16 Mayıs 2022
Genç oğlan uçurumun kenarına yaklaşıp yere oturdu ve ayaklarını sallandırdı denize doğru. Bazen kendini neden buradan aşağı bırakmadığını sorgulardı.
Sahi ya, neden bu denize vermiyordu kendini? Onu da aldığı gibi alsaydı ya bu deniz kendisini de.
Aklından çıkardı bunu, ne olursa olsun doyasıya yaşamalıydı. Onun yapamadıkları için, yaşayamadığı, tadamadığı her şey için onun yerine yaşamalıydı.
Gülümsedi, bir yandan gözleri dolarken. Her şeyin bittiği günün dördüncü yıl dönümündeydi.
Hatırladı. Çenesi kasıldı, avucunu sıktı.
Tutamadı göz yaşlarını, ağladı. Göz yaşlarını karşısındaki uçsuz bucaksız mavi mezarlığa akıttı. Elindeki bir demet papatyayı denize fırlattı. Papatyaların suda dağıldığı gibi dağılıyordu kendisi de.
Yokluğuna dayanacak gücü kalmadığında ne yapacaktı bilmiyordu ama gittikçe zorlanıyor, gittikçe bitiyordu.
16 mayıs 2019 diye geçirdi aklından, her şeyin darmadağın olduğu gün.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
cemetery of oceans
Fanfiction"Arkanda bıraktığın kokunla yetinemiyorum sevgilim." Lalisa Manoban Üniversite son sınıf öğrencisiyken bahar şenliğinde yaşanan kaza sonucu hayatını kaybeder.
