KÖRDÜĞÜM SEVGİ

20.BÖLÜM

Merhabalar, yeni bölümle karşınızdayım bu bölümleri geçiş gibi düşünün lütfen. Bu arada artan desteklerden dolayı herkese çok teşekkür ederim. Oylarınızı eksik etmeyin lütfen🙏

Gülperi

Beklemek çoğu zaman güzellik getirmez. Çünkü beklemek umutları artıyor, yeni hayallere ve umutlara yol açıyor. Gerçekleşmeyince oluşan  hayal kırıklığı yadsınamaz bir üzüntü bırakıyor. Yaşayan bilir dedikleri cinsten. Yaşadım, bildim ve öğrendim.

Uzun yıllar belki beni isteyerek bırakmadılar düşüncesiyle ailemi bekledim. şimdilerde o kadar pişmanım ki. Göz yaşı akıttığım, uykusuzluktan mahvolmuşkken bile pencere kenarında sabahladığım geceler.

Uzun yıllar nasıl bir ailem var acaba sorusu benim için hep olumlu bitiyordu ancak bunu hiç tahmin etmemiştim. Hayat bana mükemmel bir aile vadetmedi. Belki de biz en başından bir " aile" olamadık. Çünkü ortada aileye değer hiçbir şey yok.

bir anne; gözleri mosmor, elleri titremeden duramayan o haline rağmen sokak başlarını mesken edinmeye çalışan bir anne. Peşinde bir sürü, aç kurt gibi yeni kurban arıyor.

ve bir baba; bir çocuğunun olduğundan nerdeyse haberi olmayan, nerede akşam orda sabah durumunda olsa bile ortalıkta ahkam kesmeye çalışan bir insan müsvettesi.

ve ben; onların bir çocuğundan çok, yeni kurbanları. Gelecek yeni para, yeni insanlar. Sanki, sanki  satılacak yeni bir malmışım gibi.

Bu gerçekleri bizzat kendi gözlerimle görmüş olmak bana büyük bir üzüntü  ve pişmanlık yaşattı. Yıllarımı bekleyerek heba ettiğim aile gerçekten bu muydu?

Mesele annemin bulunduğu konum değildi. Asıl konu onun bana ". kızına" üstelik öldü bildiği kızına olan yaklaşımıydı. Düşünüyorum da hayatımda olan birine öldü deseler ve bu kişi benim öz kızım olsa benim ilk tepkim" İyi para getirir mi olurdu?

Hangi annelikti bu? Hadi anneliği geçtim, hangi insanlığa sığar bu? Bir izahı yok ki. Evet küçükken tahmin ettiğim gibi beni öldü olarak biliyorlarmış. Ki düşünüyorum da iyiki de öyle biliyorlarmış. Yoksa şuan Yaşar mıydım yaşarsam nasıl bir konumda olurdum hiç düşünmek bile istemiyorum.

Bağrına basması gereken bedenim üzerinden para ticareti düşünen insanlar anne baba mıydı? Ben bunu beklemiyordum. Karşımda aç kurt gibi kendi camialarında çıkış yolu arıtan bir kadından çok şefkatli bir anne beklerdim.Fuhuş çetesinin alkolik başından ziyade arkamda dimdik duran bir baba beklerdim. Olmamıştı, hiçbir şey ne düşündüğüm ne de istediğim gibi olmamıştı.

Ordan nasıl çıktığımı bile hatırlamıyorum ki keşke hiç girmeseymişim. Dediğim gibi karşındakiler bir anne babadan ziyade fuhuş çetesi olduğu için kızları olmamdan çok kadın olmamla ilgilendiler. Ve peşini bırakmadılar, yanıma geldiler. Birçok defa . Annelik babalık vaadiyle beni yeni yeni insanlarla tanıştırmak istediler. Yurt kapısında beklediler, bütün hayatım mahvolmuş gibi hissetmiştim.

Yıllardır hayalini kurduğum ailem kabusum olmuştu. Çaresizdim , ben yine aileme karşı savunmasızdım . Çareyi gitmekte buldum, gidersem beni bulamazlar sandım. Muhtemelen de öyle olurdu. Ama Gökdeniz, Gökdeniz vardı. Onu ardımda öylece bırakamadım. Söyleyemedim de nasıl söylerdim;" Yıllardır beklediğim ailem fuhuş çetesi çıktı benim peşimdeler." nasıl derdim.

-"Gülperi"

Gökdeniz'in sesini duymamla oturduğum yerde dikleştim. Yönümü ona doğru çevirdim . Önce bir elini banka koydu daha sonra da yavaşça oturdu. Bana doğru döndü. Elini uzattı. Uzattığı eli buruk bir tebessümle tuttum. Her ne olursa olsun, ne durumda olursam olayım bu elin bana hep uzanacağından emindim.

-"İyisin değil mi?"

Meraklı sesiyle gülümsedim.Boştaki diğer elimle Gökdeniz'in koluna girip geriye yaslandım. Tabi benimle birlikte Gökdeniz'de yaslanmıştı. Dün gülle onu izlediğimden beri aklımdaki düşünceyi netleştirmiştim. Ancak ona söylememiştim. Acaba Gökdeniz kabul eder miydi?

-" Çimen gözlüm, ben aslında sana bir şey soracaktım?"

Başını  başıma yaslarken" Sor Peri'm" dedi.

Derin bir nefes aldım.

-" Çimen gözlüm benimle evlenir misin?"

BÖLÜM SONU