S.F.P

▪️24▪️

هلّووووو شفاتیلم😌🍑
چطورید؟
ماما شفتیلتون که مریض شده😷 دعا کنید زود خوب شه تا مرخصیش تموم نشده🥲🤧
ولی الان بهترم، اینجام کنار شما با یه پارتتتتتت عالیییی🤤🤤🤤

درمورد مکالمه ی پارت قبلی لری یچیزی میخواستم بگم یادم رفت اخر پارت قبل بگم😬 اون جا که هری داشت به لویی میگفت که تو میخوای من آفتابت بشم، فقط یه لحظه "سااان🌞" صدا زده شدنش رو توسط لوییو تصور کنید. درست همونطور که تو واقعیت صداش میزنه:"))) قشنگ اونجا رو نوشتنی تموم ویدئوهایی که توشون لویی هری و سان صدا میزد تو ذهنم یه دور پخ شدن، با اون تون صدای شیرینش🥲🥲

اگه یادتون رفته به پارت قبلی ووت بدید بپرید به اونم ووتشو بدید تا شروع کنیم این پارت و🥰💋

Music:
Escape from LA -The weeknd-
Not afraid anymore -Halsey-

☆👉🏻🌟

تا حالا شده ادم شادی رو ببینین، به لبخند روی لبهاش نگاه کنید، انگار که هیچ غم و غصه ای نداره؟
لویی اون روز صبح همچین حالتی داشت.
انگار زمان براش متوقف شده بود و تو اون لحظاتی که تو سرش مدام مرورشون میکرد هیچ غم و اندوهی نداشت.

نیم ساعتی میشد که از خواب بیدار شده و همینطور به سقف اتاقش زل زده بود.

گلوش خشک شده بود و اصلا یادش نمیومد چطوری و کِی به خواب رفته. شاید روی هم رفته دو سه ساعت هم نخوابیده بود. مگه خوابش میبرد؟!

نگاهی به اطراف اتاقش انداخت.
یعنی واقعا هری دیشب اونجا بود؟ همونجا توی اتاقش...

کراوات مشکی رنگی که از گوشه ی میز آویزون شده بود برای لویی مدرک کافی بود.

اون اتفاق مدام تو سرش تکرار میشد و دلش میخواست از شدت ذوق و ناباوری فریاد بزنه...

دستش رو زیر هاله ی نوری که به زور از پرده ی ضخیم اتاقش گذشته و قسمتی از تختش و روشن میکرد گرفت... حرفای هری رو به یاد اورد.

آفتاب...
هری میتونست آفتاب زندگیش بشه و روشنش‌کنه...
حقیقتا هم لایق همچین صفتی بود!
دستش و زیر نور خورشید چرخوند.
درست مثل مهتاب! زیبا بود ولی نمیتونست لمسش کنه.
هری رو هم نمیتونست لمس کنه؟!...
همونطور که قادر به لمس خورشید نبود؟!...

پلکاشو روی هم فشرد و دستش و طرف خالی تختش کشید. چقدر دلش میخواست اون شب رو کنار هری میگذروند، درست بعد اون بوسه ی عجیب و یهویی...

زبونش و روی لبای پوسته پوسته شده اش کشید، دوست داشت لحظه به لحظه ی اون بوسه رو به یاد بیاره و از طرفی هم میترسید اونقدر اینکار رو تکرار کنه که اندک طعم باقی مونده از هری روی لباش رو هم تموم کنه!