Bir Şey Değil, Çok Şey Değişti

951 134 107
                                    


•••

Mitsuki ve Inko

"Beceriksiz," dedi Mitsuki sinirle. Ardından dürbününü indirip yanındaki arkadaşına baktı. "Ben gerçekten hiç iyi yetiştirememişim Katsuki'yi! Baksana şuna, Inko. Adam dediğin yavuklusunu çeker alır başkalarının elinden.. ama Katsuki'ye kalsa ohoooo!! Anca put gibi dikiliyor. Babası da aynıydı. Ben ilk adımı atmasam öyle avanak avanak süzülmeye devam ederdi."

Inko dudaklarını birbirine bastırdı. Endişeli ve tereddüt ediyor gibi gözüküyordu. "Şey.. Mitsuki.. sence de bu işe fazla burnumuzu soktuğumuzu düşünmüyor musun? Yani her ne kadar birlikte olmaları gerektiğini düşünsek de.. bu onların özel hayatı. Duygularını zorla değiştiremeyiz ya?"

"Neyden bahsediyorsun kız?" Dedi Mitsuki yüzünü ekşitip. "Duygularını zorla değiştirmeye çalışmıyoruz ki! Aptallıkları yüzünden fark edemedikleri duygularını 'zorla' fark ettirmeye çalışıyoruz. Arada büyük bir fark var."

"Ama Mitsuki," dedi Inko çekinerek. "Gerçekten birbirlerini sevdiklerine emin miyiz ki? Ne kadar uğraşsak bile şimdiye dek hiç başarılı olamadık. Şimdiden sonra ne değişecek? Ya planladığın bu girişim her şeyi daha kötü hale getirirse? Ya istemeden ikisini sonsuza dek birbirinden uzaklaştırırsak..?"

"Kız ağzından yel alsın," dedi Mitsuki sinirle. "O nasıl laf? Onların kaderi birlikte yazılmışken nasıl sonsuza dek ayrı kalacaklarmış? Tövbe tövbe.. düşünmesi bile tüylerimi diken diken etti. Neyse. Teneffüse az kaldı. Ben pozisyonumu alıyorum."

"Ay tamam.. dikkatli ol."

"Tamam." Ardından arkasını dönüp içeri girmeden önce Inko'ya seslendi. "Sende diğerlerine gözükmemeye çalış. Aman ha! Burada olduğumuzu anlarlarsa biteriz."

"Tamam tamam.. git hadi!!"

"Gidiyorum."

Inko, kapüşonunu kapatıp gözden kaybolan arkadaşına baktı. Sonra kendi de arkaya, bankların oraya geçti. Fazlasıyla heyecanlıydı.. fakat içini kemiren bir duygu da yok değildi. Yaptıklarının doğru olmadığını çok iyi bildiğindendi sanırım.

Ama söz konusu olan çocuklarının geleceğiydi.

Elbette riskli tarafları olsa bile.. çok güzel bir gelecek de vaat ediyordu.

Bu sırada Mitsuki sessiz adımlarla ilerlemeye devam ediyordu. Koridordan geçenler ona şüpheli bakışlar atsa bile durmamıştı. Hafifçe hızlanıp köşeyi döndü. Ardından karşıdaki kapıya baktı. 1A Erkek Soyunma Odası.

"Bingo!"

Adımlarını hızlandırıp hızla odaya girdi. İçeride kimsenin olmadığını bildiği halde etrafı kolaçan etmeyi ihmal etmedi. Güvenli olduğunu gördüğünde ise çabucak içeri süzüldü.

"Bir bakalım.. Katsuki Bakugou.. Katsukiii.. Bakugou!! Ah! İşte orada."

Aradığı dolabı bulduğunda yüzünde kocaman bir sırıtış oluştu. Ardından büyük bir keyifle dolaba yaklaştı. Teneffüse yaklaşık beş altı dakika kalmıştı. Acele etse iyi olacaktı. O yüzden hızla sırt çantasını aldı ve fermuarı açarken mırıldandı.

"Buradan gerisi Allahü tealaya emanet. Hadi hayırlısı!"


•••
Katsuki

𝐂𝐫𝐮𝐬𝐡 𝐎𝐧 𝐇𝐚𝐭𝐞 - BakuDekuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin