YARALI MİNİK KUŞ

Seven Kalbin Sınavı

Değerli oylarınızı ve görüşlerinizi bekliyorum..
Seviliyorsunuz..
Keyifli okumalar dilerim..

--------------------------
31.12.2011 / Cumartesi
Şikago / USA

Kailey odasında oturuyordu, bu gece onu partiye davet eden sınıftan birisi ile konuşmasını yeni bitirmişti. Bu parti özel değildi son senesiydi ve herkes son yılbaşında birlikte eğlenmek istiyordu. Oda gitmek istiyordu, yirmi iki yaşındaydı ama daha önce hiç partiye gitmemişti.

Bu parti için heyecanlıydı ama babası aklına gelince geriliyordu. Babası onun dışarıya çıkmasına izin vermiyordu ne gündüz nede gece, hatta normal zamanlarda bile. Şimdi Noel gecesi onun dışarıya çıkmasına izin vermeyecekti bunu biliyordu.

Ofladı ve yerinden kalktı, gece için giyeceği elbiseyi seçmek için giyinme alanına ilerledi. Elbise seçmeye gerek olmasa da belki babasını ikna edebilirdi. Bu zamana kadar hiç dışarıya çıkmamıştı belki izin verirdi. Denemekten bir zarar çıkmazdı ne de olsa kaybedecek bir şeyi yoktu.

Onun boyu kısa olduğu için çok kısa şeyler giyinmek istemiyordu bacaklarını uzun gösterecek bir şey seçmeliydi. Ama kısa etekli elbiseler de çok hoşuna gidiyordu. Siyah bol etekli askılı elbisesini çıkardı, bunu çok seviyordu, bu sene staj gördüğü moda evinin, geçen yılki çıkan nadir parçalarındandı.

Bu sene staja başlamıştı ve seneye orada çalışmaya başlayacaktı. O kadar güzel bir yerdi ki orası, aradığı her şey vardı. Tam hayalindeki moda eviydi, üstelik sahibi Bayan Burns çok sevecen ve güler yüzlü bir kadındı, genç kız ona çok saygı duyuyordu.

İleride oda kendi yerini açma hayali kuruyordu, Bayan Burns gibi olacak, kendine ait bir moda evi kuracaktı. Yıllardır bunun hayali ile yaşıyordu, annesinin hayaliydi ve onun hayalini kendi hayali ile birleştirecekti. Annesini gururlandıracak ve moda evini ona adayacaktı.

Mutlulukla iç çekti onu düşünmek bile genç kıza neşe veriyordu. Artık annesini hatırlarken hüzünlense de mutlu da oluyordu. Büyümüştü, babası onun mimar olmasını istese de ona karşı çıkmış ve modacı olmak istemişti. Bu süreçte ona maddi destek vermeyen babası, onu vazgeçirtmeye çalışsa da yılmamış hem çalışmış hem okumuştu.

Bu sene son senesiydi artık kendi ayaklarının üzerinde duracaktı. Elbiseyi kenara ayırdı ve aşağıya mutfağa indi, bugün babası ile yemeyeceklerdi çünkü Noel olduğu için mesaisi vardı. Evde tek başınaydı, babası çıkmadan onunla konuşması gerekiyordu.

Mutfaktan çıktı ve babasının çalışma odasına ilerledi, kapıyı tıklatıp ses gelince içeriye girdi. Babası o gelince elindeki dosyayı ters çevirip bekledi.

" Akşam için izin almak istiyordum baba."

" Ne izniy miş bu, akşam evde olacaksın."

" Şey düşündüm ki, sen yoksun, bende evde tek başına olmayayım, bu sene son senem biliyorsun, bir kez olsun sınıf arkadaşlarlarımla Noel partisine gitmek istiyorum."

" Senin arkadaşın olamaz, o okula da sırf kendi bildiğini okumak bana karşı çıkmak için gittin, şimdi birde parti diyorsun. Gitmeyeceksin hiç bir yere, evde duracaksın, senin için hazırlanan yemekleri yiyip, gece yarısını geçtikten sonra da uyuyacaksın."

" Ama baba son ke.."

" Gitmeyeceksin dedim o kadar, şimdi çık odamdan, işlerim var."

Kailey yüzü düşmüş bir halde odadan çıktı, ağlamayacaktı ağlarsa babasını sevindirirdi. Hemen odasına çıktı ve kapıyı hızla çarptı kapattı. Hırsla yatağına oturdu ve dişlerini sıktı. Artık dayanamıyordu, babasının zulmüne artık dayanamıyordu, ondan nasıl kurtulacak hiç bilmiyordu.