Zawgyi
ဟိုတစ္ေခါက္ရန္ျဖစ္ၿပီးသည့္အခ်ိန္ကစလို႔ေမာင္သူ႔အေပၚအေတာ္ေလးကိုပိုပိုၿပီးဂ႐ုစိုက္လာသည္။အရင္ကထက္အဆေပါင္းမ်ားစြာဂ႐ုစိုက္သည္။ေက်ာင္းကိုဆိုလည္းသူ႔ထည့္ေပးတဲ့ထမင္းဟင္းမကုန္ရင္ဘာလို႔လဲ၊ရင္ခံလို႔လား။အစာမေၾကလို႔လားေမးတက္သည္။တစ္ေန႔ကုန္အလုပ္ေၾကာင့္မအားေသာ္လည္းတစ္ေန႔တာကိစၥမ်ားအားေမးသည္။ညဘက္သူအိပ္သြားရင္ေတာင္သူ႔ႏွဖူးကိုနမ္းၿပီး။
"ေမာင့္အားေဆးေလး"
လို႔ေျပာၿပီးမွအိပ္သည္တစ္ခါတစ္ေလသိေသာ္လည္းအိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့အခ်ိန္ကေတာ့မသိ။
ညဆိုင္းဆင္းရတဲ့ေမာင္ကအလုပ္ဒဏ္ေၾကာင့္ပင္ပန္းေနတယ္ထင္ပါတယ္။တစ္ခါတစ္ေလထမင္းေတာင္မစားႏိုင္ေရခ်ိဳးၿပီးအိပ္ယာထဲတိုးဝင္သည္။သူမ်ားေတြသံုးရက္ေလာက္လုပ္၊တစ္ညေလာက္နားေသာ္လည္းေမာင္ကမနား။ေျပာရင္လည္းဘာမွျပန္မေျပာ။
"သြန္းငယ္ရယ္ ေမာင္ကိုယ့္အေၾကာင္းကိုသိပါတယ္။ေမာင္မခံႏိုင္ရင္နားမွာေပါ့"တဲ့ေလ
သြန္းခၾကယ္မွာဆက္ေျပာ၍မရေတာ့။ခုလည္းေက်ာင္းလႊတ္တာဆယ္မိနစ္ေလာက္႐ိွၿပီျဖစ္ေသာ္လည္းလာမႀကိဳေသး။တစ္ခါမွေတာ့ေနာက္မက်ဖူးပါဘူး။ဒီေန႔မွထူးထူးဆန္းဆန္း
"သြန္းငယ္!!"
"ျဖည္းျဖည္းလာပါ။ေမာင္ရယ္"
ေျပးလာပံုရတဲ့ေမာင္ကေခြၽးတစ္လူးလူးျဖင့္။ေမာဟိုက္သံေတြပါထြက္ေနသည္။ဒူးႏွစ္ဖက္ေပၚလက္တင္ၿပီးအေမာေျဖေနတဲ့ေမာင့္ကိုသူဆြဲျခင္းထဲကလက္က်န္ေရဘူးေလးအားထုတ္ကာတိုက္လိုက္သည္။
"ဟူး သြန္းငယ္ အသီးေတြမကုန္ဘူးလား"
လြယ္အိတ္နဲ႔ဆြဲျခင္းအားလက္ေျပာင္းယူလိုက္တဲ့ေမာင့္ကျခင္းထဲမွာ႐ွိတဲ့ဘူးအၾကည္ေလးနဲ႔ထည့္ေပးထားတဲ့သစ္သီးဘူးအားၾကည့္ကာေမးေလသည္။အျမဲတစ္မ်ိဳးမဟုတ္တစ္မ်ိဳးသူ႔ႀကိဳက္တက္တာေလးကိုေမာင္ကေရြးထည့္ေပးေလ့႐ွိသည္။
"ဒီေန႔ေမာင္ထည့္ေပးလိုက္တာအမ်ားႀကီးဘဲေလ။
ဘယ္လိုလုပ္ကုန္မွာလဲ"
YOU ARE READING
မောင့်သွန်းငယ်/ေမာင့္သြန္းငယ္
Romance"ကျွန်တော်ကသွန်းငယ်ကိုစိတ်ချမ်းသာအောင်ထားမှာမို့သွန်းငယ်ရဲ့စိတ်ကူးအိမ်မက်တွေကိုအကောင်အထည်ဖော်ရင်ပါရမီဖြည့်ပေးမယ့်လူတစ်ယောက်ဖြစ်ချင်တာမို့ကျွန်တော်နောက်ကိုလိုက်ခဲ့ပါ။သွန်းငယ်" "ကြၽန္ေတာ္ကသြန္းငယ္ကိုစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ထားမွာမို႔သြန္းငယ္ရဲ႕စိတ္ကူးအိမ္မက္ေ...
