bu öykü simsiyah ve kimsenin de keyfi yok ✓

5.0

30K🫀

[asu]

Zili ısrarla çalarken bir yandan da hızlı hızlı kapıya vurmama engel olamamıştım. Karşılaşmayı düşündüğüm görsel yol boyunca beni yiyip bitirmişti ve ben hiç de sakin kalamıyordum.

Ben öylece kapıyı çalarken bir anda kapının açılmasıyla geri çekildim. Uykudan yeni uyandığı her hâlinden belli olan Feza "Ne oluyor amına koyayım?" diyerek gözlerini ovuşturduğunda acele hareketlerle ayakkabılarımı çıkarıp onu kenara iterek içeriye girdim.

"Nerede o kızlar?"

Adımlarımı salona yöneltmiş, bakışlarımı hızlıca etrafta gezdirirken Feza'nın anlamaz bir şekilde "Ne kızları?" diye sormasıyla onu umursamadan etrafı kolaçan etmeye devam ettim.

Buğra da kızlar da ortalıkta gözükmüyordu ama yine de odalara saklamış olabilirdi. Sonuçta dubleks bir evde kalıyorlardı ve evde odadan bol bir şey yoktu.

Üstünkörü odaları kontrol etmeye başladığım sırada Feza da benimle birlikte arkamdan geliyordu. Büyük ihtimalle ne yapmaya çalıştığıma anlam vermeye çalışıyordu.

"Buğra eve bir sürü kız çağıracağını söyledi. Arkadaşın falan dinlemeyeceğim çok pis yapacağım onu!"

Alt katın tamamen boş olduğuna kanaat getirdikten sonra üst kata ulaşan merdivenleri hızlıca çıktım.

Buğra ile diğerlerinin odasına girmem hoş olmayacağı için sadece Feza'nın odasına bakacaktım. Hoş, şu an evde bizden başka birisinin olduğuna dair hiçbir işaret yoktu ama yine de emin olmak istiyordum.

Feza'nın halihazırda açık olan odasından içeriye girdiğimde sinirden çığlık atmak istiyordum.

Buğra benimle oyun oynamıştı resmen!

"Bitti mi tüm evi araman?"

Onun eğlenen sesini duyduğumda hızla arkamı döndüm. Kapının girişine yaslanmış, beni izliyordu. Sinirimden onu bile görmediğim için üzerinin çıplak olduğunu yeni fark ediyordum.

Benim de üzerimde kızlarla dışarı çıkacağımızı düşünerekten giydiğim elbisem vardı fakat neye niyet neye kısmetti. Buğra'nın attığı o mesajdan sonra evden o kadar aceleyle çıkmıştım ki üzerimi değiştirmek aklıma bile gelmemişti.

"Bitti!"

Bulunduğu yerden ayrılıp yanıma doğru adımladı. Bense istemsizce bakışlarımı kaçırıp odada gezdirmiştim gözlerimi.

Uyuduğundan dolayı olsa gerek odasının ışıkları kapalıydı. Sadece komodinin üzerindeki abajurdan yayılan turuncu ışık aydınlatıyordu odasını. Bu da ortama loş bir hava katmıştı.

"Gecenin bu saati sırf kıskandığın için geldin yani buraya?"

Gözlerimi karşımda duran onun gözlerine çevirip ona inat olsun diye "Buğra'nın saçma şeyler yapmasından korktuğum için geldim," diye inkar ettim. Ona bu zevki yaşatmaya hiç niyetim yoktu.

Boyu benden uzun olduğundan dolayı kafamı biraz yukarı kaldırmak zorunda kalmıştım ve o sırada da gözlerim istemsizce boynundaki dövmeye kaymıştı. İçimde dövmesine dokunma isteği uyanırken zorlukla bu isteğime engel oldum.