AŞKIN İNTİKAMI

7~Doğunun İncileri

Ertesi güne Anna yeni kararlar alarak başladı. Öncelikle Natheniel ile karşılaşmamaya çalışacaktı. Dün onun ısrarcı tavrı karşısında korkudan ölecekti az kalsın... Bir diğer karar da artık dükle de fazla yakın olmamak istemesiydi. Çünkü yaşlı düşes bir daha onları yan yana görcek olursa yarışmadan diskalifiye edilebilirdi.

Kahvaltıdan sonra kütüphaneye attı kendini. Kitap kokusunu içine çekti.

'Ah evime dönmüş gibi hissediyorum.'diyerek kollarını iki yana açtı ve bütün kitapları kucakladığını düşünerek kıkırdadı. Bugün aklında denizaşırı ülkelerle ilgili olan bölüme bakmak vardı. Hemen raflara gitti ve istediği kitabı aramaya başladı. 'A-ha buradasın! Gel bakalııım.' İstediği kitabı bulmuştu. 'Doğunun İncileri' adlı kitaba uzandı ama o da ne kitap arka taraftan çekiliyordu. Anna hızla rafın diğer tarafına geçti ve dükü gördü. İçinden hiçte bir hanımefendiye yakışmayacak sözler söyleyerek en zoraki gülümsemesini takındı.

'Merhaba lordum sizi burda görmek ne büyük şeref'

'Ah leydim merhaba sizi saygılı bir bayan gibi konuşurken görmek beni çok şaşırttı doğrusu... Şimdi tam bir leydiye benziyorsunuz.' Bir yandan da kitapla beraber çalışma masasına oturdu. Anna bir sandalye çerekerek tam onun karşısına oturdu.

'Bakın şurada tahminen bir saatim var ve ben bu saati bu yılın moda rengi nedir hakkında saçma konularla değil verimli şeylerle harcamak istiyorum.'

Dan anlamamış gibi kaşlarını kaldırdı 'Tanrı aşkına kitabı verin ve gidin.'

'Benle böyle konuşma cesaretine cürret eden ilk kişisiniz. Unutmadan beni kendi evimden kovan ilk kişi de yine sizsiniz.'

'Lordum unutmayın ki yarışma boyunca buraya gelmeniz yasak.' Anna onu kıstırdığını düşünerek sırıtmamak için kendini zor tutu.

'Sanırım atladığınız ufak bir nokta var Leydi Sellington... Siz burada benimle evlenen şanslı bayan olmak için yarışıyorsunuz.'

Anna sinirle mırıldandı 'Ne şans ama!' Birden kütüphanenin kapısından sesler gelmeye başladı. Anna bir konuşma duyuyordu ama alçak sesle konuşulduğu için kelimeleri tam olarak seçemiyordu.

'Leydim.......takip ettim......ikisi de buraya girdiler.......' Ve konuşmanın devamını duyamadı çünkü Daniel onu kolundan tutmuş kütüphanenin arkasına doğru sürüklüyordu.

'Ne yapıyorsunuz bırakın kolumu.'

'Eğer seni benimle burada görürlerse yarışmadan atılırsın.' Diye fısıldadı dük. Anna kitaplıkların aralarından geçip bir kapıya vardıklarını gördü. Dük kapıyı açtı ve bir çalışma odasına adım attılar. Arkalarından hemen kapıyı kitledi ve ona döndü 'Siz tatlı kadınların saçma bir yarışma için böyle canavarlara dönüşmeniz beni şok ediyor.' Anna onu duymazlıktan gelerek eline bir edebi incelemeyi aldı ve tekli koltuğa kuruldu. En sonunda 'Büyük ihtimalle Leydi Westland'dır. Sizle evlenmeyi büyük bir saplantı haline getirmişe benziyor.' Daniel çalışma masasına geçerek koltuğuna oturdu. Genç kızın onunla evlenmeye pek niyeti yokmuş gibi konuşması sinirini bozmuştu. Konuşurken başını kitaptan kaldırmıyordu bile.

'Güzel kadınların benimle ilgilenmesi oldukça doğal. Yakışıklılığım ve ünümü düşünürsek baya popülerim damat adayı olarak.' sözlerini sürdürürken önüne bir kalem ve kağıt alarak iş mektuplarına yanıt yazmaya başladı. Aslında bunu biraz da meşgul görünmek için yapıyordu. Anna'nın ilgisizliği tam gaz devam ettiği için ona ayak uydurmak istemişti. Genç kız aniden ayaklandı ve kapıya yaklaştı;

'Sanırım gittiler. Yardımınız için teşekkürler.' Dan yavaş adımlarla kapıya gidip kilidi açtı. Anna ona baş selamı verdi ve tam çıkmak üzereyken döndü 'Ah unuttum ben de sizin kütüphaneniz ve kitaplarınıza çok ilgi duyuyorum. Çok 'popülerler' benim için.'dedi ve eteklerini toplayıp arkasında kahkaha atan dükü bırakıp uzaklaştı.