Kendi Duygularına Sadık Kal

983 129 176
                                    



•••
İzuku

Gerçekten..

Ne desem bilemiyorum.

Ama neyse ki Mitsuki teyze biliyor.

"Yani sen diyorsun ki.. Katsuki sonunda sana senin ondan hoşlanıp hoşlanmadığını sordu.. VE SEN DE 'HAYIR' MI DEDİN?!"

Korkuyla koltukta geriye sinip üzerime yürüyen ve tam anlamıyla seri katillere benzeyen Mitsuki teyzeye baktım. "O-o kadar basit değil, tamam mı? Yedi ay boyunca bir başkasına aşık olunca insan duygularından emin olamıyor. Hatta hâlâ bile ne hissettiğimi çözebilmiş değili-"

"ÇOCUK SEN BENİ DELİRTECEK MİSİN? BEN KAÇ YILDIR BUNA UĞRAŞIYORUM HABERİN VAR MI?!"

"Mitsuki!" Dedi annem çekinerek araya girerken. Bir elini Mitsuki teyzenin omzuna koymuştu. "Böyle davranmaya devam edersen mal oğlumu korkutup kaçıracaksın."

Kaşlarımı kaldırdım. "Mal oğlum mu?"

"Değil misin, İzuku?" Dedi annem aniden tavır değiştirip sinirle gözlerini kısarken. Bakışlarımdan anladığım kadarıyla içinden sabır çekiyor olmalıydı. "Hislerini sorgulamak için yedi yaşında bir çocukla konuşmayı mı bekledin bunca zaman!!"

"Ne bileyim ya.." Diye karşılık verdim sitem ederce. "Demek ki anlayabilmem için tetiklenmem lazımmış."

Mitsuki teyze nefesini üfleyip elini alnına götürdü ve şakaklarını ovalamaya başkadı. "Katsuki o soruyu sormadan önce tetiklenseydin bari.. huff.. gerçekten kanser oldum burada. Siz iki aptal yüzünden.."

"Aptal mı-"

"Fakat yine de," diyerek devam ederken gözleri heyecanla parlamıştı Mitsuki teyzenin. "İkinizden biri nihayet duygularının farkına varabildi! Bu da bir şeydir!!"

"Iı.. şey.. ikinizden biri derken-"

Mitsuki teyze elini kaldırıp beni susturdu. "Şimdi.. ne yapacağımızı iyice düşünmemiz gerekiyor, İzuku. Oldukça kritik bir noktadayız. İlerideki hamlemiz her şeyi belirleyecek."

Baygınca gözlerimi kıstım. "Sanki savaş planlıyoruz amına- AH! ANNE! Niye vuruyorsun ya!?"

"Küfretme dememiş miydim ben sana ha, cin biberi seni!"

"Cin deme korkuyoru-"

"İzuku!" Mitsuki teyze bana seslendiğinde korkuyla sıçradım. Ardından elimi göğsüme götürüp soluklanırken mırıldandım. "Ani tepkiler vermeseniz olmaz mı..?"

"O küçük ağzını kapa da dinle," dedi Mitsuki teyze ve masanın etrafında yürümeye başlarken elini çenesine koydu. Gerçekten şuan savaş planı yapmakta olan komutanlara benziyordu.

Ve bu cidden.. ürkütücüydü.

"Durumu hemen toparlamamız gerekiyor. Geç olmadan.. hayır! Yarın okulda konuş onunla. 'Dün hislerimden emin olamamıştım 'Kacchann'! Yakışıklılığının ve çekiciliğin aklımı karıştırdııı! Ne düşünmem gerektiğini anlayamadımm! Fakat eve geçtikten sonra anladım ki senden hoşlanıyormuşumm!! Hatta sana aşık bile olabilirim!! O annene çekmiş güzel saçlarını ve hatta Masaru amcadan aldığın o mıymıntı surat ifadelerini bile çok seviyorum! Seni bir türlü aklımdan çıkaramıyorum!! Her gece seni düşünüyorum!! Lütfen evlenelim Kacchann!!"

Durdum.

Ardından dehşet, şaşkınlık, şok, iğreti ve kokuyla yüzümü buruşturdum. "GAAAAHHH! MİTSUKİ TEYZE NE YAPIYORSUN YA!! BU BENİM TAKLİDİM Mİ??"

𝐂𝐫𝐮𝐬𝐡 𝐎𝐧 𝐇𝐚𝐭𝐞 - BakuDekuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin