KÖRDÜĞÜM SEVGİ

33.Bölüm

GÖKDENİZ

Uğrunda savaş verilen her şey zamanla sıradanlaşıyor. Çok beğendiğin şarkı, film, mekan ve meslek fark etmeksizin kalbin delice çarptığı her bir olgu zamana yenik düşerek değersizleşiyor. Belirli bir noktada dur diyemezsen  arkana dönüp baktığında yanında olması gereken bir zamanların en değerlilerini görüyorsun. O yüzden bağlanmak, merkeze almak bu dünyada şahısa yapılacak en ucu açık davranışlardan. Aşk bir kumar: sevdi, sevecek mi? Kumarın sonu belli olmaz, bir sonu bile olmaz. Tıpkı aşk gibi.

Heyecanını yitirdiğin bu hayatta yine de her şeye rağmen bazen birileri olabiliyor yanında. Her ne kadar insanlar ve belki de evren buna dur dese de iki insan bir arada olacaksa geçmişte ne yaşamışlarsa yaşasınlar kalpleri ve ruhları yaşamaya devam ettikçe onlar yan yana sonsuzluğa ulaşmaya çalışacaklardır . 

Yeni evimin yeni balkonunda otururken derin bir nefes aldım. Burası farklıydı, yeni bir başlangıcın bile ötesindeydi . En basiti ama aslında benim için en zoru normal bir insan gibi özgürce ve huzurla dört duvar dışarısında oturabiliyordum. Eski mahallemde olduğu gibi aşağılacı hareket ve hakaretlerden ziyade birçok insanın iyi niyetiyle karşılaşmış olmam bana aslında dünyanın hala yaşamaya değer sebepleri olduğunu düşündürtüyor

Evet kötü insanlar vardı, sayıları da oldukça fazla da olabilir ancak iyiler henüz ölmemişti. Ben terazin eksi tarafındayken tüm dünyayı aşağıdan olmadığı kadar kötü ve ulaşılmaz görüyormuşum. Ve anladım ki şartlar değişirse dünyan da değişir . Dünyanızı değiştirin , şartlar sizi olduğunuzdan kötü duruma düşürüyorsa , gökleri değil dipleri yaşatmaya çalışıyorsa vazgeçin. Her ne ve kim olursa olsun sizi yıkan ve üzen şeylerden kaçın. 

En sonunda başarabildim, beni doğumdan beri yıkan o şehirden anne babamdan ve komşulardan kurtulabildim . Mutluyum, huzurluyum ve önemlisi perimleyim . Artık ilk zamanlardaki siniri yoktu yada bana öyle geliyordu. İşten geldiği gibi benim yanıma uğruyordu, bir ihtiyacım var mı yok mu öğreniyordu. Bunu her ne kadar geçmişimizde de dahi olsa bir günümüz olduğu için yaptığını söylese ben öyle görmek istemiyordum. Ki bence o da o yüzden yapmıyordur. 

Çalan zille ayağa kalktım. Artık ezbere bildiğim evde rahatça kapıya doğru ilerleyip kapıyı açtık . Aralanan kapıdan gülperinin olmasını beklerken duyumsadığım yabancı kokuyla kaşlarım çatıldı 

-" Buyrun?"

-"Merhaba biz üst komşuyuz, yeni taşınmışsınız yiyecek bir şeyler getirmiştim. Hoşgeldiniz bu arada . 

Çatılan kaşlarım düzeltirken gülümsedim. Demiştim ya bu hayat başkaydı . Gülümseyerek elimi karşıya uzattığım dokunduğum camı sıkıca kavrayarak kendime çektim. Burnuma dolan kek kokusuzuma gülümsemem tebessüme dönüştü . 

-" Çok teşekkür ederim, zahmet etmişsiniz ." 

Olur mu hiç be zahmeti, bir ihtiyacınız olursa biz abimle üst kattınız, kapımızı çalmaktan çekinmeyin lütfen!"

-"Sevda"

Perimin sesiyle olduğum yerde hafif yana kaydım . Belki yanıma gelirdi.

-"Aa gülperi merhaba "

-"Merhaba hayırdır bir sorun mu var?"

Tam yanımdan gelen limon çiçeği kokusuyla tebessüm ettim. Geleceğini biliyordum .

-"Yok ne sorunu yeni komşumuza hayırlı olsuna gelmiştim. 

-" Anladım canım iyi  yapmışsın"

Adının Sevda olduğunu öğrendiğim kız tereddütle konuştu

-"Sizz"

-"Gökdeniz eski bir tanıdık"

Eski bir tanıdık. Gökdeniz. Vay be, harbi alışmış yokluğuma. Eski bir sevgiliyi geçtim arkadaşlık sıfatını bile layık görmeyecek kadar bir uzaklaşmış. Başımı salladım , yan yana duran bedenlerimizin ardından bir iki adım geriledim. Kapıdan içeri girdikten hemen sonra elim kapı kulbunu buldu. Nerde olduğunu bilmediğim sevdaya doğru seslendim 

-"Tekrar teşekkür ederim Sevda, kendine iyi bak"

Kısık bir rica ederim demesinden sonda yavaşça kapıyı kapattım. Belki engel olur da kırgınlığımı anlamıştır diye. Bir işe yaramadı, yaktığım candan bugün bir tokst daha yemiştim. Ama her zaman dediğim gibi ondan gelen her şeye eyvallah bu saatten sonra .

BÖLÜM SONU