ŞAH VE TAHT +18

31. "Şeytan'ın yenilgisi."

İyi bayramlar 🍓

Sessiz ve bir o kadar hayalet olan sevgili okuyucularım.. bu bölüm çok uzuyordu ve baktım 10k'ya doğru gidiyorum ve yazılacak daha 8k'lık olay var, iki parta ayırdım. Ama bu bölüm baya şeylerin sizin açınızdan da açıklığa kavuşacak çok şeyin olduğuna inanıyorum. 9.1k'lık bölüm ellerinizden öper....

Olayları yakalayın? İlerde kaos olduğunda bu nerden geldi demeyin :)

Sizi seviyorum 💋

++ Biraz olsun yazmış olduğum, saatlerimi harcamış olduğum bu kurgum için vote ve yorum sınırı bırakıyorum.. 

++VOTE:50

++YORUM:100

Öyleyse pamuk eller cepten çıksın. Çünkü bölüme büyü yaptım. Yapmayan ihanet uğruyormuş ❤️‍🩹😳

3.1

•

"Şeytan'ın yenilgisi."

•

"Bensiz yaşayacağınız evinize hoş geldiniz bay Sazawar."

Kuralların zayıflığının baş gösterdi kara bir andı bu. Her ikisi içinde durum böyleyken, Ava ağzından çıkan söze sahip çıkmak istercesine onun gözlerinin resmettiği alandan sıyrılmaya çalışarak adımlarını yana doğru çevirdi. Victor onun bu hamlesini görerek sol kolunun bileklerinden kavrayarak kendisine doğru çekti. Beklenmedik olan bu sözlerinden ötürü üzerindeki şaşkınlığını atamayacak kadar yüzünün ifadesi başı boş kalmıştı.

"Bu ne demekti şimdi?"

Ava'nın kırgın gülümseyişi git gide büyüyordu. Aşkından öylesine emin duran adamın şaşkınlığı daha çok acıtıyordu canını. Aslında yanılmayacaktı Victor, eğer onu biraz olsun sınırları dışına atmak için kendisini yem olarak önüne atmış olmasaydı. O kadın ile olan görüntülerinin sızdırılmasına izin vermeseydi. Bu politik duruşu zaten yapacaktı. Ama bu kadar erken değil.

Fakat ilk defa Victor için bazı tahmin edilebilir şeyler bozguna uğruyordu. Ava ona açık ettiği duygularının sınırlarını netçe çekiyordu.

"Bir karar verin demiştin, verdim işte." Dedi Ava. Gözleri kendi söyledikleri ile kararlılık kazanıyor ve dumura uğramak isteyen omuzları kendinden emin bir şekilde bir duruş kazanıyordu. "Sizde verilen karara saygı duyacak kadar cesur bir adam olun artık."

Bu son sözler Victor'un gururuna ve kendi ağzından çıkmış sözlerin bir esiri hâle getirirken, çenesi kasıldı. Aynı şekilde Ava'yı tutan elleri de öyle.

Tek kaşı kavislenecek bir biçimde havaya kalktı. Esmer tenini taşıyan keskin gözleri sertçe karşısında duran küçüğüne bakarken, onu bırakmak istememesine rağmen bunu yapma zorunluluğu ile yük binmiş bedenini onun teninden çekmedi. Öfke vardı içinde. Kendisine duyduğu o hiddetli öfke. Karşısında gördüğü kişiye duyduğu zaaflık ve zayıflığına duyduğu, güttüğü kini vardı.

"Peki," dedi sertçe Victor. "Git öyleyse. Durma, hemen git." Diye devam etti sözlerine ve sanki sinirlendikçe sesindeki o gitme diyen yalvarışı o içindeki adam duyuyordu. Karşısındaki kadın değil. "Yoksa seni tam şu anda kendi ellerimle bu sensiz yaşayacağım eve bir daha gün yüzü görmeyecek şekilde hapsederim."