းမသိတဲ့သြန္းငယ္ရဲ႕ေတာင္ပန္းစကားနဲ႕စီးႀကိဳသည္။
"မလိုပါဘူး၊သြန္းငယ္ရဲ႕"
"ငါ သိပ္အတၱႀကီးတာဘဲေနာ္၊ေမာင့္အေပၚမတရားခဲ့ဘူး။ေတာင္းပန္ပါတယ္"
"မေတာင္းပန္ပါနဲ႕သြန္းငယ္၊ေမာင့္ကိုမွမဟုတ္ဘူးတစ္ျခားဘယ္သူ႕ကိုမွမေတာင္းပန္ပါနဲ႕၊ေမာင္ သြန္းငယ္ကိုေလးႏွစ္လုံးကုန္ထမ္းၿပီး ေက်ာင္းထားခဲ့တာလူေတြကိုေတာင္းပန္ဖို႔မဟုတ္ဘူး။ကိုမွန္တယ္ထင္ရင္ေရွ႕ကိုဆက္လွမ္းပါ၊ေမာင္ သြန္းငယ္ေနာက္မွာအၿမဲရွိတယ္"
"ဟင့္!ငါ ငါ!"
ရွိုက္ကာငိုလာတဲ့သြန္းငယ္ကအေတာ္ေလးဝမ္းနည္းေနဟန္၊သူကိုအရင္တုန္းကဆူတဲ့အခါဖယ္တြယ္ၿပီးငိုသလိုခုလည္းဖက္တြယ္လာျပန္တယ္။စိုင္းရွင္းေနာင္ သြန္းငယ္ေက်ာကုန္းကိုအသာပြတ္ေပးလိုက္သည္။
"ေတြ႕ေတာ့ေပ်ာ္လား၊သြန္းငယ္"
"အမွန္တိုင္းေျပာရရင္ငါေပ်ာ္တယ္ေမာင္၊တစ္ဆက္ထဲေမာင့္အေၾကာင္းေခါင္းထဲဝင္လာေတာ့ငါငိုခ်င္လာတယ္"
အားနာစိတ္ေတြဝင္မိၿပီး၊ေမာင့္အေပၚမတရားမွန္းငါသိေပမယ့္ငါအတၱႀကီးၿပီးေရွ႕ဆက္တိုးခဲ့တယ္ေမာင္။
"အဲ့ဒါဆို ေမာင္ကသြန္းငယ္ကိုငိုေအာင္လုပ္တဲ့သူေပါ့၊ဟင္း အဲ့ဒီေကာင္ေလးကေတာ့ေမာင့္လက္ခ်က္နဲ႕ထိုးခံရေတာ့မယ္"
"ဟက္ ေမာင္ကလည္း"
"မငိုနဲ႕၊လွလည္းမလွဘဲနဲ႕"
"ေမာင္ေနာ္"
သြန္းခၾကယ္ ေမာင့္ရင္ဘက္ကိုဖြဖြေလးထုကာရင္ခြင္ထဲဝင္လိုက္လိုက္သည္။ႏြေးႏြေးေထြးေထြးျပန္ဖက္ေပးတဲ့ေမာင့္ေၾကာင့္သူဘဝကထင္ထားတာထက္အမ်ားႀကီးႏြေးေထြးလြန္းသည္။
ျဖျဖစ္လာသမွ်ကိုေမာင္တစ္ေယာက္ဘဲခံယူပါ့မယ္သြန္းငယ္၊အဓိကကသြန္းငယ္ေပ်ာ္ေနဖို႔ဘဲ။ေမာင့္အတြက္သြန္းငယ္သာအရာရာမို႔သြန္းငယ္ဆုံးျဖတ္ခ်က္အတိုင္းေနေပးဖို႔အသင့္ပါဘဲ။
YOU ARE READING
မောင့်သွန်းငယ်/ေမာင့္သြန္းငယ္
Romance"ကျွန်တော်ကသွန်းငယ်ကိုစိတ်ချမ်းသာအောင်ထားမှာမို့သွန်းငယ်ရဲ့စိတ်ကူးအိမ်မက်တွေကိုအကောင်အထည်ဖော်ရင်ပါရမီဖြည့်ပေးမယ့်လူတစ်ယောက်ဖြစ်ချင်တာမို့ကျွန်တော်နောက်ကိုလိုက်ခဲ့ပါ။သွန်းငယ်" "ကြၽန္ေတာ္ကသြန္းငယ္ကိုစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ထားမွာမို႔သြန္းငယ္ရဲ႕စိတ္ကူးအိမ္မက္ေ...
