YARALI MİNİK KUŞ

Huzurlu Bir Haftasonu

Değerli oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum..
Seviliyorsunuz..
Keyifli okumalar dilerim..

------------------------------
21.01.2016 / Perşembe
Şikago / USA

İkili salonda oturmaya devam ediyorlardı, genç adamın gitmeye niyeti yok gibiydi, hatta bu duyduklarından sonra gece burada kalsa hiç fena olmazdı. Ama Kailey' in kabul etmeyeceğini de çok iyi biliyordu, genç kız aralarında mesafe koymak istiyordu ve haklı olduğu için bir şey demiyordu, yine de sormadan duramadı.

" Bu gece burada kalmak istiyorum, tabi sende istersen"

Kailey yutkundu ve düşünmeye başladı, hayır demek tek seçenekti ama evet demekte istiyordu. Yine de mantıklı olmalıydı, genç adamın yanında kalmasına gerek yoktu, o tehlikede değildi, Vernon kaçmıştı, belliki Sam ile aralarında sorun vardı, o kendisine bir şey yapamazdı. Sam denen pislikte ona dokunamazdı, korkmuyordu, bu yüzden genç adamın onunla kalmasını gerektirecek bir durum yoktu.

" Steven biliyorum benim için endişeleniyorsun ama tek başıma kalabilecek kadar büyüdüm ve hiç bir şeyden de korkmuyorum, yani buna gerek yok beni anlıyorsun değil mi?"

" Evet anlıyorum ama ben o Sam neden şerefsizin sana yaklaşıp, bir şeyler yapmasından korkuyorum, o yüzden söylemiştim."

" O bana hiç bir şey yapamaz, yapmaya kalksa bile buna izin vermem, üstelik sürekli başımda olacak o bela, her gece benimle kalmazsın."

" Gerekirse kalırım, sana ve bebeğime bir şey olmasına izin vermem."

" Hayır Steven, her gece benimle kalamazsın, biz evli değiliz, sevgili değiliz biz seninle şu an hiç bir şey değiliz ve ben seni affetmemişken, daha yeni yeni olanları unutmaya çalışırken sürekli benimle kalman hiç hoş olmaz, bunun sende farkındasın."

" Evet farkındayım ama benim derdim tamamen senin güvenliğin ve huzurun, seni rahatsız edecek hiç bir şey yapmayacağım emin olabilirsin, senin korkularını ve endişelerini anlıyorum, asla istemediğin bir şey olmayacak Kailey, sen ne zaman beni istersen ben o zaman senin olacağım."

Genç kız bunu biliyordu, onun zorba birisi olmadığını tabiki biliyordu ama durum bu değildi, bu evde kendi başına yaşamak için yeni hayatına adepte olabilmek için adım atmıştı ve bunu tek başına yapmak istiyordu, hayatın zorluklarına kendi başına göğüs germek istiyordu, birisinin yardımı almak değil.

" Konu aramızdaki bilinmezlik değil, evet oda var ama onu düşünmüyorum bile, konu benim kendi başıma verdiğim hayat sınavım, seni dahil ederek bunu yapamam, bunu anlaman gerekiyor Steven."

" Haklısın ama sende beni anla, başıma bir şey mi gelecek korkusu ile yaşamak istemiyorum, en azından güvende olduğuna kendimi ikna edene kadar kalayım haa olmaz mı?"

" Ne dersem diyeyim gitmeyeceksin değil mi?"

" Yani öyle değil aslında, söylediğim gibi tek istediğim senin huzurun, ama dersen ki sen benim huzurumu kaçırıyorsun, seni etrafımda istemiyorum o zaman giderim."

Genç kız panikle onun asılan yüzüne karşı konuştu asla öyle bir durum yoktu, biraz öncede dediği gibi sadece kendi ayakları üzerinde durmak istediğindendi.

" Asla, asla öyle bir şey yok, beni yanlış anlamanı istemiyorum, benim söylemek istediğim farklı bir konu, asla benim huzurumu kaçırmıyorsun, etrafımda seni istemiyorum gibi bir durum söz konusu bile değil."

Steven genç kızın konuşmasından sonra dudaklarını dişleyerek gülümsedi ve rahat bir nefes aldı, onun ağzından bunu duymak gururunu okşamıştı. Kailey panikle bir şeyler söylemişti ama asla pişman değildi, gerçek düşüncelerini dile getirmişti. Aşık olduğu adamı etrafında görmeyi tabiki isterdi, üstelik günler önce ona seni çok seviyorum demişti, bunu bilirken ondan uzak olmak gerçekten çok zordu.