THE BEAST ONLY LOVE

CHAPTER 36

Nagising ako na may mabigat na brasong nakayakap sakin. Nakita ko agad si Hades na nasa tabi ko habang yakap-yakap ako. Nasa kama na kami ngayon.

Nakatingin ako sa mukha niya ay hindi ko mapigilang maiyak dahil naalala ko naman ang nangyari kagabi. This man just destroy my strong walls, I let my emotion control me.

Dahan-dahan kong kinalas ang yakap niya at umalis sa kama. I took my phone and texted, Angela na sunduin ako. I kissed his forehead, and promise to come back.

Kailangan kong umuwi muna, the organization needs me. Esabella in trusted me to lead them, now that she's missing, I have to lead. I sighed.

Walang ingay akong lumabas sa kwarto at pumunta muna sa kwarto ng mga bata at bigyan sila ng tig-iisang halik sa noo.

Babalik ako.

Lumabas ako at nakita agad ang itim na van kung saan si Angela at Tanya. Kasama na doon si Kio at ang mga grupo niya.

Binuksan nila ang pinto kaya agad akong pumasok. Lahat ay seryoso at lahat ay walang imik.

Nakarating kami sa airport ay 5am na. I hope Hades is still asleep.

Nakarating kami sa Europe ay tanghali na, kahit may jet lag ay dumertso kami sa headquarter kung saan nandon na ang lahat. Pag sinabi kong lahat. Sabi ko lahat. Boss ko. Boss ni Angela na naghahandle sa londo org. Japan org, kasama si Yucci, at iba pa.

"Acunitom." My boss welcome with a open arms. Ngumiti naman ako at lumapit sa kanya, at sinapak siya. Anong akala niya, mapapatawad ko siya sa pagbinta niya sakin? Gago!

Agad naman siyang pinalibutan ng mga tauhan niya para protektahan sakin. Dumating rin si Marcus at tinapik ang balikat ko kaya siniko ko siya sa tiyan. Napadaing ito at lumayo sakin.

Pumasok kami sa isang malaking meeting room kung saan lahat ng boss at kami lang ang pwede pumasok.

Katabi ko si Elder na seryoso ang mukha at Angela na nasa laptop nakatingin. She's busy searching for Esabella. Tabi naman niya si Yucci at Tanya.

"Why did she left?" Tanong ng boss ni Angela.

"I don't know." Napairap naman agad ako sa sagot ni Elder. Hindi ko alam pero naiinis talaga ako ngayon.

"Hindi mo alam, diba iisang bahay lang kayo? Ginago mo ba kami?"

"Acunitom." My boss warned. But I don't care.

"Nasa Russia siya ngayon." Balita ni Angela. Napatayo naman agad kami.

"What? English please." Napairap si Angela at sinabi sa kanila na nasa Russia ngayon si Esabella.

"We have a lot of anemy in Russia." Sabi ng boss ni Yucci.

Ngayon ko lang napansin may asawa ba ang mga boss namin? Kung wala edi sayang, hindi ako malandi pero ang g-gwapo naman nila, kahit mukhang 40's na sila o 50's mukha parin silang model ang ganda ng katawan nila. Ang swerte naman ng mga asawa nila. Wala lang share ko lang.

"I don't care. Send the best team with us. Will bring her back." Pagmamatigas ko.

"How do you think she got that far?" Tinaasan ako ng kilay ng babaeng mukhang tauhan ng boss ni Yucci.

"Our Belladonna is not stupid." Malamig na sagot ni Yucci.

"I didn't said that. Russia enemy might already know that she's gone and she's in Russia, she might be dead by now or chase or worts."

"My knife might fly and kill you too." malamig na sagot ni Yucci.

"Don't worry dear. She she's not stupid as you." Singit ni Angela na nasa cross arm habang nakahilig sa upuan, hinihintay na lang namin malaman kung saan ang location niya.

"How do you think she got out of the country without us noticing it?" Tinaasan niya ng kilay ang babae. "Someone is helping her. Or Russia enemy helping her."

"That's impossible, Russia will never be our allies." Angela just shrugged dahil hindi rin naman siya sigurado kong tinu-tulongan ba talaga ng Britax Russia organization ang tagapagmana namin.

