𝐂𝐫𝐮𝐬𝐡 𝐎𝐧 𝐇𝐚𝐭𝐞 - BakuDeku

Bu Biraz 'Sert' Oldu Sanki

•••
İzuku

Telefonumun ekranı aydınlandığında hızla öne atıldım ve gelen bildirime baktım. Kahretsin ki mesaj sınıf grubundandı. "Üff.."

Nerede bu çocuk allasen?

Aradan birkaç gün geçmişti ve onu en son oyun salonunda görmüştüm. Okula bile gelmemişti amk. E hadi bunları geçtim.. neden mesajlara bakmıyordu?

Tabi bana sinirli olması çok muhtemeldi. Sonuçta bir aydır benim için uğraşmıştı ve dün daha fazla yardımına ihtiyacım olmadığını duyunca kırılmış dahi olabilirdi.

Yok la.

Kacchan'ın benden kurtulduğu için kırılmış olacağına inanmam mümkün değil. Sadece kızmıştır o şerefsiz sarışın. Ayrıca anlaşmamızdan bu yana hiç onu dinlememezlik yapmamıştım. Şaşırmış ve gururu incinmiş de olabilir.

Ama haksız mıyım ya?

O günki davranışları hiç de göz yumulacak gibi değildi. Resmen çocuğu insan içinde rezil etmeye çalışmıştı. Onunla konuşmasaydım gece boyu devam bile edebilirdi.

Fakat yine de..

Neden böyle hissediyorum?

Haklı olduğumu bildiğim halde özür dilemek, gönlünü almak istiyorum. Ve anlaşmamız bitmiş olsa bile onunla takılmaya devam etmek-

Hayır.

Kacchan bunu istemez. O başından beridir benden hep nefret etti zaten.. Milyon kez arkadaş olmadığımızı ve olamayacağımızı söyleyip durdu. Şuan anlaşmamız bitti diye göbek atıyor dahi olabilir.

Koltuğuma hafifçe sinirken titrek bir nefes aldım. Bu durum neden beni bu kadar üzüyor?

"İzuku!"

Hızla düşüncelerimden sıyrıldım ve koridora doğru seslendim. "Efendim anne?!!"

"Buraya gel bakayım!"

"Of.."

"Hayırsız! Anneye oflanır mı?"

"Tamam ya tamam.. geliyorum."

Sandalyemden kalktım ve civcivli terliklerimi giyip mutfağa ilerledim. İlk karşılaştığım lezzetli yemeklerin kokusu oldu. Annemde yere sofra sermiş, börek açıyordu. "Vay vay vay.. Inko hanım döktürüyorsunuz."

"Mitsuki'yle Masaru gelecek akşama. Tabiki döktüreceğim."

Gözlerim anında açıldı. Sesimi hafif yükseltip beklentiyle sordum. "Kacchan! Peki ya Kacchan gelecek mi?"

Annemin dudakları hafif kıvrılırken bana imayla baktı. "Neden sordun?"

Hızla boğazımı temizledim ve düz bir sesle karşılık verdim. "Neden olacak? O gelecekse kendimi odaya kitleyeceğim de ondan!"

"Hm.. tabi öyle diyorsan," diyerek kıs kıs gülmeye başladı annem. Kaşlarımı çattım. "Şöyle imalı imalı gülmeyi keser misin? Hem soruma da cevap vermedin. Gelecek mi, gelmeyecek mi?"