cemetery of oceans

201218 | first sensual contacts

20 Aralık 2018

+2186375535
selaam
Lisa ben

siz
selamm

Lisa
Jungkook ben çizimi yaptım
müsait misin bu gün
vücut ölçülerini almam gerek

siz
evet müsaitim
nerede yapacaksın

Lisa
bana gelebilir misin?
nerdesin sen şu an
okulda mısın??
bu gün hiç görmedim seni
Caffe Nero'da fln yoktun
gözlerim modelimi
aradı gün boyu 🤭

siz
okuldaydım full
ama ders iptal olunca kampüsün bahçesindeydim
hâlâ okuldayım işin var mı senin
abimin arabası bende 💪

Lisa
çıkacağım şimdi
birlikte gidelim mi o zaman?

siz
olurr
otoparkta bekliyorum

Lisa
wow çok heyecanlı
Jeon Jungkook hem modelim
hem de özel şöforüm

siz
ODNFINEĞEMFORM
görüldü

-

Ne kadar bekletmemek için bahçeden otoparka koştura koştura geldiysem de o ışınlanmış gibi benden önce oradaydı. Güya bekleyen ben olacaktım. "Bekletim mi?"

Giydiği şişme mont ve soğuktan kızarmış burnuyla çok tatlı duruyordu. Elleri cebindeydi, demek elleri de üşümüştü.

Yutkundum, bir an onu öpmek istediğim geldi aklıma.

Başımı iki yana salladım. Bana neler oluyordu?

Omuzlarını silkti. "Yo, çok değil. Sana yazarken zaten bir yandan da kapıya yürüyordum." Mahçupça gülümsedim ona. "Sana mesajda bekliyorum dedim ama bekleyen sen olmuşsun, kusura bakma."

Cebimden anahtarı çıkarıp arabayı açınca öbür taraftan dolanıp ön yolcu koltuğuna geçti. Ben de bindiğimde bana dönüp gülümsedi. "Ya saçmalama, beklediğim fln yok." İlk işi çantasını arka koltuğa bırakıp boynuna sarmaladığı atkısını çıkarmasıydı hırsla, hem üşüyor hem kat kat olmaktan daralıyordu anlaşılan. "Üşümüş görünüyorsun."

"Hava soğuk, beklemedim. Ayrıca ben çok üşür ve çabuk hastalanırım, küçüklüğümden beri böyleyim." Ellerindeki eldivenleri çıkardı, montunun önünü de açtıktan sonra kemerini bağladı. O yapınca anca gelmişti benim de aklıma kemer. Arabayı çalıştırıp yola çıktım bir an önce. "Ne giydin bu gün?" Sorduğuyla duraksamış, kaşlarımı çatmıştım. "Sweatshirt - pantolon, seninkini sormalı mıyım?"

"Ah be!" dedi tekrar gözlerini yola çıkarırken. "Sweatshirtler kalın oluyor, tam ölçüleri almak zor olacak."

"Daha önceden haberim olsaydı ona göre giyinirdim."

"Okulda bitirdim çizimi, yoksa haber verirdim. Neyse problem değil, yaparız bir şekilde."

Dikkatimi yola vermeye çalışıyordum ama parmaklarıyla oynadığını bilecek kadar istemsiz bir şekilde - ne kadar çaktırmamaya çalışsam da- onu incelemiştim. Yanımda oluşu afallamama sebep oluyordu. Her hareketi devrelerimi yakıyordu. Otokontrolümü sağlayamamaktan korkuyor, ya benden rahatsız olursa diye endişeleniyordum.