Nang nalaman namin ang insaktong lokasyon ni Esabella ay nagpahinga muna kami. Kinabukasan ay lumipad kamin, kasama ang grupo, grupo ni Kio, tauhan ng mga boss namin sa Russia.

Alam naming malalaman agad ng kalaban namin na nandito kami, kaya pinaghandaan na namin ito.

Tumira muna kami sa isang bahay ng boss ni Tanya may bahay kasi siya dito dahil, we are lack of sleep, susuka narin ako at nahihilo. Siguro pagod ako dahil nahihirapan kaming nahapin si Esabella.

After two days pumunta kami sa maliit na bahay kung saan nagtatago si Esabella but we saw nothing. Napasandal ako sa pader habang hilot-hilot ang ulo dahil sa pagod.

Sinipa ni Tanya ang plastic chair dahil sa inis. Paano niya nalaman napupunta kami? Claire? Pero gusto nga ni Claire na iuwi si Esabella sa Europe kaya hindi siya ang tumutulong kay Esabella.

"How the hell she found out that we located her." Galit na saab ni Angela.

"Maybe your right, Brugmansia." The girl that in Kio's group said. Tinaasan siya ng kilay ni Angela para sabihin kong ano ang ibig niyang sabihin. She looked nervous.

"Maybe, britax organization are really helping her."

"So what do you want us to do? Puntahan ang lunga nila at takotin sila na wag tulongan si Esabella?" Sabi ng lalaking hindi ko kilala. Pinoy siya kaya sure akong tauhan siya ng boss ni Tanya.

"Wag kang tanga. Wala tayong ebidensya. Kung susugod tayo doon para narin tayong nasisimula ng gulo." Singhal ko. Natahimik naman sila.

"What should we do now?" Tanong ng kung sinong babae. Tauhan ng boss ni Angela.

"Isn't obvious? Esabella doesn't want to be found. Give her time, I'll keep my track on her. Tell your bosses that we're giving her time." Seryosong saab ni Tanya. Some disagree.

Hinila naman agad ni Angela si Tanya para makausap ito. Lumapit sila sakin at ganon din si Yucci.

"Wala ba kayong alam bakit siya umalis?" Naaalalang tanong ni Angela. Umiling kami ng sabay.

"Diba may kapatid ang mommy ni Esabella, so, may mga pinsan siya. Angela search it. We don't know baka sila ang tumutulong kay Esabella."

"We all know thay Esabella is still dealing with her past. She's broken." Tama si Tanya. After what happened to Esabella minsan napapansin kong tulala siya, at tumutulo ang luha niya.

After she encounter being kidnapped, almost assault, and cheated. We know how broken she was deep inside.

We decided to leave and give Esabella time, peace of mind. Maraming hindi sumangayon sa desisyon namin. Sabi ko ay hahanapin parin namin siya, hindi kami titigil pero hindi kami lalapit. We're giving her space she wanted.

"Sania, okay ka lang?" Nilapitan ako ni Kio at tinapik ang braso ko. He tilted his head para makita ang mukha ko.

"Namumutla ka." Napahinto naman agad ang lahat ng narinig ang sinabi ni Kio. Kinuha ni Yucci ang plastic chair at pinaupo ako.

"Nahihilo lang ako."

Kulang kami lahat sa tulog, kakahanap kay Esabella. Minsan nakakalimutan na naming kumain. Sanay na kami doon, ngayon lang talaga ako nagka-ganito.

"Keep searching." Utos ko.

"Umalis na tayo." Dugtong ko. Tumango naman sila at inakay ako ni Kio papasok sa van. Nakita kong seryosong nakatingin si Angela sakin na para bang sinusuri niya ako.

"Bakit?" Umiling siya at umiwas ng tingin.

Isang linggo na ang nakalipas ng umalis ako ng walang paalam. Kamusta na kaya sila? Kumain naba ang ang bata? Nasa trabaho ba siya? Bumalik naba sila sa isla? Galit ba siya sakin? Mahal parin ba niya ako?

Ang daming katanungan ang pumapasok sa isip ko pero isang tanong ang kinakatakutan ko. Tanggap niya ba ako?