KÖRDÜĞÜM SEVGİ

11.Bölüm

Merhabalar, yeni bölüm ile karşınızdayım. Biraz geçiş bölümü gibi oldu o yüzden tuhaf gelebilir.

İyi okumalar.

Gülperi

Bana seni anlatsana? Sevdiğim adamdan bunu duymak nedenini anlamadığım şekilde beni duygulandırmıştı. Bizim tanışmamız çok hızlı olmuştu, yani en azından onun için. Çok kısa bir sürede tanımıştı beni. Ama yine de her şeye rağmen içini bildiği gülperiyi sevmişti. Sadece kalben bir sevgiydi.

Başım göğsünde gülümseyerek anlatmaya başladım beni ona. Saçlarımdan bahsettim kumral dedim. Sonra gamzelerimden bahsettim gözlerime gelince başımın altındaki kalbi hızlandı. Uzun uzun anlattırdı bana gözlerimi. Tam tonunu, büyüklüğünü kirpiklerimi hepsini. Sonra kısıkça " renkleri bilmiyorum ama gökyüzü maviyse çok güzel bir renktir değil mi? " dedi.

O ana kadar Gülen yüzüm soldu. Sessiz göz yaşlarım dökülürken sessizce başımı salladım. Boğazımda oluşan yumru konuşmama izin vermezdi. Güzel Gökdeniz'im dedim mavi çok güzel. Tıpkı senin gibi. Elimle elini sıkıca tutarken fısıldadım" seni çok seviyorum "

Elimi sıkarken " senin de sevgin olmasa bu ruhum nasıl yaşardı bilmiyorum Peri'm " dedi.

Yüzümde buruk bir gülümseme oldu. Sevgisizlikle sınan insanı nerde görsem tanırdım. Sevgisizlik insanı ruhuyla yakınlaştırırdı. Asıl dünyanın bedende, mantıkta değil de ruhta olduğunu öğretirdi. Bizim kimselerin bilmediği bir dünyamız vardı. Sevgisizliğin ittiği küskün bir dünya.

O dünyadan Gökdeniz sayesinde çıkmıştım. Her şeyle barışmıştım. Affetttim, yaşamımda belirsizlik olsun istemedim. Geride bıraktım hepsini. Gökdeniz'le yepyeni bir dünyaya başladım. Tıpkı onun gibi umut dolu bir dünyaya.

" Kalbim senin. Ruhum senin çimen gözlüm. "

Yüzündeki gülümsemeyle " kalbin benim" dedi. Ardından kollarıyla beni sıkıca sardı. Başını saçlarıma yasaklayıp derin bir nefes çekti.

-" Çok başkasın be gülüm. Hani böyle tüm ruhuma işlemiş gibisin. Yada hayır sanki hep benimleymişsin gibi"

" Hep seninleyim çimen gözlüm"

Saçlarıma değen ıslaklıkla iç çektim. İkimizinde geçmişi fazlasıyla yorsana şimdilerde bınu atlatmaya çalışıyorduk. O yüzden hüzünlere izin vermek istemiyordum. Elimle gözyaşımı silip yaşlandığımda göğsünden kalktım. Sesimi olabildiğince düzeltip konuşmaya başladım.

"- çimen gözlüm hadi biraz gezelim" dedim mutlulukla.

Onunla bu bank dışında da anılar biriktirmek istiyordum. Bir ömre sığıcak anılar, olur da bir gün yanında olamazsam bakıp bakıp avunacağım anılar.
Yüzünde bir gülümseme belirdi, banktan yavaşça kalkıp beni de kaldırdı.

-" hadi gidelim Peri'm masalımıza yeni sahneler lazım değil mi?"

"Gidelim Gökdeniz'im "

Tüm gün el ele gezilmedik yer içine girip dolaşmadığımız dükkan bırakmadık. Kütüphaneye gittik, en tenha köşeye gidip Gökdeniz'e kitap okudum. O dinledi. Yüzündeki ifadeden anladığım kadarıyla tüm gün en mutlu olduğu an benimmona bir şeyler okuduğum andı. Özdemir asaf okudum, ona söyleyemediklerini Özdemir asafın dizlerinde bulsun istedim. Buldu da.

Biraz daha dolaştıktan sonra ben yetimhaneye o ise eve gitmek üzere ayrıldık. Gökdeniz'in ısrarı işe yarın onun evinde buluşmaya karar vermiştik. İçimde tuhaf bir heyecan vardı. Onun evine gidebilmek garip hissettiriyordu. Gerçi kalbine girdiğin birimin evine girmek çok anormal değildi. Ama yinede heyecan vardı işte. Yatağa iyice yerleşip uyumak içim gözlerimi kapattım.

Çimen gözlüm hep seninleyim, hem de bütün ömrüm boyunca. Seni çok seviyorum

BÖLÜM SONU