KÖRDÜĞÜM SEVGİ

17.BÖLÜM

Bu arada oylarıyla beni destekleyenlere çok teşekkür ederim💙

İyi okumalar.

Bölüm Şarkısı : Seksendört- Hayır Olamaz

Gülperi

" Gökdeniz ne olursun öyle deme, bilmiyor musun ben seni çok seviyorum."

Telaşla kendimi anlatmaya çalışıyordum. Her şeye rağmen Gökdeniz onu sevmediğimi düşünürse bu her ihtimalden daha kötü hissettirirdi. Evet belki gitmeye mecburum demiştim ancak ardımda Gökdeniz'i hem de birbirimizi böylesine severken bırakmayla şuan yüzleşiyordum .

Bunu istemiyordum. Evet benim için belki bir çıkış yolu yoktu ancak Gökdeniz'in aklına gelebilirdi. Gelmese bile o yanındayken her şeye göğüs gerebilirim.

Bir korkak gibi kaçmayı düşünmek benim yapacağım bir şey değildi. Şu yaşıma kadar yalnızlıkla , hastalıkla üzüntüyle tek başıma üstesinden gelmeye çabalamıştım. Şimdi yanımda Gökdeniz varken hala tek kişilik düşünmem ona yapacağım çok büyük bir ihanetti. Özür dilerim sevgilim, çaresizlik belimi bükmüşken senin bana bir omuz olduğunu göz aradı ettim.

" Biliyordum, ama şuan biliyor muyum emin değilim. Çünkü benim Peri'm beni asla bırakmazdı. "

Sonlara doğru gittikçe kısılan sesiyle konuşmasını bitirdi. Akan göz yaşlarımı acele ile silip karşımda omuzları çökmüş öylece etrafa bakınan adama baktım. Çimen gözlüme. Bunu yapamazdım. Onu bırakmazdım ki. Aptallıktı, bunu söylemeye cesaret etmem bile büyük bir aptallıktı.

Hızlıca kollarımı beline sardım. Burnuma gelen kokusuyla yeni sindirdiği ağlamam şiddetlendi. Hıçkırıklarım artarken tişörtünü sıkıca sardım. Hıçkırıklarımın arasında konuşmaya çalıştım.

" Özür dilerim, çok özür dilerim çimen gözlüm. Ben, ben öyle çaresiz bir durumdaydım ki ne yapacağımı şaşırmıştım. Özür dilerim,ben seni asla bırakamam."

Derin bir nefes verdi. Bana hala sarılmayışıyla ağlamam şiddetlendi. Ya affetmezse beni, ya güvenini kırdıysam? Nasıl toparlayacaktım?

-" Gökdeniz ne olur, bir şey söyle. Affetmeyecek misin beni?"

Saçlarıma düşen bir damlayla derin bir nefes aldım. Hemen ardından bir eli saçlarımı bir eli de belimi buldu. Sıkıca sardı. En az benim kadar. Ağlamalarımın arasında güldüm.

" Affederim, her gelişinde affederim. Gelen sensin diye o da. "

" Seni çok seviyorum biliyorsun değil mi?"

Sevgini hatırlamayacağım demesi çok canımı acıtmıştı. Gökdeniz önümüzdeki on yıl boyunca sevgime inanıyor musun diye belki de ger gün soracağım. En büyük korkuyu yaşattın bana tek bir cümlenle. Tıpkı benim yaptığım gibi.

" İnanıyorum, belki vazgeçersin diye söyledim . "

Sardığım bedeninden ayrıldım. Elinden tutup banka doğru çektim. Banka oturduğumuzda elini sıkıca tutup başımı omzuna yasladım .

" Gidemezdim ki, çimen gözlümü nasıl bırakırım?"

Elimi sıktı.

" Çimen gözlümmüş, az önce Gökdenizdim. O kadar ısrarıma rağmen bir kere demedin çimen gözlüm diye"

" Özür dilerim "

" Dileme özür felan, sadece bir daha böyle saçma sapan konuşma. Nasıl korkuttun beni biliyor musun? Canımdan can gitti resmen. "

" Ben sadece be yapacağımı bilemedim. "

" Bana gelseydin ya güzelim, ben niye seninleyim? "

" Haklısın, gelmeliydin"

" Sen gitmeyi tercih etmiştin demi , doğru atlamışım."

Üzgünce nefes verdim.
" Gökdeniz her lafın sonu buraya mı çıkacak?"

" Evet peri hanım, her lafım buraya çıkacak. Sen nasıl büyük bir hata yaptığını anlayana kadar söyleyeceğim!"

" Ben gidiyorum dedikten sonra bile pişman olmuştum ki"

Sıkkın bir nefes verdi. Sitemli sesini duydum" Ya sabır! Pişman oldum diyor!"

" Ya çimen gözlüm"

" Sus Peri'm ! Ne güzel mutlulukla geldim buraya ömrümden ömür aldın iki dakikada. "

Birden banktan kalktı. Tabi elimi bırakmadığı için bende onunla birlikte kalktım.

-" Yürü bakalım evimize gidelim de bana bu hareketlerinin hesabını ver Peri'm "

BÖLÜM SONU