[texting]
asu: kim?
asu: en azından bana kim olduğunu söyle
asu: o gece gittiğin mekandaki kızlardan birisiyle mi aldatıyorsun beni?
asu: ya da okuldan mı?
asu: tanıyor muyum ben?
asu: daha mı güzel benden?
asu: benim asla sunamayacağım şeyleri mi s...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
—
"Şerefsize bak, sadece Asu'yu etiketlemiş."
Buğra'nın telefonuna bakarak sitem etmesiyle neyden bahsettiğini anlayıp güldüm. Ardından hemen yanımda oturan Feza'ya biraz daha yanaştım.
Karşımızdaki kurulu olan sinema standı henüz başlamamıştı ve bu gidişle diğer sandalyelerin dolmasını bekleyecek gibilerdi.
Sanırım biz filmin başlangıcına kadar kalamayacaktık çünkü hava güneşin batmasıyla birlikte kendisini rüzgâra bırakmıştı. Biraz daha bu havada oturmaya devam edersek ertesi gün hasta olmuş bir şekilde uyanmamız muhtemeldi.
Her ne kadar Feza bana evden sweatshirt getirmiş olsa da aptal sevgilim havanın sıcaklığına güvenip dışarıya sadece tişörtle çıktığı için hava soğuyunca getirdiği siyah sweati kendisinin giymesini istemiştim.
Üşümediğini iddia ediyordu ama elleri buz gibiydi. O da ısrarlarıma daha fazla dayanamayıp en sonunda giymişti getirdiği kazağı.
Ben öylece ilerideki insanları izlemeye dalmışken bir anda üzerimde hissettiğim Feza'nın eliyle kaşlarımı çattım. Omzumun üzerinden kolunu uzatmış, kıyafetin göğüs kısmını yukarıya doğru çekiştirmişti.
Gözlerimi devirme isteğine son anda engel oldum. Geldiği ilk andan beri resmen benden çok o kasmıştı. Bir şeye uzanacağım zaman benden önce davranıyor, direkt önüme bırakıyordu. Zaman zaman da aşağı kaydığını söyleyip göğüs kısmını düzeltmemi söylüyordu.
Niye bu kadar dert edinmişti anlam veremiyordum...
Onu umursamadan bakışlarımı bizimkilerin arasında gezdirdim. Nil, Duru ve Buğra geldikleri andan itibaren durmadan konuşuyorlardı. Kızlar üst sınıflardaki gözlerine kestirdikleri çocukları Buğra'ya soruyor, o da anlatıyordu.
Buğra kızlarla nasıl konuşması gerektiğini çok iyi biliyordu. Bu da açıkçası işime geliyordu. Arkadaşlarımın sevgilimle ve onun arkadaş çevresiyle iyi anlaşması demek hep birlikte vakit geçirebilmemize imkan tanıyordu.
Bugün yanımızda Umut yoktu ama Buğra ile Mete onun eksikliğini kapatmaya yetiyordu. Mete'nin partideki yaşadığı olumsuz olaydan sonra tekrar şen şakrak hâliyle aramızda olmasına sevinmiştim açıkçası.
Biz ise onların sohbetinin aksine Feza ile bir köşede sessiz sakin öylesine bir şeylerden konuşuyorduk. Yaşadığımız o kadar olaydan sonra onunla bu şekilde sakin vakit geçirmek iyi geliyordu. Kendimi hiç olmadığım kadar huzurlu hissediyordum.
