1.0

14K 572 430
                                    

medyadaki müzikle birlikte okursanız sevinirim bebeklerim🫀

[asu]

feza: parktayım

feza: seni bekliyorum

Feza'dan gelen mesajla oyalanmadan evden ayrılmış, adımlarımı evin bir arka sokağındaki parka yöneltmiştim.

Çevrede genellikle nezih kesimden insanlar oturduğu için saat 10 civarları olmasına rağmen kimse yoktu etrafta. Bu da iyice tedirgin olmama sebep oluyor, adımlarımı olabildiğince hızlı atmaya çalışıyordum.

Soğuk havadan biraz olsun korunmak amacıyla kollarımı birbirine doladım ve görüş açıma giren parka kısa bir göz attım.

Beni beklediğini söylemişti ama ortalıkta gözükmüyordu.

Adımlarımı hızlandırıp parka girdiğimde görüş açıma giren Feza ile kısa bir an kahkaha atmak istemiş lakin yüzündeki ciddiyeti gördükten sonra vazgeçmiştim bunu yapmaktan.

Kırmızı bir kaydırağın uç kısmına uzanmış bir şekilde gökyüzünü izliyordu. Uzun bacaklarının bir kısmı kaydırağı kaplamasına rağmen ayaklarıyla yerden destek alır bir vaziyetteydi. Yerdeki kumun üzerine spor çantasını bırakmış, ellerini ise karnının üzerinde birleştirmişti.

Ses çıkarmadan onun yanına ilerlediğimde bir anda uzandığı yerden doğrulmasıyla ani tepkisini beklemediğim için kaşlarımı çattım. Geldiğimi fark etmiş olmalıydı.

"Burnumun direğini siktin be kızım. Gelmeden önce parfümü üzerine mi boşalttın?"

Onun kendi kendisine söylenmesini göz ardı ettim. Şu an gerçekten tek önemli şey (!) benim parfümümdü.

Feza'yı umursamadan kaydırağın hemen karşısındaki banka ilerledim. Tam ortasına oturduktan sonra odağımı Feza'ya çevirdim.

Ben ne ara eline sigara paketini aldığına bile anlam veremeden o çoktan ceketinin cebine uzanıp kibrit çıkarmış, zaman kaybetmeden sigarasını kibrit yardımıyla yakmıştı. Zehirli dumanı içine çektikten sonra da bana çevirmişti odağını.

"Konuş Asu."

Emir vermekten çok 'bitir de gidelim artık' der gibisinden yüzüme bakmaya devam ettiğinde bakışlarımı kaçırdım. Aksi takdirde kalbimin kırıklıklarını okuyacaktı gözlerimden.

"Ne değişti?"

Sigarasından derin bir nefes daha aldıktan sonra dumanını yavaşça havaya bıraktı. Bense burnuma ulaşan kokuya karşılık yüzümü buruşturmakla yetinmiştim.

Sigaradan da, kokusundan da hiç haz etmiyordum ve bunu o da gayet iyi biliyordu.

"Hiçbir şey değişmedi."

Sigarasından son kez daha nefes çektikten sonra daha yeni yakmış olmasına rağmen yere atıp kafasını yana çevirdi. Ardından dumanını yavaşça havayla buluşturdu.

Rahatsız olduğumu anlayıp bu sefer dumanın bana gelmemesi için uğraşacak kadar beni düşünebiliyordu anlaşılan.

"O zaman neden böyleyiz Feza?"

bu öykü simsiyah ve kimsenin de keyfi yok ✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin