Melez Kız / Kanlı Ay

Kalp Karışıklığı

Siraç'ın sözlerinden sonra öylece kala kalmıştım. Ne söyleyeceğimi bilemez bir hale gelmiştim. Merih neden onun sürüsüne geçmek istemişti? Siraç... Ani öfkesi ile söyledikleri... Kafam allak bullak olmuş şekilde adımlarımı harekete geçirerek okulun içine girmiştim. Adımlarım beni sınıfa götürüyordu ama aklım hala bahçede kalmıştı.

Sıraya oturduğumda bakışlarım sınıfta dolaştı. Kimse yoktu. Telefonum tekrar sessizliğin sesini keserek çaldığında kendimi toparlamaya çalışarak telefonu kulağıma götürdüm.

"Alo?" diye zorla konuşmuştum.

"Mira? Sesin neden öyle geliyor? İyi misin? Okula geldin mi? "
Aryanın telaş dolu sesi kulağıma iliştiğinde derin bir nefes aldım. Ve enerji dolu bir şekilde konuşmaya çalıştım.

"He, hey sakin ol." Diyerek yalandan güldüm. " Dünün yorgunluğu sesime yansımış, okuldayım. Sınıfta oturuyorum." Dediğimde Aryadan ilkte ses gelmedi. Ama telefonunun arkasından Toprağın sesini duyabiliyordum.

"Kızım inek öğrenci misin sen? Neden sınıfa ilk sen giriyorsun? Hayır, görende seni o iğrenç dersleri sevdiğini sanacak, gelsene bahçeye!"

Toprağın benzetmeleri dudağımdan gerçek kahkahalarımın çıkmasına neden olmuştu. Onlara geldiğimi bildirerek sınıftan çıkıp onların yanına gitmem saniyeler içinde olmuştu. Bahçede Merih'i göreceğimi düşünerek bulundukları yere baktığımda orada olmadığını görmüştüm.
Sırtımı ağaca yaslayarak yere oturduğumda Arya ve Toprak bakışlarımdan her şeyi anlamıştı.

Toprak "Onlarla..." diyerek bakışları ile işaret ettiği yere odaklandığımda cidden oradaydı. Köşede ki masaya oturmuşlardı. Kahkahaları kulağıma doluyordu. Gerçekten de mutluydu. Sanki akşam dolunay yokmuş gibi rahattı. Ve bu hali beni korkutmaya yetmişti. İki gün önce korkan o çocuk neredeydi? Siraç ona ne yaptın!

Arya "Son zamanlarda yanımıza gelmiyor Mira?" dediğinde bakışlarımı ikizimden çekmiyordum.

"Biliyorum, sürekli onlarla takılıyor." Dediğimde Toprak devreye girmişti.

" Sence Merih'in bu davranışları normal mi? Arkadaş mı edinmeye çalışıyor?" diye masum bir sesle sorduğunda derin bir nefes aldım.

"Normal değil, Merih her zaman Ege amcam gibi yalnız kurdu takılırdı. Benim bilmediğim, hissetmediğim ne oldu da Siraç'ın sürüsüne girmeye karar verdi inanın bilmiyorum. Ve onun duygularını hissedemiyorum." Dediğim ikisinden de çıt çıkmamaya başladı. Aniden Toprağın parlama sesi ile bakışlarım ona kaydı.

"Mira ne dediğinin farkında mısın!" diye bağırdığında Arya eli ile ağzını kapattı.

Arya "Bence şaka yapıyor, Merih asla bir alfaya boyun eğmez." Dediğinde dudaklarımda ukala bir gülüş sergilendi.

"Bende öyle biliyordum. Kendisi zaten lider, üstüne o alfa bozuntusundan da güçlü. Tarihte tek kurt melezi, kendi soyunun başlangıcı... Bunu yapması çok saçma." diyerek sitem etmiştim.
Cidden sana ne oldu Merih? Parti de ki ufak tartışmadan sonra yüzüme bile bakmamaya başladı. Duyguları yok oldu.

Bakışlarım ona kaydığında sırtını duvara yaslamıştı. Sürüsü ile konuşuyordu, dediklerine gülüyordu ama bakışlarını yakalıyordum. Mavi gözlerinde neyi anlatmaya çalıştığını hala anlamıyorum. Sevgi, nefret, hırs, inatçılık... Hiç biri yoktu. Sadece boşluk vardı. O hala bakmaya devam ederken bakışlarımı Merih'e çevirmiştim.

Merih arkasını dönüp bana baktığında tek kaşımı kaldırarak ona bakmaya devam etmiştim. Boraya bir şey söyledikten sonra kalkıp yanıma doğru gelmeye başlamıştı. Yanımıza doğru geldiğinde oturduğum yerden bende kalktım ve kollarımı göğsümde birleştirerek onu beklemeye başladım.