Rüya, düş yâda hayal mi bilmiyorum ama tek bildiğim şey annem ve babamı karşımda görüyordum. Uzun aradan sonra bu gerçek mi?
"A-anne?" diyerek adım attığım an annem koşarak kollarını açıp bana sarılmıştı. Bu rüya değil, düş yâda hayal değildi. Annem buradaydı. Yanımdaydı!
"Gerçeksiniz." Dediğimde babamın gülme sesini duymuştum.
"Gerçeğiz tabi güzel kızım." Diye sarıldığında içimde ki eksik parçaların bir kaçı tamamlanmıştı. Annem benden ayrılıp bakışlarını Siraç'a çevirdiğinde babamın gerildiğini hissetmiştim.
"Siraçsın değil mi?" dediğinde Siraç dimdik durarak annemin uzatmış olduğu elini sıktı.
"Şuan Siraç olmamayı tercih edebilirdim ama o çocuk benim," dediğinde annem gülerek bana bakarken babam öldürücü bakışlarını atmaktan hiç çekinmiyordu.
Annem "Neden öyle söylüyorsun ki ? Yoksa Berkay yüzünden mi?" dediğinde mahcup bir şekilde gülümsedi.
"Yani hem ondan hem de eskiden düşman olduğunuz için öyle söyledim" dediğinde annem gülerek ellerini Siraç'ın saçlarına götürdü.
"O bahsettiğin şey Berkay, ben ve Bahadır arasında siz çocukların bunla bir bağı yok. Ayrıca babanın gençliğinden çok farklısın. Benim açımdan rahat olabilirsin." Dedikten sonra babama baktı "Hem Berkay'ı takma. Zamanında oda babamın karşısında böyle utanıp, kaçamak kelimeler söyledi." Dediğinde kendimi tutamayarak gülmüştüm.
Babam "Alaracım, güzel karım bunu çocukların önünde konuşman ne kadar doğru?" dediğinde annem, babama ters bir bakış attı.
"Peki, senin benden önce gelip Siraç'ı bu denli korkutmak ne kadar doğru? "
"Kızıma aşık az bile yapıyorum."
" Berkay!" diye uyarıcı ses tonuna takıldığında babam benden uzaklaşıp annemin yanına gitti ve arından Siraç'a elini hafifçe uzattı.
"Naber küçük kurt?" dediğinde Siraç bakışlarını bana çevirmişti. Şuan gülmemek için kendimi zor tutuyordum. Siraç bu kadar babamdan korkuyor olamaz. Acaba ne yaptı?
"Tekrar merhaba Berkay Bey," diyerek elini tuttuğunda babam yapmacık bir şekilde gülümseyerek elini sıkmıştı. Gerçi buna sıkmak denmezdi resmen çocuğun parmaklarını kırmıştı!
Babam güler yüzle "Sana kızımın peşinde dolaşma demiştim." Dediğinde Siraç acısını göstermeyerek gülümsedi. Gerçi babam ne kadar güler yüzle konuşsa da sözlerinin altında ki tehdidi buradan hissetmiştim.
"Üzgünüm Berkay Bey ama sizde benim yaşımdayken bir melezin peşinde dolaşmıştınız." Dediğinde annemle ben gülmeye başlamıştık. Babam aşkla anneme bakarken derin bir iç çekti. Ardından kendini toplayarak geri ona baktı.
"Sen kendini benimle bir mi tutuyorsun evlat?" dediğinde Siraç başını iki yana salladı.
"Asla efendim ne haddime ama..." diyerek bakışlarını yüzüme çevirdi. "En az sizin kadar bende bir meleze aşığım. Belki sevgim sizinkine yetişemez, sizin ki kadar zorluk yaşamamış olabilirim ama çok seviyorum." Dediğinde babamın çenesinde ki kas seğirmeye başlamıştı. Siraç'ın güzel sözleri kalbimin tekmesine neden olurken bir yandan da onun adına korkmaya başladım. Sanırım liderlik ona farklı bir yürek veriyordu. Sonuçta karşısında ki babamdı!
"Seni hiç sevmeyeceğim Siraç Akın." Diyerek elini bıraktığında annem gülerek içeriye doğru yürümeye başladı.
"Çocukları rahat bırak Berkay!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Melez Kız / Kanlı Ay
Про вампировMerhaba eski dostum sana tekrar karşılacağımızı söylemiştim. Sizlere veda ederken bir söz söylemiştim. " Uzun bir hikayenin kapanışına, güzel bir hikayenin başlangıcına " demiştim. Evet söylediğim gibi şimdi sizleri güzel bir hikaye bekliyor... Alar...
