ep39

14K 966 62
                                    

Zawgyi

ျမဴေတြထူထပ္ေနတဲ့မနက္ခင္း၊ေအးလြန္းလို႔ခိုက္ခိုက္တုန္ေနသည္။အခ်ိန္အားျဖင့္မနက္6နာရီတင္းတင္းထိုးေနၿပီးဆိုေသာ္ျငား သြန္းခၾကယ္ ေမာင္လုပ္ေပးသြားတဲ့ေစာင္ပုံၾကားထဲမွာအိပ္လို႔ေကာင္းတုန္း၊မထခ်င္ပါ၊ကေလးအႏွီးထုတ္သလိုေစာင္နဲ႕ေသခ်ာထုတ္ေပးထားတာမို႔အရမ္းအႏြေးသည္။သူသာထလိုက္ရင္ ခႏၶာယ္ကိုယ္တစ္လုံးေအးခဲၿပီးလက္ေတြဆိုထုံေနမွာေသခ်ာသည္။

"မထေသးဘူးလား၊သြန္းငယ္
ေဆး႐ုံသြားရမယ္မလား"

"ဟင့္အင္း ေအးတယ္"

"ေမာင္ ေရႏြေးနဲ႕ေရစပ္ေပးထားတယ္၊ျမန္ျမန္ခ်ိဳးလိုက္မနက္ကကိုလင္းဖုန္းဆက္တယ္။မနက္ထဲကကားႏွစ္စီးဝင္ေနတယ္တဲ့"

သြန္းခၾကယ္ ၾကည္ႏူးေနတဲ့စိတ္ေလးမွာႏွောက္ၾကည့္သြားရသည္။ေမာင့္ကိုတြန္းဖယ္ကာ အိပ္ရာကထလိုက္သည္။မႀကိဳက္ ခုဆို သူ႕ဝင္ေငြလည္းရွိေနၿပီးကိုဘာေတြေလာဘတက္ေနမွန္းမသိ၊အရင္ကထက္ေတာင္အလုပ္ပိုလုပ္လာသည္ဟုေျပာရမည္။တစ္ေန႕တစ္ျခားကိုကိုယ့္ကိုျပန္မၾကည့္။ေျပာရင္ရန္ျဖစ္စကားမ်ားရ႐ုံဘဲအဖက္တင္မွာဆိုတာသိတာမို႔ ဘာမွကိုမေျပာခ်င္။

"သြန္းငယ္..အေစာႀကီးမသြားခ်င္လည္းေနခဲ့ေလ။ၿပီးမွကယ္ရီနဲ႕ျဖစ္ျဖစ္"

"မင္းက ငါ့ကိုမင္းအလုပ္ေလာက္ေတာင္ အာ႐ုံထဲမထည့္ေတာ့ဘူးလား"

မႀကိဳက္မွန္းသိေသာ္လည္း သြန္းခၾကယ္တမင္တကာေျပာလိုက္သည္။ခ်က္ျခင္းညိုးငယ္သြားတဲ့မ်က္ႏွာေလးေၾကာင့္ကိုယ္တိုင္လည္းစိတ္မေကာင္း၊

"ခုထိ အဲ့အလုပ္ေတြဘဲ...ေတာက္!!"

လြယ္အိတ္ဆြဲကာ အိမ္ေပၚကဆင္းသြားတဲ့ေမာင့္ေၾကာင့္သြန္းခၾကယ္ ေတာက္တစ္ခ်က္ခပ္ျပင္းျပင္းေခါက္လိုက္သည္။ဒီလိုပုံစံမ်ိဳးမလုပ္ဖူးတာမို႔ဝမ္းနည္းရသည္။သူနဲ႕ေမာင္နဲ႕ဆက္ဆံေရးကအရင္ကေလာက္မေကာင္းေတာ့ဘူး၊ဘယ္အခ်ိန္ကလဲဆိုရင္သူဆရာဝန္စျဖစ္ထဲကလိုဘဲေျပာရမယ္။

ပင္ပန္းတာကိုမၾကည့္ရက္တာေၾကာင့္အလုပ္ထြက္ဖို႔ေျပာရာကေနႏွစ္ေယာက္သားစကားမ်ားၾကသည္။အရင္ကကတိေတြေပးခဲ့တာသူမဟုတ္သလိုမထုံတက္ေတးမ်က္ႏွာျဖင့္အလုပ္ကိစၥေျပာလိုက္တာနဲ႕ရန္ျဖစ္ရသည္။ခုလိုဘဲသူကသာေျပာေနရတာတစ္ခြန္းမွျပန္မေျပာလုပ္ခ်င္ရာဇြတ္လုပ္သည္။

မောင့်သွန်းငယ်/ေမာင့္သြန္းငယ္Where stories live. Discover now