Stay around or else -

Chapter XXXX

ⓚⓔⓛⓛⓘⓝ's
♚ Point of View ♔

"She's safe now." Anang doktor na kakalabas lang mula sa loob ng Operating Room.

Pare-pareho kaming na-relieve. Umabot ang ngiti ko ng makita kong biglang niyakip ni Adytum ang mama niya.

"Thank God." My sister exclaimed. She even hug me.

Pagkatapos ng ilang oras ay inilipat na si Ate Asylum sa isang private room.

Sing-laki iyon ng kwarto nila sa bahay. May dalawang sofa bed sa gilid. Katabi niyon ang babasaging square na lamesa. May mini ref. May maliit na sink at may sariling comfort room.

Naupo kame ni Ady. Abala naman si Ninong at Ate Kahlia mag-kwentuhan.

"Swerte mo talaga." Pahayag ko. Bahagya ko pang pinisil ang ilong niya.

Amused siyang tumingin sa'ken.

"Okay ka lang?" Balik-tanong niya sa'ken.

Tumawa ako.

"Andyan na mama mo. Okay na si Ate Asy."

"Siguro nga." Aniya saka nag-kibit balikat.

Pinisil ko ang magkabila niyang pisngi.

"Ano ka ba?" Inis niyang sabe saka hinapas ako sa balikat.

"Ang ganda mo pa den kahit stress ka."

Umirap siya saka sinuntok ang sikmura ko.

Napa-igik ako ngunit tawa naman ang naging kasunod.

"Hindi ko pa magawang tumawa. Di pa nagigising si ate." Seryoso niyang sabe.

Tinitigan ko siya. May ilang hibla ng buhok niya ang kumawala sa pagkakapuyod ng buhok niya. Iniipit ko ang ilang hiblang yun sa likod ng tenga niya.

"You trust her right?"

Matagal siyang tumitig sa mata ko na para bang naroon ang sagot saka siya tumango.

"Then you should believe that she can make it."

"Tama ka." Tanging nasagot niya.

Inakbayan ko siya.

"Ngumiti ka naman 여 보."

"I miss your smile." Dugtong ko pa.

Tumingin siya saken saka pilit na ngumiti.

"Okay na ba yan?" Tanong pa niya.

"Okay na yan kesa naman seryoso ka. Nagkakaroon ka ng demonic aura e." Biro ko sa kanya.

"Puro ka biro. Tss." Umirap ulet siya. She laid her eyes to her mom.

"Sa palagay mo. Totoo yung sinasabe niya?"

"Why'd you ask?" Balik-tanong ko naman sa kanya.

"Hindi ko kase alam kung anong mararamdaman ko habang sinasabe niya yun."

"Ano bang sinabe niya?" Tanong ko.

"Narinig mo dba?"

"Bukod dun. Wala na?"

"Meron. Nung tumawag kanina si Ate Kahlia sa hallway."

"Kala ko sa CR lang siya pupunta. Yun kase ang paalam niya samen. What did she tell you?"

"Na binalak niya kame balikan."

"What did you feel?"

"I feelㅡ"

Tumahimik siya ng ilang minuto. Waring nag-iisip.

"I feel like she's telling the truth." Mahinang usal niya.