Lain: Son Yazgı (Ⅲ. Kitap) | Miraculous

10. Bölüm "Göreceli Zaman"

☁️ Hâkim Bakış Açısı ☁️

Gabriel Agreste son bir buçuk yıldır malikaneden bu kadar uzak kalmamıştı. Londra'dan asistanıyla dönüşlerinde mucizevi güçler hakkında ayrıntılı araştırmalar sonucunda elde tutulur bir bilgi kazanamadığı gibi, Nathalie'nin İngiliz doktorlarının tedavisi altındaki sonuçları hiç iç açıcı umutlar vermemişti. Nathalie tavuskuşu mucizesi yüzünden lanetli bir hastalığın içerisindeydi ve bu hiç durmadan ilerliyordu. Gabriel Agreste'in zihninden pek çok şey geçiyordu. En başta planını büyük ölçüde ileriye almak ve uygulamak vardı. Fakat bunun aceleye gelmesinden ve başarısız olma ihtimalinden korkuyordu. Planını tamamen de değiştirebilirdi. Başka bir yol bulmaya çalışmıyor değildi ve bu düşüncelerinin arasında sürekli dolaşıyordu. Acele etmek istemiyordu fakat daha fazla beklerse başına daha önce gelen mevzunun tekrarlanacağını biliyordu. Buna izin vermeyecekti.

Elinde tuttuğu çerçevede oğlunun ufakken çizdiği aile karesinin bir resmi vardı. Adrien başarılarla yetişmişti. Daha çok annesiyle birlikte vakit geçirirdi. Karısı ve çocuğu birlikte vakit geçirir, eğlenirken Gabriel Agreste bazenleri onları uzaktan seyrederdi. Yıllardır verdiği uğraş yüzünden ikisiyle de vakit geçirmek onun için zordu fakat bunu ailesi için yapıyordu.

Biricik karısı ve oğlu için.

Resmi yerine koyarken düşüncelerinden yine o fikir geçti: Adrien'a anlatmalı mıyım?

Herkesin kötü olarak bildiği Hawk Moth kimliğiyle yaptığı şeylerin ucunda onun annesinin olduğunu bilse ne düşünürdü? Biliyordu ki Hawk Moth onun için de bir düşmandı. Herkes Hawk Moth'u böyle biliyordu. İnsanları kullanarak iki değerli mucizeyi ele geçirmeye çalışan bir süper kötü. Peki sonrası? İşte asıl ukte o zaman düşünülüyordu çünkü o da bilmiyordu. Gabriel'ın bildikleri senelerdir araştırdıkları kadardı. Mucizeleri birleştirip bir dilek hakkına sahip olduğunda ve bunu gerçekleştirdiğinde cidden her şey normale dönecek miydi? Kaderi değiştireceğini biliyordu fakat öldü bilinen karısı uyandıktan sonra neler olacaktı? Emilie'nin uykuda olduğu zamanlarda yaşanılan şeyler aynı kalacak mıydı?

Düşündüğü Adrien Agreste'ti ve oğlu gerçekleri öğrendikten sonra olacaklardan çok çekiniyordu.

Adrien'la iyi olduğu hakkında telefonda konuşan Nathalie beyaz koltuğa oturdu. Gözlüklerini düzeltip başını kaldırdı. Ona sırtı dönük, pamaklarını fotoğraf çerçevelerinde gezdiren Gabriel Agreste'i gördü. Normal şartlarda ondan izin almadan oturmazdı. Sormamayı, başına buyruk hareket etmeyi saygısızlık görüyordu. Senelerdir Agreste ailesine sadakatle hizmet etse bile saygısından ödün vermek istemiyordu. Telefonunu yavaşça kanepenin üzerine bırakırken hafiften boğazını temizledi varlığını belirtmek için. Gabriel onu fark ettiğinde dalgınlıktan kurtularak hareket etti.

"Adrien'la konuştun mu Nathalie?"

"Evet, Bay Agreste."

Kadının karşısına oturdu. Yorgunluk onu bir anda yakalıyordu. Şu anda iyi görünüyordu fakat bu hep böyle sürmeyecekti. Onun için tek ilaç mucizeden vazgeçmekti ve henüz bunun zamanı değildi. Geç kalmamalıydı. Eğer geç kalırsa her şey raydan çıkardı. Tek kalırdı fakat korkusu bu değildi. Asıl korkusu neden olduğu, neden olacağı sonuçlardı.

Oğlu onu affedebilecek miydi?

"Kahramanların yapacağı röportajdan haber var mı?" Gabriel Agreste bunu sorarken dudaklarına histerik bir kıvrım yerleşti. Kahraman. Kahraman niye vardı? Kötü yoksa kahraman da yoktu ve kötü taraf kendisiydi.