ŞAH VE TAHT +18

38. Sazawar kardeşliği ve av gecesi.

Selam, elimde daha 7 bölüm var. Ama okuyanların gösterdiği ilgisizlikten dolayı paylaşasım gelmiyor... dilerim bu bölümde aynı hüsrana uğramam. Çünkü bu platformu bırakmayı düşünüyorum.

İyi okumalar.

3.8

•

"Sazawar kardeşliği ve av gecesi."

•

Duoma Milano'ya gelmiştiler.

Katedralin tepesinde 108,5 metre yüksekliğinde som altından olma Modonnia heykelinin 4 metre yüksekliğinin altında ufka veda etmek için uzağa dalmış güneşin ışıkları, mimarisi ile gözü dolduruyor ve gerçekten de en tepede olan insanların normal insanların bir müze edasıyla gezip dolaştığı bu yerde, Ava sadece Victor'un koluna girerek buraya asansörle öylece çıkıp geldiğine inanamıyordu. Bir gölge gibi etraflarında bazen alenen ve bazen de sivil olarak gezen korumaları binanın en aşağısında kalmıştı. Burası her şeyden önce dünyanın sayılı önemli kiliselerinden biriydi ve şeytana biat eden bu azınlığın burada ibadet etmediğini varsaymazsak ne yaptığını anlamaya çalışıyordu Ava.

Katedralin dışında yer alan canavar figürlerine bakarak ilerledi Ava.

Her şeyin onu bu kadar gergin kılmasından nefret etti. Bir an için keşke evde kalsaydım diyecek oldu. Lakin yanındaki adam o kadar normal ve o her yerde profesyonel şekilde duruyorken, ona ayak durmaya çalışarak sırtını dikleştirdi. Düşünceleri onun ince boynuna ağırlık bindiriyordu ve Victor ile baş başa oldukları dışında sürekli stres yaşıyordu.

"Gergin olma," dedi Victor ona göz ucuyla bakarken. Küçüğünün soğuk elleri ve gerginliğini belli eden meraklı gözlerinin sürekli savuşturuyor olmasından anlıyordu. "Sadece gerek olmadıkça konuşmamaya çalış, başını kaldırmamaya özen göster, göz kontrastı kurmak bazen tehdit unsuru olarak algılanır ve kendini garip hissettiğinde de bana bakmamaya çalış." Victor ricalarını üst üste sıralarken, Ava birbirine kilitlediği çenesini sıkmaya devam ediyordu. "Senden bir şey istediğimde veya ben bir şey yaptığımda buna müdahil olma ve bekle, seni ve bizi tehlikeye atacak bir şey yapmam. Seni her daim sen beni görmesen de izliyor olacağım."

Kafası karışmış ve birazda kızmış görünen küçüğünün bileklerini okşadı sakince. "Çünkü seni tanımak isteyecek. Mümkün olduğunca dürüst olmaya gayret göster. Yalanları yakalama konusunda çok iyidir. Yalan söylediğini düşünürse aramızdaki ilişkiyi onaylamaz ve bu hiç iyi olmaz. Beni anlıyorsun değil mi? Bu görüşme ikimiz adına çok önemli." Diyerek uyarısını bitirdiğinde küçüğüne bakıyordu. Onaylanmak için.

Ava kafasını kaldırdı. "Her şeye tamam ama sana bakmayı durduramam ben," dedi, elbette tek takıldığı bu nokta değildi. Sadece Victor'un söylediği şeyleri irdelemeyi bırakmıştı. Bir şey istiyorsa mutlaka altında kendisini haklı çıkaracak bir sebebi olduğunu biliyordu artık. Ve sanki fırsatı olmayacakmış gibi Victor'u gözlerinin içine bakarak keskince ezip biçiyordu. Gittikçe hayatının tuhaf yanlarını göstermeye çalıştığı için, çalıştıkça bu streste alışmaya başladığı için çok kızıyordu.

Oysa Victor onun takıldığı noktayı tatlı bulmuş olacak ki, bir çocuğa şeker ikram edercesine konuşuyordu. "Sen yine de bana bakmamaya çalış olur mu?"