bu öykü simsiyah ve kimsenin de keyfi yok ✓

4.5

23K ♡

[asu]

Gecenin bir saati gelen bildirim sesiyle yayına giren ilk kişilerden olmamak için biraz beklemiş, ardından Feza'nın yayınına girmiştim. Bu sefer varlığımı belli etmek gibi bir niyetim yoktu. Sadece merak ediyordum işte.

"Selamın aleyküm, merhabalar, nasılsınız kızlar?"

Feza her zamanki girişiyle yayına başlarken fark ettiğim elindeki gitarla kaşlarım şaşkınlıkla havalandı. Şarkı söyleyecekti. Uzun bir aradan sonra...

"Bütün piliçlere selamlar."

Ekrana çoktan bir sürü mesajlar düşerken onun da gözlerini ekrandan ayırmaması gelen mesajları okuduğunun göstergesiydi.

"Chat'a gelen mesaja bak amına koyayım. Abi daha önce hiç bir erkekle dasdasdas neyse... Soracağın soruyu sikeyim oğlum!"

Beklemediğim şey karşısında anlık bir şok yaşarken sorulan sorunun saçmalığına mı yoksa Feza'nın sinirlenmiş hâline mi gülsem bilemedim. Kendisi normal değildi ki takipçileri normal olsun.

"Abi şarkı mı söyleyeceksin? Aynen kardeşim. Asıl kitle toplanana kadar sohbet edelim. Sonra duruma göre bakarız."

Telefonumu kendime doğru çektiğim bacağıma yaslayıp oturduğum koltukta daha rahat bir hâl aldım. Annemler çoktan uyumuştu ve ben şu an evin salonundaki tek kişilik koltuğa oturmuş, kulağımda kulaklıklarla Feza'nın yayınını izliyordum. Kalkıp odama gitmeye çok üşenmiştim çünkü.

"Feza abi niye bu kadar yakışıklısın? Allah vergisi, teşekkür ederim kardeşim."

"Abi minecraft oynasana yazmış Emre. Oğlum Emre, 2010 doğumlusun amına koyayım, minecraft diyorsun bana burda. Minecraft mı kaldı lan?"

"Feza abi ben lisedeyken sen üniversiteydin. Şimdi ben üniversiteyi yarıladım sen hâlâ üniversitelisin. Sen oku kardeşim, bana ne bakıyorsun?

"Abi ben Hamza, günlerdir yayın açmanı bekliyorum, iyi ki açtın. Hamza sen iste götümü açayım Hamza."

Dalgaya alarak gülmesiyle sinirlerim bozulurken istemsizce ben de güldüm. Salaktı bu çocuk.

"Abi yengeyle nasıl gidiyor demiş Yiğit. İdare ediyoruz işte kardeşim. Yengeniz bu aralar bana kızgın ama halledeceğiz orasını."

Konunun bana gelmesi istemsizce yerimden doğrulmama neden olurken yüzümde alaylı bir gülümseme oluşmasına engel olamadım. O sanki karşımdaymış gibi telefon ekranına bakarak "Halledersiniz tabii Feza efendi! Kesin halledersiniz," diye mırıldandım.

"Oğlum ne yapacaksınız niye kızgın olduğunu öğrenip amına koyayım! Kızı üzdüm işte başka ne nedeni olacak?"

"Abi malsın yazmış Emre. Malım Emre, sen ben gibi olma."

Hatasının farkındaydı en azından. Bu da bir gelişme olarak görülebilirdi.

"Yeter bu kadar sohbet. Herkes de Asu'yu soruyor amına koyayım. Size ne oğlum benim sevgilimden. Anlattığıma pişman etmeyin."

Sinirlenmişti paşamız.

Ekrandaki gözlerini çekip arka planda bilgisayarla ilgilenmeye başladığında artık şarkı söylemeye başlayacağının farkına vardım. O da çok geçmeden bunu onaylamıştı zaten. Sesi biraz artırıp onun bilgisayarıyla uğraşmasını izledim. Gitarıyla işi olmadığı için şimdilik bir köşeye bırakmıştı.

İnsanlar bir sürü istek parça yazmasına rağmen Feza "Bana zor zamanlarımda eşlik eden bir şarkıyla başlıyorum. Saçma salak laf edeni görürsem acımam banlarım," diyerek kendi istediği şarkıyı söyleyeceğini yeterince belli etmişti.