ep22

13K 1K 20
                                    


Zawgyi

"ဟ့ ေနာင္ႀကီးျဖည္းျဖည္းထမ္း"

"ဟုတ္"

ကားသံုးစီးကိုႏွစ္ေယာက္ထဲထမ္းတင္ရတာမို႔အခ်ိန္ၾကာသည္။ဒါေတာင္ေနာင္ႀကီးကအေတာ္ေလးထမ္းႏိုင္လို႔။ထမ္းခ်ရင္အဲ့သေလာက္မၾကာ၊ထမ္းတင္ေတာ့နည္းနည္းၾကာသည္။အရင္ကသူတို႔အလုပ္ရံုကဒီေလာက္ကားအဝင္အထြက္မ႐ွိ၊အရင္က ကိုလင္းမိဘေတြလက္ထက္ထဲကပင္လုပ္လာတာ။တစ္ေန႔ကိုအမ်ားဆံုးဝင္ကား4စီး၊ေနာင္ႀကီးေရာက္လာၿပီးေနာက္ပိုင္းတစ္ေန႔ကိုမဝင္ပါဘူးဆိုကား8စီးေလာက္ကအႏွိမ့္ဆံုးပင္။ကိုလင္းကေတာ့ေျပာသည္။ေနာင္ႀကီးကလာဒ္ေကာင္ေလးတဲ့။

"ေနာင္ႀကီး မင္းႀကီးလာရင္ဒဏ္ျဖစ္မယ္လို႔ထင္လား"

"ကိုမိုးေတာင္ျဖစ္လို႔လား"

"ငါဒီမွာလုပ္တာသံုးႏွစ္ေတာင္မျပည့္ေသးဘူး"

"မသိဘူး၊မျဖစ္ေလာက္ဘူးလို႔ထင္တာဘဲ။ကြၽန္ေတာ္ကဟိုငယ္ငယ္ထဲေရထမ္းၿပီးေက်ာင္းတက္လာတာ။ႀကီးလာမွျဖစ္ရင္ေတာ့မတက္ႏိုင္ဘူး။"

"ငါေတြ႔ဖူးသမွ်လူငယ္ေတြထဲမွာမင္းကအလုပ္လုပ္ဆံုးဘဲ"

"မလုပ္လို႔လဲမရဘူးေလ။ကြၽန္ေတာ္သာမလုပ္ရင္ကြၽန္ေတာ္ေနာက္ကိုမ်က္စိစံုမွိတ္ၿပီးလိုက္လာတဲ့သြန္းငယ္ထမင္းငတ္သြားမွာေပါ့"

"မင္းအေၾကာင္းငါကိုေျပာျပပါလား"

"ကြၽန္ေတာ္အေၾကာင္းကေထြထူးၿပီးမ႐ွိပါဘူး။ငယ္ငယ္နဲ႔မိဘစြန္႔ပစ္သြားလို႔ဘဘုန္းကေမြးစားတယ္။ၿပီး​ေတာ့သြန္းငယ္နဲ႔ေတြ႔တယ္၊ဒီေလာက္ပါဘဲ"

"အ႐ွည္ႀကီးဘဲ"

"နည္းနည္းတိုသြားတယ္"

"ငါ့အေၾကာင္းကေတာ့ကြာ၊မိဘေတြ႐ွိတုန္းက ​ေပါ့ေပါ့ေနေပါ့ေပါ့စားလူတစ္ေယာက္။ငါ့တို႔ကအဆင္ေျပတဲ့မိသားစုကလို႔ေျပာရမယ္။ေနာက္ငါ့မိဘေတြဆံုးေတာ့ငါ့အကိုေတြအမေတြကအေမႊေတြခြဲၾကတယ္။လူလြတ္ဆိုလို႔ငါတစ္ေယာက္ဘဲ႐ွိတာ။သူတို႔ကငါ့ကိုမ​ေပးခ်င္ၾကဘူး။ငါ့စိတ္ကလည္းသိတဲ့အတိုင္းဘဲ၊အဲ့လိုပိုက္ဆံကိစၥေတြဆိုသိပ္မုန္းတာေလ။အဲ့ဒါနဲ႔ငါ့အေမြေတြတစ္ျပားတစ္ခ်က္မွမယူဘဲ။ဒီေတာင္တန္းဘက္ကိုထြက္လာတာ။7ႏွစ္ေလာက္႐ွိၿပီး၊ခုဆိုအိမ္ေလးတစ္လံုးေတာ့ဝယ္ႏိုင္ၿပီး"

မောင့်သွန်းငယ်/ေမာင့္သြန္းငယ္Where stories live. Discover now