ep32

13.8K 1K 52
                                    

Zawgyi

လူကိုယုံတယ္၊ကံကိုမယုံဘူး။ဒီေန႕နဲ႕မနက္ျဖန္ေတာင္တူခ်င္တဲ့သူမွတူတာမဟုတ္လား။ဒီေန႕မွာငိုေနတဲ့လူဟာမနက္ျဖန္မွာေပ်ာ္ရသလို၊ဒီေန႕မွာေပ်ာ္ေနတဲ့လူဟာမနက္ျဖန္မွာေကာေပ်ာ္ေနနိုင္ပါ့မလား။ဘယ္သူမွမသိနိုင္ဘူးေလ။

ခ်စ္ရသူရဲ႕ပါးႏုႏုကိုနမ္းၿပီးမနက္ခင္းကိုထတက္တဲ့သူ႕အတြက္ေန႕ရက္တိုင္းကေျပာင္းလဲမႈမရွိေပ၊ထုံးစံအတိုင္းေလးနာရီဘုန္းႀကီးေက်ာင္းထံမွတုန္းေခါက္သံသုံးခ်က္နဲ႕အတူမ်က္လုံးေတြပြင့္လာသည္။ေဘးကိုၾကည့္ေတာ့အိပ္ေမာက်ေနတဲ့သြန္းငယ္၊

"ႁပြတ္!"

ထူးထူးျခားျခားဒီေန႕ဟာခါတိုင္းလိုပါးႏုႏုအားမနမ္းဘဲစုေထာ္ေနတဲ့ႏႈတ္ခမ္းေသးေသးေလးကိုနမ္းလိုက္သည္။ဒီအနမ္းဟာဆယ္ႀကိမ္ေျမႇာက္အနမ္းျဖစ္သည္။

"ဟင္ အင္း~~"

အင္းဆြဲကာအပ်င္းႀကီးေနတဲ့သြန္းငယ္၊ဘာမွလိမ္းျခယ္သျခင္းမရွိဘဲနဂိုအိပ္ရာထကာစသြန္းငယ္မ်က္ႏွာေလးဟာၾကည့္လင္းရွင္းသန႔္ေနသည္။ေသြးေၾကာေသးေသးေလးေတြျမင္ေနရတဲ့ပါးဟာသူအျမတ္တနိုးနမ္းရွိုက္ရတဲ့အရာေလးတစ္ခု၊

"မထေသးဘူးလား"

"ညကဘာေျပာထားလဲ၊ကိုထိပ္စီးေျပာင္းေလး"

"ဟြန္း ေမာင္ေနာ္၊ဘာကိုထိပ္စီးေျပာင္းလည္း"

ခုဆိုအသက္ႏွစ္ဆယ္ျပည့္ၿပီးျဖစ္တဲ့သြန္းငယ္ဟာ၊ကေလးေလးလို႔မနက္ခင္းရဲ႕အစမွာခြၽဲေနျပန္သည္။

"ဆြမ္းေလာင္းဖို႔အတြက္ ဟင္းခ်က္ရမယ္၊ထေတာ့"

မႏွစ္ကလိုအလႉမလုပ္ျဖစ္၊ပိုက္ဆံအေျခအေနေၾကာင့္လည္းပါသည္။သြန္းငယ္ေက်ာင္းစရိတ္ကလည္းအကုန္အက်မ်ားလာသည္။စားဖို႔ရယ္ေက်ာင္းစရိတ္ရယ္နဲ႕တင္ခ်ာလည္ရိုက္ေနသည္။ေနာက္ႏွစ္ေတာ့ေသခ်ာေပါက္ေမြးေန႕လုပ္ေပးမယ္လို႔ပင္ေတးထားလိုက္သည္။

"ကဲ ဘယ္လိုလုပ္မွာလဲ၊သြန္းငယ္"

"ညကေျပာသလိုဘဲေလ၊ဘုန္းၾကီးဆြမ္းကပ္မယ္၊ၿပီးရင္ဘုရားသြားမယ္။ေမာင့္ကိုလည္းလက္ေဆာင္ေပးရမယ္။လက္ေဆာင္ကညက်မွ"

မောင့်သွန်းငယ်/ေမာင့္သြန္းငယ္Where stories live. Discover now