ep24

11.9K 991 20
                                    

Zawgyi

"ေမာင့္!!!"

ေအာ္ဟစ္ကာ ကားေပၚကေျပးဆင္းလာတဲ့သြန္းငယ္ဟာသိပ္ကိုေပ်ာ္႐ႊင္ေနဟန္၊မ်က္ႏွာေလးကၾကည့္လင္ေနၿပီးအၿပဳံးေတြကအသက္ဝင္လွသည္။ေျပးဖက္လာတဲ့ကိုယ္လုံးလုံးေလးကိုစိုင္းရွင္းေနာင္ကိုယ္တိုင္လည္းလြမ္းလွၿပီးမို႔တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္သာျပန္ဖက္ထားမိသည္။

"ေမာင့္ကိုမ်ားႀကီးလြမ္းေနတာ"

"ေမာင္လည္းသြန္းငယ္ကိုမ်ားႀကီးလြမ္းေနတာ"

"အထုပ္ေတြကမ်ားလွႀကီးလား။ဘာေတြဝယ္ခဲ့တာလည္း။"

"အဲ့ဘက္မွာတန္တဲ့ဟာေတြ။ေမာင့္အတြက္လက္ေဆာင္လည္းပါတယ္"

သူအတြက္မလိုဘူးဟုေျပာခ်င္ေသာ္လည္းလက္ေဆာင္ဟုေျပာကာၿပဳံးေနေသာသြန္းငယ္ေၾကာင့္သူမေျပာေတာ့ပါ။အိမ္ေရာက္ေတာ့သြန္းငယ္ပစၥည္းမ်ားအားေနရာခ်ကာသြန္းအဝတ္အစားထုတ္ထဲကေလ်ာ္ရမယ့္အဝတ္မ်ားထုတ္လိုက္သည္။

"ေနာက္မွေလ်ာ္၊ခုပါလာတဲ့ပစၥည္းေတြလာထုတ္ေပးအုံး"

သြန္းငယ္စိတ္တိုင္းက်ပါလာတဲ့ပစၥည္းမ်ားအားကူထုတ္ေပးလိုက္သည္။

"ေမာင္သိလား။အခ်ဥ္ထုပ္ေတြအမ်ားႀကီးေရာင္းတယ္။အဲ့မွာကတအားလက္ဆတ္တယ္သိလား။ေမာင္မႀကိဳက္မွာဆိုးလို႔တစ္ထုပ္မွမစားခဲ့ဘူးဒါေပမယ့္ဝယ္ေတာ့ဝယ္ခဲ့တယ္။စိတ္မဆိုးနဲ႕ေနာ္"

သြန္းငယ္စကားေၾကာင့္စိုင္းရွင္းေနာင္ၿပဳံးမိသည္။သြန္းငယ္ပုံကလိမ္ေနတာမဟုတ္မွန္းသူသိသည္ေလ။

"မဆိုးရက္ပါဘူး"

ဝယ္လာတဲ့အခ်ဥ္ထုပ္4ထုပ္အားထုပ္ျပလာတဲ့သြန္းငယ္။ၿပီးေနာက္လက္ပတ္ေလး6ခု

"ဒါကငါ့ကေလးေတြအတြက္ လွလား"

"သြန္းငယ္ကအျမင္ရွိသားဘဲ၊လွတယ္"

"ငါ့ကိုေမာင့္လိုပုံတုံးႀကီးထင္ေနတာလား။အြန႔္ ဒါကကိုနိုင္ႀကီးတို႔ေမာင့္အလုပ္ထဲကလူေတြအတြက္မုန႔္"

မ်က္ေစာင္း႐ြယ္ကာေျပာလာတဲ့သြန္းငယ္၊ခရီးပန္းလာလို႔ထင္မ်က္ႏွာေလးကေခ်ာင္က်သြားသည္။ျဖဴဝင္းေနတဲ့အသားအရည္ညိုတိုတိုေလးျဖစ္လာသည္။သြန္းငယ္တစ္ေယာက္အေႏြးထည္မထပ္ဘူးထင္ပါရဲ႕။

မောင့်သွန်းငယ်/ေမာင့္သြန္းငယ္Donde viven las historias. Descúbrelo ahora