KÖRDÜĞÜM SEVGİ

21.BÖLÜM

Gökdeniz

Ruhum yaşadığım ani şokla birlikte tepkisizliğe sürüklenirken tahmini iki dakikadır öylece duruyordum. Evlenmek mi, Peri'm benimle evlenmek mi istiyordu? Ömür boyu, sabah akşam beni yanında mı istiyordu?

Gülperi gerçekten de bir insanın hayatına girebilecek " o" insan mı? Yanındayken her şeyi unuttuğun, varliğindan her zaman emin olduğun yokluğuna tahammül edemediğin, mutluluktan sarhoş eden o kişi mi?

İçimdeki güvensizlik yakamı bırakmıyor, ki karşımdaki gülperi benim Peri'm olmasına rağmen hayatımdaki kalıcı iz olan güvensizlik, terk edilmek o kadar işlemiş ki ruhuma bugüne kadar her halimde yanımda olan kalbimin diğer yarısından ziyade kalbimin yegane sahibi olan kadına bile tam anlamıyla güvenemiyorum.

Elimde değil, bu hayatta başıma gelen çoğu şeyin olduğu gibi bu durumda elimde değildi. Nasıl güvenebilirsiniz ki, 10 yaşındayken gözleri görmüyor bahanesiyle defalarca dışarı atılan evde durduğu zamanlarda dayaklara boyun eğmek zorunda kalan o Gökdeniz şimdi nasıl güvenebilirsin derdi? Bunları bana yaşatan annemken, canımdan kanımdan biriyken gülperiye güvenemezdi o küçük çocuk.

Ama yine onun sayesinde bambaşka bir insana dönmüştüm. Büyüdüm, duvar kenarlarına sinen, sessizliği kurtuluş gibi gören o küçük çocuk değilim. En çokta yalnız olmadığımı biliyorum, bu koca dünyada başıma gelecek en ufak bir kötülüğü benden çok düşünen biri olduğunu biliyorum. Ben perimin yanımda oluşuna,verdiği güvene inanıyorum. Bir ilk, ama sadece ona özel.

Hissettiğim şoku üzerimden attığım gibi ellerimizi ayırdım. Bankta öne doğru eğilip başımı perime çevirdim. Yüzümdeki sitemli ifadeyle konuşmaya başladım.

" Bari onu bana bıraksaydın be Peri'm !"

Şaşkın sesini duyunca tebessüm ettim.

" Nasıl yani?"

Bankta arkama yaslanıp kolumu omzuna attım. Tabi o sırada başına ufak darbeler atmış olsam da sonunda başarabilmiştim.

" Niye bu ilişki de her şeyi sen yapıyorsun?"

Ellerini dizime koydu. Küçücüktü. Yanımda bedeni de elleri de küçücük kalıyordu. Bayılıyordum bu hallerine. Ne kadar inkar etsem de perimin bizim için hep bir şeyler yapıyor olması beni fazlasıyla mutlu ediyordu.

" Ya çimen gözlüm sen ben miyiz biz? "

Yüzümdeki tebessüm büyüdü. " Değiliz demi?" dedim.

" Değiliz tabi, biriz biz sen ben yok aramızda"

Omzundaki kolumla onu iyice kendime çektim.

" Var ya ben seni çok seviyorum, öyle böyle değil yemin ederim. "

Kıkırdadı. Allah' ım ya.

" Ya Gökdeniz aklımı karıştırdın ne söyleyeceğimi unuttum bak!"

" Söyle gülüm"

Elini kalbimin üzerine koydu.

" Biliyorum her ne kadar eskisi gibi olmasanda buranda bir eksiklik var. Kardeşinin yokluğunu aşamadığını biliyorum çimen gözlüm. Ben senden habersiz düşündüm aslında, yani biz evlendiğimizde gülün velayetini alma şansımız var. "

Derin bir nefes aldı.

" Ben o gün gördüm Gül henüz orada neden olduğunun farkında değil. Seni de elbet öğrenecek. Ben istiyorum ki Gül o zorlukları yaşamak zorunda kalmasın. Bizimle büyüsün, yanımızda olsun. Yani tabi sen de benimle evlenmeyi istersen"

Mükafattı. Artık kesin emin olmuştum. Gülperi benim bu hayatta yaşadığım her zorluk için bana gönderilmiş paha bilmez bir hediyeydi. Allah'ın her şeyin karşılığı için sakladığı bana özel bir mucize gibi.

Ama her şeyin bir sınırı vardı. İyiliğinde. Evet bu Gül için muhteşem bir şey olabilirdi, ki aynı şekilde benim içinde öyle olurdu. Hem kardeşim hem de sevdiğim kadın sonsuza kadar yanımda olmuş olurdu. Ancak gülperi buna hazır mıydı? Bu kadar sorumluluğu onun üzerine yüklemeye hakkım var mıydı?

" Peri'm, benim güzel sevgilim çok güzel düşünmüşsün ama senin de bir hayatın var-"

" Yok, benim bir hayatım yok Gökdeniz. Benim hayatım sizsiniz. Varım yoğum sensin. Gül. Ben bir yabancıymışım gibi davranma. "

" Okulun var gülperi"

" Evlendikten sonra da olabilir."

"Ama-"

" Yok ama falan! Ben gülü o hayata mahkum edemem. Ben yaşadım Gökdeniz, o hayatın zorluklarını yalnızlığını ben çektim. Şimdi kardeşim dediğim kızın göz göre göre bunu yaşamasına izin veremem!"

Sinirlenmişti.

" Ha sen beni bahane ederek evlilikten kaçamayı falan düşünüyorsan unut onu! "

Tripli çıkan sesiyle neye uğradığımı şaşırdım. Ben onu mu demiştim şimdi?

" Peri'm onu kastetmemiştim "

" O zaman hiç konuşma, evleniyoruz. Hem de en kısa sürede. "

Canıma minnet, deli kız .

BÖLÜM SONU

Yavaş yavaş sonlara doğru geliyoruz. Geçenki bölümde aksaklıklar olmuş, saçma sapan cümleler ve yazım yanlışları vardı. Deli oldum,onu düzeltirken bu bölüm ortaya çıktı . Yazmışken de atayım dedim .

Umarım beğenmişsinizdir, oylarınızı ve görüşlerinizi eksik etmeyin lütfen 🙏