YARALI MİNİK KUŞ

Vanessa

Değerli oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum..
Seviliyorsunuz..
Keyifli okumalar dilerim..

-----------------------------
07.07.1997 / Pazartesi
Şikago / USA

Vernon çok gergindi, çünkü Tony sürekli para istiyordu ve genç adam artık ona para kaptırmak istemiyordu. Evet parası vardı ama artık o adama parasını yedirmek istemiyordu. Buna bir çözüm bulmak istiyordu ama Tony onu tehtit ediyor, yıllar önce yaptığı şeyi herkese özellikle de polise ispiyonlayacağını söylüyordu.

Vernon bir ikilimdeydi, Tony' yi öldürtemezdi, çok dikkat çekerdi, ona öyle bir şey yaptırmalıydı ki bir taşla iki kuş vurmalıydı. Oturduğu yerde düşünmeye başladı, elindede viskisi durmadan içiyordu. Evet aklına bir şeyler geliyordu ama emin olamıyordu. Çalışma odasının dışından gelen sesler ile kaşlarını çattı.

Kailey ve Arianna gülüşerek bir şeyler konuşuyorlardı ve Vernon küçük kızın mutlu çıkan sesine dayanamıyordu. Sinirle dişlerini sıktı ve elindeki viskiyi tek dikişte içip yerinden kalktı, evet kararını vermişti ve artık geri dönüş yoktu. Hemen masanın üzerindeki telefonun ahizesini kaldırdı ve numaraları tuşlayıp kulağına götürdü.

O sırada kızını yukarıya yollayan genç kadın ise kocasına parka gideceklerini haber vermek için kapının yanına gelmişti. Ama onun telefon ile konuştuğunu duyunca içeriye girmemiş, orada beklemeye başlamıştı. Vernon ise Tony ile konuşmaya devam ediyordu.

" Bu ay ki param hesapta değil Bay Allen, neler oluyor, yoksa battın mı?"

" Evet biraz gecikti, çünkü artık sana yedirecek param yok Tony."

" Biz başında böyle konuşmadık ama, bebeği sana getireyim diye neredeyse ayaklarıma kapanacaktın."

" Evet bebek için anlaşma yaptık, onu çaldığını sakın unutma, bir sözüme bakar seni bitirmem."

" Öylemi dersiniz peki benim bildiklerim ne olacak, benim de bir sözüme bakar sizi bitirmem."

Arianna çalınma kısmını duyunca biraz daha yaklaşmıştı kapıya, neler oluyordu böyle, kocası yine neler karıştırıyordu, merak etmişti. Sonra duydukları ile ise beyninden burulmuşa dönmüştü.

" Sence kime inanırlar, sana mı bana mı haaa. Sen sıradan birisin ben ise bir polisim, kim inanır ki benim bir adam tutup ona hastahaneden bebek kaçırttığımı ve onu çocuğum diye büyüttüğümü haaa, kim inanır. Ben söyleyeyim kimse inanmaz, sen ise ortalığı karıştırdığın ile kalırsın."

Vernon susunca genç kadın olduğu yere çöktü ve sessizce ağlamaya başladı. Yukarıda parka gitmek için hazırlanan kızını, bebekken kaçırmışmıydı yani kocası. Duyduklarının yanlış olmasını istedi, Vernon' ın bu kadar ileri gitmeyeceğini düşünüyordu hala, ama değildi işte, ne duyduğunu biliyordu.

Ağlarken hızla içeriye girdi ve kocasının telefonu hızla kapatmasını izledi. Hiç vakit kaybetmeden bağırarak ondan hesap sormaya başladı. Vernon ise onun duyduğunu anlamış hemen odanın kapısını kapatmıştı.

" Hemen söyle, Kailey' i yetimhaneden almadık mı, sen onu kaçırttın mı?"

" Bağırma, herkes duyacak şimdi."

" Umrumda mı sanıyorsun, söyle çabuk, yaptın mı haa, bunu da yaptın mı?"

Vernon' ın susması ile genç kadın kocasına sert bir tokat attı ve ağlayarak konuşmaya devam etti. Vernon ise acıyan yanağını tutmuş yutkunarak karısını dinlemişti. Bu hayatta sadece o vardı ve onu kendi hatası yüzünden kaybetmek istemiyordu.